Εναλλακτική δομή ή διαμαρτυρία;

Τρεις συμπολίτες μας στα Χανιά και περισσότεροι άλλοι εμφανώς ή αφανώς σε όλη την χώρα, έριξαν τον σταυρό για τον αγιασμό των υδάτων στην Θάλασσα.
Το λαϊκό στοιχείο της Θρησκευτικής κοινότητας δραστηριοποιείται αυτόκλητο, όταν στα μάτια του φέρεται να ατονεί και να χειραγωγείται το εκκλησιαστικό γίγνεσθαι.
Η αξίωση του Χριστιανού για την πράξη αυτή, απορρέει από το ίδιο δικαίωμά του να φοράει σταυρό, να σταυρώνει ευλογώντας τα παιδιά του για το σχολείο, το φαγητό του και το νερό που πίνει. Ακόμα και να διαβάζει τις ιερές ακολουθίες στο σπίτι του προσευχόμενος, όταν δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στους ιερούς Ναούς από την πολιτεία.
Το πρόσφατο γεγονός συνέβη, επειδή στα μάτια του Χριστιανού φάνηκε, πως η Εκκλησία πέρασε στην ανυποληψία της Πολιτείας, σαν να ήταν ένας ανυπόστατος οργανισμός. Ποιος στερεί στους κληρικούς το δικαίωμα να τελέσουν δημόσια μια εκκλησιαστική πράξη, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ;
Το σημαντικό ήταν ο αγιασμός των υδάτων, οποίος δεν πραγματοποιείτε ένεκα της παρουσίας επισήμων, πολιτικών, ιεραρχών και άλλων επωνύμων, αλλά από την ανάγνωση των ευχών ενός και μόνον απλού και ταπεινού ιερωμένου, με Αποστολική πίστη και διαδοχή.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο Samuel Huntington στο The Clash of Civilizations, θρήνησε το γεγονός ότι, ενώ στη Δύση υπήρχε ιστορικά ένα χάσμα μεταξύ των δύο σφαιρών, της κοσμικής και της ιερής, αλλού στον κόσμο είναι αδιαχώριστα μπερδεμένες. «Στο Ισλάμ», έγραψε, «Ο Θεός είναι Καίσαρας. Στην Κίνα και την Ιαπωνία, ο Καίσαρας είναι Θεός. στην Ορθοδοξία, ο Θεός είναι ο κατώτερος συνεργάτης του Καίσαρα. (Καίσαρας = πολιτική εξουσία)

fragakismihalis@gmail.com