Η Πανευρωπαϊκή ημέρα Μουσικής είναι στις 21 Ιουνίου. Μια γιορτή που καθιερώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, κάτι που προφανώς δεν είναι και τόσο γνωστό. Η μουσική, είναι μία από τις επτά Καλές Τέχνες και σαν τις ιεραρχήσουμε, θα μπορούσε να είναι η πρώτη. Η αλήθεια είναι ότι έχουν γραφτεί άπειρες μουσικές στο πέρασμα του χρόνου και αυτό γιατί όλοι οι πολιτισμοί του κόσμου έχουν εκφραστεί με την μουσική. Η αρχαιολογική έρευνα, μάλιστα, έχει δείξει ότι η μουσική πρωτίστως εξυπηρετούσε τις λατρευτικές ανάγκες των πρώτων πολιτισμών και κατόπιν έγινε κάτι πέρα από αυτό. Τα είδη της μουσικής είναι πολλά, μα η μουσική είναι μία, με τα τρία συστατικά της: τον ρυθμό, την μελωδία και την αρμονία, να εναλλάσσονται, όπως ορίζει η έμπνευση του συνθέτη. Προϊόντος του χρόνου, προέκυψαν πολλά είδη μουσικής, την πρωτιά όμως φαίνεται να κατέχει και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα, η δυτική λόγια μουσική, αυτό που λέμε Κλασική Μουσική, με τρεις δημιουργικές περιόδους: το Μπαρόκ, την Κλασική περίοδο και την Ρομαντική, να έχουν γραφτεί μουσικά έργα, σημεία αναφοράς της άυλης παγκοσμίως πολιτικής κληρονομιάς. Μια κληρονομιά που μάς άφησαν το έργο τους συνθέτες πολύ μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, όπως ο Χαίντελ, ο Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν, ο Σούμαν, ο Λιστ, ο Βάγκνερ, ο Μπερλιόζ, Βέρντι…
Αυτή η Πανευρωπαϊκή ημέρα μουσικής (υπο)δηλώνει ότι η αφετηρία της Κλασικής Μουσικής είναι η Ευρώπη και θα μπορούσε να είναι η συνέχεια και η συνέπεια των μεγάλων πνευματικών και φιλοσοφικών κινημάτων – ρευμάτων, που διαμορφώθηκαν από την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, με χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Αυστρία, η Αγγλία. Δυστυχώς, η χώρα μας δεν ανήκει σε αυτή την άτυπη ενότητα των χωρών και αυτό γιατί δεν της το επέτρεψε το ιστορικό της βάρος με τους συνεχείς πολέμους, αλλά κρίνει το γεγονός ότι βρέθηκε κάτω από τον ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που δεν επέτρεπε τις ιδέες του Διαφωτισμού και της αναγέννησης, που ήταν απαρχή της Δυτικής μουσικής, να έλθουν στη χώρα μας ώστε να καλλιεργηθεί προϊόντος του χρόνου η παιδεία της Κλασικής μουσικής.
Πρέπει όμως να σημειωθεί εδώ ότι υπήρξαν και Έλληνες συνθέτες Κλασικής μουσικής πολύ μεταγενέστερα από τους Ευρωπαίους, όπως ο Σαμάρας, ο Μάντζαρος, ο Λαβίλις, σαφώς επηρεασμένοι ως Επτανήσιοι από την Ιταλία. Κατόπιν έχουμε τον Καλομοίρη, Σκαλκούτα, το Μητρόπουλο, τον Ξενάκη, τον Παπαϊωάννου, καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη, όπως και ο Χατζηδάκης, οι οποίοι παρά από τα γνωστά τους έργα έγραψαν και Κλασική μουσική. Στη χώρα μας η προσπάθεια για την ανάπτυξη λόγιας δυτικής μουσικής παιδείας έγινε κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ανέλαβε το Ωδείο Αθηνών ένας Βέλγος ο Αρμάνδος Μαρσίκ, ένας πολύ μεγάλος μουσικοπαιδαγωγός αλλά και ερευνητής της μουσικής και συνθέτης. Από την διδασκαλία του πέρασαν μεγάλα ονόματα Ελλήνων μουσικών, όπως ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Φιλοκτ. Οικονομίδης, ο Αντίοχος Ευαγγελάτος και πολλοί άλλοι.
Η πρώτη κρατική ορχήστρα Κλασικής μουσικής έγινε κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, με πρώτο μαέστρο τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη και αργότερα κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 έχουμε την ίδρυση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, με πρώτο μαέστρο τον Ιάσονα Μιχαηλίδη, αμφότεροι μαθητές του Αρμάνδου Μαρσίκ. Άλλες ορχήστρες Κλασικής μουσικής εκτός από τις δύο κρατικές της Αθήνας και της Θεσ/νίκης, έχουμε μία στην Καβάλα και μία στην Καλαμάτα, αρκετά καλές. Εδώ στην Κρήτη δεν είχαμε ποτέ οργανωμένο μουσικό σύνολο με την μορφή ορχήστρας, που να αφορά την Κλασική μουσική. Πέρα από τις προσπάθειες που κάνουν τα Ωδεία, αλλά μεμονωμένα και αποσπασματικά, καθώς και διάφορες άλλες ιδιωτικές σχολές μουσικής.
Η Κρήτη έδωσε μεγάλη βαρύτητα στην διατήρηση της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής και πολύ καλά κάνει! Σήμερα όλη η Κρήτη είναι γεμάτη από παιδιά που ασχολούνται με την κρητική μουσική και είναι πραγματικά πολύ μεγάλα ταλέντα, έχοντας πέρα από το ταλέντο τους και μουσική μόρφωση, σε σημείο μάλιστα που εμάς τους παλαιότερους να μας εκπλήσσει ευχάριστα. Όμως η Κρήτη έχει ένα σημαντικό έλλειμμα στον τομέα της Κλασικής μουσικής και είναι έλλειμμα γιατί έχει παρατηρηθεί ότι θεάματα, παραστάσεις, συναυλίες που έχουν ως θέμα την Κλασική μουσική, έχουν μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό της Κρήτης, καταδεικνύοντας έτσι την ανάγκη δημιουργίας αν αυτό είναι δυνατόν και άμεσα, μιας Παγκρήτιας Ορχήστρας Κλασικής – Συμφωνικής Μουσικής, για να καλύψει αυτό το έλλειμμα. Αν γίνει αυτό, θα είναι μια προστιθέμενη αξία για τον πολιτισμό στο νησί, έχοντας μάλιστα πέρα από τον καλλιτεχνικό της ρόλο και κοινωνικό, παίζοντας σε χώρους κοινωνικά ευαίσθητους, π.χ. ιδρύματα, καθώς και εκπαιδευτικό, παίζοντας σε σχολεία, όπου τα μικρά παιδιά θα έλθουν σε επαφή με αυτό το είδος της μουσικής.
Η Ορχήστρα Νέων είναι μια καλή αρχή γι’ αυτό τον σκοπό, όμως είναι για το μέλλον και είναι μια καλή προσπάθεια. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα όλες οι ευγενείς δυνάμεις της μουσικής από την μία άκρη της Κρήτης έως την άλλη θα ενωθούν γι’ αυτό το ωραίο όνειρο!! Την Παγκρήτια Ορχήστρα Κλασικής – Συμφωνικής Μουσικής.
