Ένα… σαλούν στο Ελντοράντο της Κισσάµου

Ονοµάζοµαι Χαράλαµπος (Χάρης) Κοντοπυράκης του Θεοδώρου, ετών 69 και στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου συµµετέχω ως υποψήφιος δηµοτικός σύµβουλος στον ∆ήµο Κισσάµου στον συνδυασµό «Κίσαµος… από την αρχή» µε υποψήφιο δήµαρχο τον Μιχάλη Θεοδωρογλάκη.
Για τους παλιούς είµαι ο Χάρης του «Φειδία Μέλαθρον» και σήµερα ο Χάρης του «Σάλα Κλαµπ» στο Εθνικό Στάδιο Χανίων, ο Χάρης από την Κίσσαµο, ο Χάρης ο καφετζής.
Καφετζής… Προτιµώ το καφετζής από το επιχειρηµατίας χώρου εστίασης, και τα άλλα τέτοια βαρύγδουπα, µε τα οποία οι ινστρούχτορες «βαφτίζουν» µια καθηµερινή δουλειά, τίµια και καθαρή, όπως οι υπόλοιπες. Ο συγχωρεµένος ο µπάρµπα Γιάννης ο Λάτσης απαντούσε το ίδιο και στο εφοπλιστής και στο µαουνιέρης, χωρίς κόµπλεξ. Καφετζής; Καφετζής λοιπόν. Εξάλλου ανέκαθεν, ο δηµοσιοσχετίστας, αυτός που έλυνε και έδενε, σε κάθε υπουργείο ή υπηρεσία, ήταν καθώς λένε ο καφετζής του ισογείου.
Όσοι µε ξέρουν γνωρίζουν ότι πάντα στη θάλασσα οι χεριές µου ήταν αντίθετες στο ρεύµα. Τόσα χρόνια παρακολουθούµε το εξής σκηνικό: Κισσαµίτες φεύγουνε από την Κίσσαµο και διαπρέπουν, πολιτεύονται στα Χανιά και σήµερα έχουµε Κισσαµίτη ∆ήµαρχο και Κισσαµίτισσα διεκδικήτρια του ∆ήµου. Κισσαµίτης κάνει κουµάντο στο Εµποροβιοµηχανικό Επιµελητήριο, Κισσαµίτες επιχειρηµατίες στηρίζουν τη χανιώτικη αγορά, Κισσαµίτες επιστήµονες, γιατροί, δικηγόροι, µηχανικοί, λογιστές, διαπρέπουν σε όλους τους τοµείς της παραγωγικής ζωής, Κισσαµίτες καλλιτέχνες µας ψυχαγωγούν, µέχρι και Κισσαµίτη ∆εσπότη έχουµε στα Χανιά …
Να λοιπόν εγώ που αποφάσισα να κάνω τη διαδροµή ανάποδα…
Αν τα καταφέρουµε και µας επιλέξουν οι Κισσαµίτες, και λέω µας γιατί είµαστε µία οµάδα ανθρώπων τελείως διαφορετικοί, από κάθε άποψη, αλλά µε κοινό όραµα και ιδεολογία, θα ξαναγυρίσω στην Ιθάκη µου, δίνοντας το σάλπισµα στους Κισσαµίτες όπου γης να ξαναβρούµε την αφετηρία µας. Γι’ αυτό και συντάσσοµαι στο όνοµα του συνδυασµού «Για µια Κίσαµο… από την αρχή».
∆εν παριστάνω ούτε τον παντογνώστη, ούτε τον ειδικό, ούτε τον πολυπράγµονα… ∆εν γουστάρω όµως και τις φήµες και τους ψιθύρους . Καθαρά και ντρέτα:
Πέντε πράγµατα… Ας µας δώσουν οι Κισσαµίτες το τιµόνι και µου κάνουν την τιµή να είµαι κι εγώ µέρος αυτής της προσπάθειας και εγγυώµαι ότι:
Πρώτον, στα επόµενα χρόνια κάθε Κισσαµίτης, είτε µένει δίπλα στο ∆ηµαρχείο στο Καστέλι είτε στην Γη του Πυρός, θα συναλλάσσεται και θα εξυπηρετείται από τις υπηρεσίες του ∆ήµου ψηφιακά.
∆εύτερον, εικόνες ντροπής, από γεµάτους, βρόµικους κάδους, ειδικά να τα βλέπουν οι επισκέπτες µας καλοκαιριάτικα, θα ξεχαστούν. Καθαριότητα, ανακύκλωση µε σύγχρονα µέσα και περιβαλλοντική κουλτούρα από τα σχολεία…
Τρίτον, µπορεί να κάνουµε τον σταυρό µας αλλά είναι πολύ πιθανό να ζήσουµε µία µεγάλη καταστροφή… σεισµός θα είναι, πληµµύρα, πυρκαγιά θα είναι… ∆εν ξέρω… Για ένα όµως πράγµα θα µατώσουµε…
Κανείς Κισσαµίτης µόνος και αβοήθητος όταν έρθει η συµφορά. ∆εν θα βρεθούµε απροετοίµαστοι. Από την πρώτη κιόλας µέρα στήνουµε το πιο σύγχρονο και πολύπλευρο και καινοτόµο σχέδιο πολιτικής προστασίας που όµοιο του δεν θα έχει ξαναϋπάρξει. Και θα εκπαιδεύσουµε όλους τους δηµότες από 1 έως 99 χρονών στις διαδικασίες.
Πάµε στο τέταρτο… επειδή δεν µου αρέσουν οι υπεκφυγές εξηγούµαι από τώρα: Καλοδεχούµενος όποιος ντόπιος ή ξένος θέλει να επενδύσει στον τόπο µας. Με σεβασµό όµως στους νόµους του κράτους. Ως ∆ήµος θα δώσουµε νόηµα στην έννοια ανταπόδοση και αντιστάθµισµα. Θέλεις κύριε ή κυρία ιδιώτη να επενδύσεις; Μαζί σου µε τα χίλια! Θα µου δώσεις όµως, πάνω από το τραπέζι, χειροπιαστά πράγµατα στην Κισσαµίτικη κοινωνία και τους Κισσαµίτες που εγώ ως ∆ήµος θα σου ζητήσω.
Υποδοµές στην υδροάρδευση, δρόµους, σχολεία, αθλητικούς χώρους, ΚΑΠΗ, δοµές υγείας, δοµές για τα ΑΜΕΑ, αστικές αναπλάσεις και εξωραϊσµοί σε χωριά… Φτιάχνουµε τη λίστα µε ανταποδοτικά έργα για την τοπική κοινωνία και τα συζητάµε ανοικτά και καθαρά.
Και οι επενδύσεις να πιάσουν τόπο και οι άνθρωποι µας να είναι ευχαριστηµένοι. Ο κόσµος πάει µπροστά . Τέρµα στην κακοµοιριά, τη µιζέρια και την υποκρισία.
Το πέµπτο είναι η προσωπική σφραγίδα του Χάρη του Κοντόπυρου, η δική µου παρακαταθήκη, το δικό µου χρέος που θέλω να ξεπληρώσω στον τόπο µου. Και ίσως και ένα χρέος στη µνήµη ενός αγαπηµένου µου προσώπου που αδικήθηκε από πολλούς. Ονειρεύοµαι το Καστέλι της εξωστρέφειας. ∆εν µπορεί να είµαστε γνωστοί σε όλο τον κόσµο για τις παραλίες και τις οµορφιές µας και να µην προβάλλουµε τους ανθρώπους µας, τους επιστήµονες, τους καλλιτέχνες, τους επιχειρηµατίες, τους απλούς ανθρώπους. Και κυρίως τους νέους µας.
Η Κίσσαµος η δική µου έχει αίµα, σάρκα και κυρίως ψυχή. Ψυχή θα δώσω την επόµενη πενταετία. Έφτασα αισίως τα 69. Στα νιάτα µου ονειρεύτηκα πολλά, τα περισσότερα έµειναν απραγµατοποίητα. Πώς θα ήταν άραγε σήµερα η Κίσσαµος, αν είχαµε καταφέρει µε µια οµάδα νέων πριν από 40 χρόνια να φτιάξουµε το Φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης που ονειρευόµασταν;
Και κάτι τελευταίο… Μου λένε πολλοί φίλοι και «φίλοι» µου τώρα τελευταία ότι η Κίσσαµος θα γίνει Ελντοράντο την επόµενη πενταετία. Σε όλους αυτούς εγώ απαντώ. Εγώ χρυσοθήρας δεν σκοπεύω να γίνω, ούτε τυχοδιώκτης, ούτε πιστολέρο… Σας διαβεβαιώ όµως ότι εφόσον πάρουµε την ευκαιρία µας, το Ελντοράντο της Κισσάµου θα αποκτήσει και… σαλούν, όπου όλοι αυτοί θα αφήνουν τα καµπούρια τους πριν µπούνε µέσα, τα ποτά θα είναι καθαρά και ο πιανίστας θα παίζει το δικό µας ρεπερτόριο. Αυτά από έναν µπάρµαν- καφετζή….