Ένα µεγάλο ευχαριστώ και µία ελικρινής συγγνώµη

Οι καιροί άλλαξαν. Και οι συνθήκες δυσκόλεψαν. Θα δοκιµαστούν οι αντοχές των Χανιών. Της Κρήτης ολόκληρης. ∆εν είµαι και πάρα πολύ αισιόδοξος. Το πραγµατικό διακύβευµα των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν ακούστηκε. Αποσιωπήθηκαν και τα µεγάλα στοιχήµατα που αφορούν τη µοίρα του τόπου. Το νέο περιφερικό συµβούλιο θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, άραγε; Το επιζητώ και το εύχοµαι.
Θα ζητήσει, λόγου χάρη, µε τον πιο επίσηµο τρόπο από την Αθήνα να προχωρήσει στην άµεση απαλλοτρίωση του Μπάλου, των Φαλάσαρνων και του Ελαφονησιού; Οι περιφερειακοί/ες σύµβουλοι, εκ Χανίων ορµώµενοι/ες, θα το θέσουν προς ψήφιση επικαλούµενοι το δοκιµασµένο µοντέλο του εθνικού δρυµού της Σαµαριάς, ή θα αρκεστούν στα κυβερνητικά ηµίµετρα και στην καλή θέληση των δηµοτικών αρχών; ∆εν είναι υπόθεση µόνο της Κίσσαµου. Μας αφορά όλους. Είναι τα τελευταία µπαλκόνια µας.
Τίποτα δεν µένει εδραίο. Τα θέµατα ανοίγουν. Και το ουσιώδες ερώτηµα παραµένει: τα Χανιά διεκδικούν σε µια Κρήτη που αλλάζει; Ίδωµεν.
Χρωστώ ένα µεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους µε στήριξαν. Τους είµαι ευγνώµων. Οφείλω, επίσης, µία ειλικρινή συγγνώµη και σε εκείνους που απογοήτευσα µε το αρνητικό αποτέλεσµα. Το εννοώ. Η ευθύνη είναι απολύτως και µόνο δική µου.
Η δηµόσια δέσµευση µου πως, αν εκλεγώ, η ψήφος µου στο περιφερειακό συµβούλιο δεν θα ήταν καθόλου δεδοµένη ενόχλησε κάποιους σε Χανιά και Ηράκλειο. Ήµουν προκλητικός. Για το αυτονόητο. Όταν η εξουσία γίνεται κυνική είναι εξόχως επιθετική κι άσχηµη. Αυτά δεν γίνονται, µου είπαν γελοιωδώς και κουνώντας το δάχτυλο, ούτε, προφανώς, προεκλογικά λέµε ότι τα µέλη του τοπικού συστήµατος διεύθυνσης και διοίκησης αρκούνται και µόνο να παραγοντίζουν ακολουθώντας την προσωπική τους ατζέντα.
∆εν ήµουν αφελής. Ούτε σκιάχτηκα. Συνειδητά πήρα το ρίσκο κι έχασα. Το απόλαυσα όµως. Πραγµατικά. Χωρίς ίχνος ντροπής, ή πικρίας. Επέλεξα να απευθυνθώ στους ψηφοφόρους και να τα πω καθαρά και ντρέτα. Μήπως βρέθηκα εκτός εποχής; Ίσως. Οι λέξεις και τα νοήµατα χάνονται µες στην επικοινωνία της εικόνας. Ωστόσο µίλησα. Με εντιµότητα. ∆ίχως να χαϊδεύω βουλωµένα αυτιά ή να κολακεύω βουληµικές περσόνες. Ο καθείς είναι ό,τι µπορεί κι ό,τι αντέχει, εντέλει. Κι αν είχα ξανά τη δυνατότητα της επιλογής το ίδιο θα έπραττα.
Συγχαρητήρια στους εκλεγµένους υποψηφίους όλων των συνδυασµών σε ∆ήµους και Περιφέρεια και τους εύχοµαι ολόψυχα καλή δουλειά.
Εδώ κλείνει για µένα ένας εικοσαετής κύκλος επιτυχιών, αστοχιών, κι έντονων συγκινήσεων, και που αφορά την παρουσία µου στα δηµόσια πράγµατα. Από τούδε και στο εξής αρκούµαι στο να τιµώ σιωπηρά και µε µέτρο την ύψιστη ιδιότητα του πολίτη. Κι όταν οι καιροί το καλούν ίσως λέω τη γνώµη µου. Ουδείς δεν µπορεί να µου πάρει από το χέρι την πένα µου. Με αυτήν ζω κι αναπνέω ελεύθερα.
Προχωράµε ασµένως, λοιπόν. Με την ευχή να πάει µπροστά ο γενναιόδωρος τόπος µας.