Ένα ψήφισµα που θα µπορούσε να ήταν οµόφωνο

Στο πρώτο ∆ηµοτικό Συµβούλιο Χανίων της νέας αυτοδιοικητικής περιόδου συζητήθηκε, ως γνωστόν, το θέµα του Πειραµατικού Λυκείου.
Αυτή η συζήτηση, ήταν αρκετή για να αναδείξει νοοτροπίες και τρόπους σκέψεις των τριών παρατάξεων του σώµατος.
Όλες οι παρατάξεις συµφώνησαν πως διαφωνούν στο να καταργηθεί υφιστάµενο σχολείο για να µετατραπεί σε Πειραµατικό.
Κι όµως, το ψήφισµα για το θέµα αυτό, παρά τις προτροπές και παραινέσεις δηµοτικών συµβούλων, όπως και της επικεφαλής της µείζονος αντιπολίτευσης, Κατερίνας Μανιµανάκη, να είναι οµόφωνο, εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία.
Γιατί;
Εισηγητής ήταν ο επικεφαλής της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, Χαράλαµπος Λουτσέτης ο οποίος εισηγήθηκε το πρώτο ψήφισµα στο οποίο γινόταν και αναφορά στην ευθύνη που αναλογεί στις κυβερνήσεις και δηµοτικές αρχές της τελευταίας 20ετίας ενώ ζητείτο άµεση λύση στο ζήτηµα της σχολικής στέγης για όλα τα παιδιά.
Έτοιµο, ωστόσο, είχε το δικό του ψήφισµα το οποίο και εγκρίθηκε ο δήµαρχος, Παναγιώτης Σηµανδηράκης, φροντίζοντας σε αυτό να γίνεται αναφορά σε «ενέργειες αναβάθµισης των σχολείων» και σε προσπάθειες του ∆ήµου.
Το διά ταύτα και στα δύο ψηφίσµατα ήταν, ωστόσο, ότι το ∆ηµοτικό Συµβούλιο είναι αντίθετο στην µετατροπή – χαρακτηρισµό υφιστάµενου Λυκείου της πόλης, για τη λειτουργία Πειραµατικού Λυκείου.
Η διαφορά ήταν ότι στο πρώτο ψήφισµα (Λουτσέτη) ασκείτο διαχρονικά κριτική στην πολιτεία για τις ελλείψεις στη σχολική στέγη.
Θα µπορούσε µε διάλογο να προκύψει ένα κοινό ψήφισµα, που να εκφράζει όλους ώστε η απόφαση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου να είναι οµόφωνη όπως είπε η κα Μανιµανάκη.
Θα µπορούσε η δηµοτική αρχή που προέταξε και τη θέση ότι η Αυτοδιοίκηση είναι υπέρ της εξεύρευσης λύσης για το Πειραµατικό Λύκειο, να προτείνει µια κάποια τροποποίηση του ψηφίσµατος Λουτσέτη. Εν πάση περιπτώσει, µε καλή θέληση και ορισµένες υποχωρήσεις από κάθε πλευρά θα µπορούσε πράγµατι το ψήφισµα να ήταν οµόφωνο.
Αλλά…