Κύριε διευθυντά,
με πολλή χαρά και ικανοποίηση διάβασα, στο φύλλο της 15ης Δεκεμβρίου της εφημερίδας σας, αναλυτικό ρεπορτάζ του κ. Γ. Κώνστα με τίτλο “Αλληλεγγύη στην πράξη από μαθητές του Πειραματικού Γυμνασίου”.
Αυτές τις ημέρες, παραμονές εορτών, συνηθίζουμε όλοι μας να δείχνουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας προς τον συνάνθρωπό μας.
Σχολεία, φορείς, μεμονωμένα άτομα και συλλογικότητες από ευαισθησία και αγάπη επισκέπτονται ιδρύματα ή άλλους χώρους που φιλοξενούνται ή ωφελούνται συνάνθρωποί μας και τους προσφέρουν την αγάπη τους και ένα μικρό συμβολικό δωράκι.
Στην περίπτωση όμως του Πειραματικού Γυμνασίου της πόλης μας ξεχώρισα κάποια σημεία, από το ρεπορτάζ και θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε αυτά, συγχαίροντας και ευχαριστώντας καθηγητές και μαθητές και στο πρόσωπό τους, κατ’ επέκταση όλους τους εκπαιδευτικούς και μαθητές της χώρας μας, γιατί πάνω κάτω όλοι τους έτσι νιώθουν και πράττουν σε ανάλογες περιόδους και περιπτώσεις.
Αναφέρεται στο ρεπορτάζ, από το συνοδό καθηγητή κ. Δημήτρη Βλαχοδήμο, ότι η ιδέα των επισκέψεων ήταν του θεολόγου καθηγητή κ. Χρ. Φραδέλου και ότι καθημερινά, τώρα και δυο εβδομάδες, έρχεται μια ομάδα μαθητών, ένας από κάθε τμήμα, συνοδεία καθηγητή που έχει κενό και ενημερώνονται για τους σκοπούς του συσσιτίου και στη συνέχεια βοηθούν στην προετοιμασία και την προσφορά του. Τα παιδιά χαίρονται και μάλιστα, λένε οι καθηγητές τους, ότι σε πολλά παιδιά έχει αλλάξει η συμπεριφορά τους. Οι επισκέψεις θα συνεχιστούν και τη νέα χρονιά, ενώ κάθε τμήμα θα συγκεντρώσει από ένα είδος τροφίμων για να δοθούν στα συσσίτια πριν τα Χριστούγεννα.
Στα λίγα, λιτά, εξομολογητικά λόγια του κ. Βλαχοδήμου διακρίνω την ολόθερμη και ανυστερόβουλη στήριξη στην ιδέα του συναδέλφου θεολόγου καθηγητή κ. Χρ. Φραδέλου σχετικά με τις επισκέψεις στα συσσίτια της Σπλάντζιας που φυσικά νομιμοποιήθηκε με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων, και με δεδομένο ότι ο ίδιος και όλοι όσοι συνοδεύουν τους μαθητές έχουν κενό.
Αγαπητοί μου, όσοι δεν είστε εκπαιδευτικοί, δεν γνωρίζετε τις ευθύνες, τις δυσκολίες και τα κάθε είδους απρόοπτα σε μια έξοδο των μαθητών από το Σχολείο και μάλιστα μαθητών εφηβικής ηλικίας και όμως οι συνάδελφοι του Πειραματικού Γυμνασίου, φυσικά και των άλλων Σχολείων, το τολμούν και σε ώρα που έχουν κενό και που θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε άλλο παρά να αναλάβουν εθελοντικά αυτήν την ευθύνη.
Η επίσκεψη γίνεται οργανωμένα, ένας μαθητής από κάθε τμήμα, γίνεται ενημέρωση από την υπεύθυνη των συσσιτίων την κα Ελένη και τη μαγείρισσα την κα Σπυριδούλα και στη συνέχεια τα παιδιά αναλαμβάνουν με χαρά δράση.
Τα παιδιά δεν κάνουν λοιπόν μια “έξοδο” από το Σχολείο για “χαβαλέ”, πάνε οργανωμένα και συνειδητοποιημένα για τι πρόκειται να κάνουν.
Κύριε Διευθυντά,
εκείνος ο διάλογος, όπως τον κατέγραψε ο κ. Γ. Κώνστας «Ορίστε, καλή όρεξη», «Ευχαριστώ πολύ», τι κρύβει μέσα του! Θεέ μου, όλη την ευγένεια και τη καλή ανατροφή των παιδιών μας, από την Οικογένεια και το Σχολείο και τα θάρρη μας ότι η Νεολαία μας είναι στο σωστό δρόμο. Μα και το «Ευχαριστώ πολύ» λέγεται μέσα από τη καρδιά ανήμπορων, προσωρινά, ανθρώπων που βλέπουν ότι η Κοινωνία και προπάντων η Νεολαία τούς σκέφτεται και τους αγκαλιάζει με κάθε τρόπο.
Να γιατί λένε οι καθηγητές των παιδιών, ότι παρατηρούν σε πολλά παιδιά μια αλλαγή στη συμπεριφορά τους, είναι σίγουρο ότι τα παιδιά συμμετέχοντας σε μια τέτοια διαδικασία βλέπουν και διαισθάνονται τις ανθρώπινες δυσκολίες και αυτό τα κάνει πιο μετρημένα και πιο σοβαρά απέναντι στις “αταξίες” της ηλικίας τους.
Οι επισκέψεις θα συνεχιστούν και τη νέα χρονιά, μας λέει ο κ. καθηγητής, μα και βέβαια πρέπει να συνεχιστούν αφού είναι αμοιβαία τα οφέλη και για τα συσσίτια και για την καλή αγωγή των παιδιών μας. Μάλιστα εμπλέκονται σε αυτήν την ωραία πρωτοβουλία και οι οικογένειες των μαθητών προσφέροντας τρόφιμα, τώρα λίγο πριν τις γιορτές και πού ξέρεις μπορεί να προκύψουν και μόνιμοι αρωγοί από τις οικογένειες των μαθητών σε αυτήν τη μη κρατική δομή της πόλης μας.
Τέλος παρατηρώντας τις φωτογραφίες και τις εντυπώσεις των μαθητών, όπως καταγράφονται στο ρεπορτάζ, της Φαίδρας, της Θεοδώρας, της Ελευθερίας, της Μαρίας, της Μελίνας, του Γιώργου, του Γιάννη και του Γιώργου, διαπίστωσα ότι ήρθαν στα συσσίτια “προετοιμασμένοι” για να μάθουν και να δουλέψουν για τον συνάνθρωπο.
Μπράβο σε όλους τους!!!
Καλά Χριστούγεννα, Χρόνια πολλά!
Μανιαδάκης Γεώργιος
συντ/χος δάσκαλος
