Ενα Γιούρογκρουπ εικασιών

Σ’ αυτή την κρίσιμη φάση της άτυπης Συνόδου της Ευρωζώνης, που διεκυβεύετο το μέλλον της Ελλάδος, οι δανειστές επέμεναν στην τεχνοκρατική αντίληψή τους για τον χειρισμό της κρίσης.Θα ’πρεπε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας να βρίσκεται συμπαραστάτης της κυβέρνησης, έστω και με δηλώσεις, ιδίως οι υπεύθυνοι των δεινών, που υφίσταται ο ελληνικός λαός, μήπως και αλλάξει το κλίμα και ίσως απαλλαγούν από το βάρος των αμαρτιών τους και ανακτήσουν κάτι απ’ το πολιτικό κόστος μετά την υπογραφή των μνημονίων. Φυσικό ήταν να σκοντάψουν και να βρεθούν οι συνομιλίες σε αδιέξοδο, το οποίο ήταν προαποφασισμένο από τους Γερμανούς. Απόδειξη ότι ο Σόιμπλε αναχώρησε νωρίς, ενώ δεν είχε ολοκληρωθεί η σύνταξη του κοινού ανακοινωθέντος. Το δυστύχημα για την ελληνική αντιπροσωπία είναι ότι στο Γιούρογκρουπ δεν είχαμε συμμάχους. Η Ελλάδα βρέθηκε μόνη της, χωρίς συμπαραστάτες τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, που πρόβαλλαν αντιρρήσεις στις ελληνικές θέσεις και εδώ υπεισέρχονται πολιτικές παρεμβάσεις. Υπήρχαν, όμως, πολλές φωνές, που μας δικαίωναν. Βρήκαν ρεαλιστικές τις προτάσεις μας και συμφωνούσαν ότι πρέπει να βρεθεί λύση, ότι το πρόγραμμα λιτότητας των τροϊκανών έχει αποτύχει και οι αδικίες δεν ωφελούν σε τίποτα, αν συνεχιστούν. Αλλά οι εταίροι δεν υποχωρούν απ’ τις αρχές τους για να μην ξεσηκωθούν οι άλλες χώρες του Νότου, τη σιωπή των οποίων, τις οίδε με ποιες υποσχέσεις έχουν εξασφαλίσει. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ξεκινήσει de facto και θα συνεχιστούν τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου, αφού ακούστηκαν και οι απόψεις του κ. Τσίπρα στην πρώτη του εμφάνιση στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Οι δανειστές έγιναν γνώστες επισήμως των ελληνικών θέσεων και λέγουν ότι θα τις μελετήσουν. Το κοινό ανακοινωθέν που συνετάγη δεν έγινε δεκτό απ’ την ελληνική αντιπροσωπία. Προβλεπόταν η δέσμευση για νέο μνημόνιο υπό άλλη ονομασία, εν αντιθέσει με τις προτάσεις Βαρουφάκη, με τις οποίες ανεζητείτο ένα είδος γέφυρας και χρονικό περιθώριο, ώστε να ευρεθεί η χρυσή τομή σε κάποια συμφωνία. Οι Ευρωπαίοι δεν το δέχτηκαν και όπως συνηθίζουν, να μην έρχονται σε ρήξη απ’ την πρώτη στιγμή, άφησαν το θέμα ανοιχτό. Το έχουν ως αρχή να παρατείνουν τη λύση των προβλημάτων τους, “διευκολύνοντας” την ωρίμαση των συνθηκών, ώστε να επιβάλλουν τις απόψεις τους, όσο το δυνατόν με κουτσουρεμένες τις προτάσεις των αντιπάλων τους. Το ζητούμενο της κυβέρνησης είναι να πάρει παράταση ως το καλοκαίρι. Η Γερμανία ποντάρει στην πίεση του χρόνου με όριο την 28η Φεβρουαρίου. Τότε τα προβλήματα θα δυσκολέψουν, οπότε σου λέει τι θα κάνουν; Θα υποχωρήσουν. Επειδή δεν θα ’χει βρεθεί η λύση χρηματοδότησης 37,8 δισ. ευρώ, τα 30 εκ των οποίων είναι τόκοι στην Ε.Κ.Τ., στο Δ.Ν.Τ. και σε ιδιώτες. Και αυτό είναι το μεγάλο αγκάθι. Το γεγονός ότι μετά από πολύωρες συζητήσεις στο Γιούρογκρουπ δεν υπογράψανε κάποιο χαρτί, αυτό σημαίνει ή ότι διεφώνησαν σε θέματα διατύπωσης ορολογιών ή κάτι διαφορετικό έγινε που δεν μπορεί να ξέρει κανείς άλλος, εκτός απ’ τους συμμετέχοντες στη διάσκεψη. Το ότι διήρκεσε τόσο διάστημα η συζήτηση, δηλώνει ότι υπήρχαν θέσεις και όχι γενικόλογες προτάσεις. Ετσι, λοιπόν, έκλεισε το πρώτο στάδιο ενός μαραθώνιου δρόμου της Ευρωζώνης για το ελληνικό πρόβλημα, χωρίς ξεκαθαρισμένη απόφαση, όπως άλλωστε ανεμένετο. Ολα παραπέμπονται για τη Δευτέρα, που και αν τότε δεν συμφωνηθεί κάτι, οριστική απόφαση αναμένεται να ληφθεί και μάλιστα πολιτική σε ένα έκτακτο Γιούρογκρουπ πριν την 28η Φεβρουαρίου.