…Οπως τα παλιά. Επειγόντως! *
Eυχαριστώ τον ποιητή, γιατί με οδήγησε αβίαστα σε μιαν αλληλουχία, ενδιαφέρουσα, πιστεύω.
Αφού η πόρτα, είναι μητέρα, κατά τον Ρίτσο που σταυρώνει τα χέρια της και ακούει (στο καπνισμένο τσουκάλι) και η Πατρίδα, είναι βέβαια μια μεγάλη Μητέρα, θα δεχτεί το στεφάνι στο μέτωπο…
Αρκεί να μην είναι πλεγμένο με αγκάθια, όπως στην έμπνευση του Γκάτσου, την Παράξενη πρωτομαγιά…
Την πικρή πρωτομαγιά του ’44, ας πούμε, με τους 200 εκτελεσμένους στην Καισαριανή… Γιατί το αίμα θα γεμίσει το μέτωπο της Πατρίδας, την καρδιά της Πατρίδας, τον χρόνο της Πατρίδας… Όπως τότε.
Και αισιοδοξεί ο ποιητής, με την επιστροφή του πάλευκου Αλφα. Της Αναγεννήσεως. Της Ανανεώσεως. Της Αναμορφώσεως. Της Αναδημιουργίας. Της Αναστάσεως. Οσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν… Χριστόν ενεδύθημεν…”
Θαυμάσιο! Εγώ τώρα, προσεύχομαι για κείνα τα πέντε (α), όχι πάλευκα, ούτε κεφαλαία όπως του ποιητή.
Εκείνα τα γκρίζα, μελανά (άλφα), που απολύουν τη δυστυχία, των ασθενών, των απόρων, των αναπήρων, των αστέγων και των απάτριδων. Θα προσευχηθώ, Χριστόν να ενδυθούν, και να αναστηθούν! Αμήν!
Και, και εκρήγνυται ο ποιητής, και προτρέπει!
«Ν’ αντισταθούμε! Όσο υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος, ένας ένας χωριστά, κι όλοι μαζί, ν’ αναντισταθούμε!».
Ο συνειρμός είναι αυτόματος σχεδόν, με το “Αντισταθείτε”! Του Μιχ. Κατσαρού.
Εγώ τώρα, πεθύμησα μιαν αυθαιρεσία! “Αγυρτία” δηλαδή, κανονική!
Να πάρω λέει, τον στίχο του Κατσαρού,
«Αντισταθείτε,
Στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε πίνουν καφέδες σύνεδροι, συμβουλάτοροι»…
και να τον αφήσω να διεισδύσει στον κορμό του «ν’ αντισταθούμε»…
Και να πάρω τους πρώτους στίχους του ποιητή μας, να τους θέσω στο τέλος της προστακτικής του Κατσαρού. Έτσι;
“Ν’ αντισταθούμε στο στόχο τους, να μας εξαφανίσουν ως Πρόσωπα και να μας επανεμφανίσουν σα νούμερα, ν’ αντισταθούμε”!!
Ε; Δεν είναι ενδιαφέρον; Για δείτε το!
…Είναι δυο τρία αποσπάσματα από την ομιλία της γράφουσας για την ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη “Οπως το Ψωμί” που παρουσιάστηκε στην Κίσαμο (27/3 Τσατσαρωνάκειο Πολύκεντρο), στο πλαίσιο του 5ου Φεστιβάλ βιβλίου παιδικού και εφηβικού…
Ηταν μια θαυμάσια βραδιά, στην οποία περίσεψαν οι ερωθιές…
Ποίηση, συγκίνηση, συγχρωτισμός, Μουσική, χειροκρότημα, και ευχές για καλά ταξίδια στο “ψωμάκι” του Βαγγέλη.
Η συλλογή θα παρουσιασθεί ξανά το Σάββατο 5 του Μάη, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων με πολύ αξιόλογους συντελεστές. Όλοι εκεί.
Το κάντιο, μυρωδικό και αχνιστό “ψωμί” του ποιητή μας, είναι σίγουρα μια “γεύση” προτίμησης.
*ο στίχος από την “Πρωτομαγιά” της συλλογής σελ. 17
