Τελικά, η πολιτική σκηνή είναι ένας εναγκαλισμός, ένας περιορισμός, μια εκκωφαντική σιωπή, ανάμεσα σε δυο ατάκες του Αρχηγού.
Μετά τους εξωγήινους, ήλθε η ώρα του “φίλου Θύμιου”, μια μάταιη ώρα και αυτή σε μια αναμέτρηση που ορισμένες φορές μοιάζει με πάρτι μεταμφιεσμένων.
Από την επικράτεια, ανά τις ανάγκες του αγώνα και ανά την περίσταση, μπορούμε να βάλουμε και ρομφαία και τσαρούχια.
Θαρρώ, όμως, πως καμιά εκλογή δεν έχει κριθεί στην προεκλογική περίοδο. Εχουν κριθεί νωρίτερα.
Απλά στην προεκλογική περίοδο, προσθέτεις ή αφαιρείς τις τελευταίες στιγμές, τις τελευταίες δυνάμεις, κάνεις την πιο έντονη προσωπική εμφάνιση. Μια παρακαταθήκη για το μέλλον είναι και αυτή.
Τώρα έχουμε Ευρωεκλογές και Αυτοδιοικητικές εκλογές. Μια βεβαιότητα και μια αβεβαιότητα σε μια χώρα που περνά τις δικές της περιπέτειες. Εχουμε και παροχές 1 δισ. ευρώ.
Πόσο σημαντικό, σε μια χώρα που ακόμη σκέφτεται να εκδώσει το 7ετές της ομόλογο… Ολα τα παραπάνω είναι μια πραγματικότητα, τα υπόλοιπα είναι κλίμα.
