Εξήντα χρόνια συµπληρώνονται από την ανέγερση του ορόφου στο Κοινοτικό Κατάστηµα του Σκινέ, ενός εκ των κτηρίων που κατασκευάστηκαν µε πρωτοβουλία της Ehrengard Schramm. Μιας Γερµανίδας που προχώρησε µεταπολεµικά σε κοινωφελή έργα σε χωριά της Ελλάδας που είχαν καταστραφεί από τα ναζιστικά στρατεύµατα κατοχής.
Ο όροφος όµως είναι σε κακή κατάσταση και δεν χρησιµοποιείται ενώ ο ∆ήµος ως ο κύριος του σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόµενο της κατεδάφισης του, αφού το κόστος αποκατάστασης είναι πολύ µεγάλο.
Το κτήριο αναφέρεται στο βιβλίο “Φαντάσµατα του Πολέµου” που κυκλοφόρησε πρόσφατα και περιγράφει τις επισκέψεις της Ε. Schramm (που µεταπολεµικά ήταν βουλευτίνα του Γερµανικού Σοσιαλδηµοκρατικού κόµµατος) µεταξύ άλλων σε Καλάβρυτα, Κλεισούρα, Κάντανο και Σκινέ προκειµένου είτε µε πόρους ιδιωτών, είτε µε “συγκαλυµµένες” χρηµατοδοτήσεις του γερµανικού κράτους ώστε να µην φαίνεται για να µην υπάρξουν αξιώσεις αποζηµιώσεων, να γίνουν έργα ανάγκης για τις τοπικές κοινωνίες σε ένδειξη “συγγνώµης”.
Ο κ. Κώστας Αλυγιζάκης, τον οποίο συναντήσαµε στην πλατεία του Σκινέ θυµάται τις επισκέψεις της Schramm στο χωριό. «Είχα πάει τη δεκαετία του ΄60 στη Γερµανία να δουλέψω σε ένα εργοστάσιο. Έκανα κάποιο λάθος πάνω στη δουλειά. Βάζαµε τάβλες σε ένα µηχάνηµα και “έσπασε” ο µηχανισµός και ο εργοστασιάρχης µε έδιωξε και µε πήγε και στο δικαστήριο. Εκεί γνώρισα τη γυναίκα αυτή που έµαθε ότι κάποιος Έλληνας είχε πρόβληµα και ήλθε να βοηθήσει και µε πήρε και µε φιλοξένησε δύο βράδια σπίτι της. Στη συνέχεια έφυγα από τη Γερµανία γιατί είχαν “µουτζουρωθεί” τα χαρτιά µου λόγω του λάθους που έκανα και δεν θα έβρισκα πουθενά δουλειά. Γύρισα πίσω στην Ελλάδα» θυµάται ο κ. Αλυγιζάκης.
Λίγα χρόνια µετά η Ehrengard Schramm που είχε ήδη επισκεφθεί την Κάντανο από τα τέλη της δεκαετίας του ΄50, βρέθηκε στο Σκινέ και ενηµέρωσε τους χωριανούς για τις προθέσεις της. «Την ξανασυνάντησα στο χωριό πια και µας είπε ότι ήθελε να χρηµατοδοτήσει να µπει µια αναµνηστική πλάκα για τα θύµατα. Με τον πρόεδρο τότε, τον Ναπολέων Τζεκάκη, πήγαµε και τη συναντήσαµε και πάλι στις Καλύβες όπου έµενε. Τις είπαµε ότι αντί για την αναµνηστική πλάκα θα ήταν καλύτερα να χρηµατοδοτήσει το υδρευτικό σύστηµα που το είχαµε ανάγκη γιατί νερό έπαιρνε το κάθε σπίτι από πηγάδια και καβούσια (πηγές). Μας είπε πως δεν µπορεί γιατί τα χρήµατα που απαιτούνταν για το σύστηµα ύδρευσης ήταν πάρα πολλά και η οργάνωση της (σ.σ. είχε συστήσει µια οργάνωση Γυναικών της Γερµανίας) δεν είχε τόσα χρήµατα. Τότε ο Ναπολέων της πρότεινε αν µπορούσε να χρηµατοδοτήσει την κατασκευή του πρώτου ορόφου στο κοινοτικό κατάστηµα που κόστιζε 60.000 δραχµές. Το δέχτηκε και το έργο υλοποιήθηκε. Έκτοτε ήλθε πολλές φορές στο χωριό, την φιλοξένησα και εγώ και ο Ναπολέων της κάναµε το τραπέζι, την πήγαµε στον Οµαλό. Την τελευταία φορά είχε έλθει µάλιστα µε τα εγγόνια της» σηµειώνει ο κ. Αλυγιζάκης.
Η Schramm, που γνώριζε Ελληνικά, είχε χάσει την αδελφή της στην πόλεµο καθώς είχε εκτελεστεί για αντιναζιστική δράση, ενώ αντίθετα ο αδελφός της ήταν φανατικός ναζί τόσο κατά τη διάρκεια του πολέµου όσο και µετά όπου και αναµείχθηκε µε ακροδεξιά κόµµατα της Γερµανίας.
ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΡΑ
«Ο όροφος του Κοινοτικού καταστήµατος στο Σκινέ, όπως ανάλογα κοινοτικά καταστήµατα σε Κολυµβάρι, Ραβδούχα είναι στις σκέψεις µας να κατεδαφιστούν γιατί το κόστος της στατικής ενίσχυσης είναι τόσο µεγάλο που δεν συµφέρει» µας δήλωσε ο δήµαρχος Πλατανιά κ. Γιάννης Μαλανδράκης. Το κτήριο στο σύνολο του το ζητάει και ο Σκοπευτικός Σύλλογος προκειµένου να φιλοξενήσει τα γραφεία του καθώς αυτή τη στιγµή νοικιάζει µέσα στο χωριό. «Μας έχει ζητήσει ο Σκοπευτικός σύλλογος µια παραχώρηση. Τους έχουµε πει να υποβάλλουν έτοιµα, µε κάποια τεχνική θέση, να το δουν οι υπηρεσίες µας και την απόφαση θα την πάρει το ∆ηµοτικό Συµβούλιο Πλατανιά» καταλήγει ο δήµαρχος.