«22 νεκροί και 60 περίπου τραυματίες είναι, ο απολογισμός της τρομοκρατικής επίθεσης στο συναυλιακό κέντρο Arena στο Μάντσεστερ (Αγγλία), αργά το βράδυ της Δευτέρας (22/5)»
ΕΙΤΕ για το Λονδίνο πρόκειται είτε για κάποια άλλη μεγάλη πρωτεύουσα του ευρωπαϊκού χώρου (Παρίσι, Βερολίνο κ.λπ.), ένα είναι το γεγονός: οι τρομοκράτες (κυρίως οι φανατικοί του “Ισλαμικού Κράτους”) δεν λογαριάζουν ανθρώπινες ζωές: οπουδήποτε κι αν βρίσκονται, οτιδήποτε κι αν γίνεται. Ούτε καν, αν πρόκειται για αθώους που περιφέρονται αμέριμνοι στους δρόμους ή πίνουν καφέ. Ακόμη και μια μουσική διασκέδαση μπορεί να καταλήξει σε “μελωδία… θανάτου”, όπως τόσο εύστοχα τιτλοφόρησε η εφημερίδα “Χανιώτικα νέα”, το χθεσινό της πρωτοσέλιδο (24/5).
ΤΟ ΟΤΙ οι «νεο-καμικάζι» δρούν πλέον σε χώρους μαζικών συγκεντρώσεων (μετρό, κέντρα διασκέδασης, στάδια κ.ά.), πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών.
ΕΙΝΑΙ εξάλλου γνωστό πως κάθε επιτυχημένη πολιτική βασίζεται στην επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας του πολίτη. Έ, αυτή την καθημερινότητα στοχεύουν οι τρομοκράτες, ώστε η διατάραξή της, να προκαλεί συνεχή σύγχυση και φόβο στους απλούς πολίτες. Ετσι και παγιωθεί μια τέτοια κατάσταση στη σκέψη των Ευρωπαίων -και όχι μόνο- πολιτών, το παιχνίδι από πλευράς τρομοκρατών «κερδήθηκε».
Η ΛΥΣΗ στην τρομοκρατία που γέννησε η δική μας (δυτική) απερισκεψία με τους Μπους, προέδρους των ΗΠΑ, και τους α-νόητους πολέμους τους, δεν μπορεί να είναι ούτε η βίαιη καταστολή (σύλληψη και φυλάκιση των τρομοκρατών ή πόλεμος στη βάση τους), ούτε πολύ περισσότερο η συρρίκνωση των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών της κάθε χώρας που προσβάλλεται, για χάρη μιας αμφισβητούμενης ασφάλειάς «τους».
Η ΛΥΣΗ, κατά την άποψή μας, είναι μία: η αποκοπή των επιχειρησιακών κέντρων των τρομοκρατών από την ανατροφοδότησή τους με την αέναη στρατολόγηση νέων μελών. Πώς θα γίνει αυτό; Μα, με τον αποστιγματισμό των μεταναστών σε χώρες της Ε.Ε., την απογκετοποίησή τους από τα banlieues (περιαστικές περιοχές), την αποπεριθωριοποίηση των μεταναστών και προσφύγων και την ένταξή τους στην καθημερινότητα των υπολοίπων κατοίκων μιας χώρας.
ΠΑΝΩ απ΄όλα όμως, αν θέλουμε πραγματικά να ηρεμήσει ο κόσμος από τρομοκρατικά χτυπήματα, πρέπει οι λαοί να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις τους το σταμάτημα των άδικων και μάταιων «κατακτητικων», θρησκευτικών ή ενεργειακών πολέμων που αφήνουν ερείπια και χιλιάδες θύματα σε ευπαθείς χώρες ανά τον κόσμο. Ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή (Συρία).
