Εναλλακτική πρόταση για τα κτήρια στο λόφο Καστέλι

Τη διαμόρφωση και λειτουργία ενός χώρου που θα βασίζεται στην εμπειρία και παράδοση της προϋπάρχουσας κατάληψης, με βασική αρχή την ύπαρξη αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών στις οποίες θα συμμετέχουν και συναποφασίζουν ελεύθερα όλοι οι πολίτες για τις δράσεις που θα αναπτύσσονται – διασφαλίζοντας έτσι τον δημόσιο χαρακτήρα των κτηρίων – προτείνει η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera, για τα κτήρια στον λόφο Καστέλι.

Στην πρότασή της την οποία κοινοποίησε χθες σε τοπικά Μ.Μ.Ε., η Συνέλευση εκφράζει, μεταξύ άλλων, την πλήρη αντίθεσή της με τα σχέδια ξενοδοχοποίησης, ενώ στέκεται κριτικά απέναντι στις άλλες προτάσεις που έχουν διατυπωθεί (Βιβλιοθήκη, Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας, Ιστορικό Αρχείο κ.λπ.), υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι οποιαδήποτε τέτοια πρόταση «συνεπάγεται τόσο την περίφραξη και την εμπορευματοποίηση του χώρου, όσο και την υιοθέτηση μιας παθητικής στάσης από τον “επισκέπτη”».

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Ειδικότερα, η Συνέλευση αναφέρεται στην παρακαταθήκη που άφησε η 16χρονη εμπειρία της κατάληψης, ως ένας αυτοδιαχειριζόμενος χώρος που βασίζονταν στην ανοιχτή πολιτική/διαχειριστική συνέλευση και την ελεύθερη πρόσβαση στην αυλή. Από το 2004 μέχρι και τις 5 Σεπτέμβρη του 2020, ημερομηνία
εκκένωσης της κατάληψης, «ο λόφος Καστέλι αποτελούσε χώρο πολιτικής συνάντησης, από όπου ξεκίνησαν ή συνδέθηκαν ποικίλοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, ενώ η κατάληψη προσέφερε στέγη σε συλλογικότητες της πόλης, αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και σε άτομα που είτε το επέλεγαν, είτε το χρειάζονταν (πρόσφυγες, μετανάστριες, άστεγους, φοιτήτριες, ανέργους) και φιλοξενούσε μαθήματα, πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, πάντοτε χωρίς αντίτιμο», σημειώνεται στο κείμενο – πρόταση.

ΑΞΙΕΣ
Η Συνέλευση σημειώνει ακόμα ότι ένα νέο εγχείρημα θα πρέπει να βασιστεί στις αξίες:
• της αυτοθέσμισης, που θέτει ως βασική προϋπόθεση την διαδικασία της ανοιχτής συνέλευσης.
• της ισότητας, ως το ξεπέρασμα των κοινωνικών διαχωρισμών φύλου, φυλής, τάξης κ.λπ. και της κριτικής στάσης απέναντι στην λογική του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
• του μοιράσματος, που υπακούει στις αρχές της λειτουργίας των δομών χωρίς αντίτιμο, ώστε να είναι προσβάσιμες σε όλους/ες και της ελεύθερης συνεισφοράς που σημαίνει ότι στηρίζει κάποιος όσο μπορεί κι όσο θέλει.
– της αλληλοβοήθειας και της αμοιβαιότητας που είναι συνυφασμένη με όλη την προηγούμενη την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
«ΟΧΙ» ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
Η Συνέλευση σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι η συζήτηση για το μέλλον του λόφου Καστέλι συνδέεται άμεσα με το ζήτημα της τουριστικοποίησης της παλιάς πόλης, την ποιότητα ζωής των κατοίκων της, της στέγασης, της εμπορευματοποίησης των δημόσιων χώρων.
Υπογραμμίζει ακόμα ότι η διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα του χώρου εντοπίζεται «στο γεγονός της πρόσβασης τόσο στις δομές του κτηρίου και τις χρήσεις του όσο και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ισότιμα», ενώ χαρακτηρίζει «αθέμιτες» τις όποιες «προτάσεις για το “μέλλον του λόφου” παραγνωρίζουν τη συλλογική εμπειρία» της κατάληψης που λειτούργησε στον χώρο.
Σε ό,τι αφορά το σχεδιαζόμενο ξενοδοχείο σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «θα ήταν το αποκορύφωμα της τουριστικής κακοποίησης στο εμπορευματοποιημένο ιστορικό κέντρο των Χανίων» που θα ενισχύσει «το συνολικό μετασχηματισμό της ζωής σε ένα προϊόν, που το κόστος παραγωγής του προϋποθέτει τη διάλυση της ζωής μας».
«ΝΑΙ» ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Συνεχίζοντας η Συνέλευση προτείνει τη δημιουργία ενός συνόλου χρήσεων που δίνουν τη δυνατότητα ώσμωσης σε συλλογικότητες και άτομα της πόλης και συμβάλλει στην ενδυνάμωση των σχέσεων κοινωνικών ομάδων – κι ειδικά των πιο ευάλωτων.
Σημειώνει, δε, πως «περισσότερο από μια προσβολή των μνημείων του τόπου, η εκκένωση της Rosa Nera είναι μια επίθεση στους συλλογικούς αγώνες του μέλλοντος».
«Είναι επίθεση στη 16χρονη βιωμένη ιστορία και στα κεκτημένα: της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της ελεύθερης συνάντησης και δημιουργίας, της ζωής στην πόλη για την οποία αξίζει να αγωνιστείς», αναφέρεται στο κείμενο.
ΟΙ ΧΡΗΣΕΙΣ
Σε ό,τι αφορά τις χρήσεις των κτηρίων η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη Rosa Nera παρουσιάζει συνοπτικά τις δράσεις και λειτουργίες που είχαν αναπτυχθεί τα προηγούμενα 16 χρόνια ξεκαθαρίζοντας πως οι προτάσεις που διατυπώνει αποτελούν απόρροια συλλογικών διαδικασιών μιας συνάντησης – συζήτησης που παραμένει ανοιχτή και βασίζεται στην ελεύθερη συμμετοχή των πολιτών.
– Ειδικότερα για την αυλή υπογραμμίζει τον ανοιχτό και ελεύθερα προσβάσιμο χαρακτήρα που είχε και θα πρέπει έχει και στο μέλλον, αποτελώντας έναν χώρο αναψυχής, υπαίθριων εκδηλώσεων, συναυλιών, κινηματογραφικών προβολών, συλλογικής κουζίνας, θερινού καφενείου κ.λπ. «που έδινε μορφή στη λογική ότι δεν είμαστε μόνο επισκέπτες στο χώρο, αλλά συνυπεύθυνοι διαμορφωτές του». Παράλληλα, αναφέρεται στον λαβύρινθο από Cob που δημιουργήθηκε για τα παιδιά.
– Συλλογική κουζίνα που λειτουργεί καθημερινά στο πλαίσιο της συλλογικής κατοίκησης ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τόσο όσων διαμένουν και δραστηριοποιούνται μέσα στο κτήριο, όσο και εκείνων που επιθυμούν να μαγειρέψουν περιστασιακά ή απλώς να φάνε παρέα.
– Το αίθριο ως έναν πολυλειτουργικό χώρο που καλύπτει «ανάγκες και τις επιθυμίες όσων συμμετέχουν, φιλοξενούνται, επισκέπτονται, στηρίζουν ή και βρίσκουν καταφύγιο στο εγχείρημα» και η βιβλιοθήκη 451 της κατάληψης Rosa Nera που φιλοξενούσε χιλιάδες βιβλία, περιοδικές εκδόσεις, συλλογικά έντυπα, fanzine.
– Το παιδικό στέκι που λειτουργούσε «ελεύθερο από το πάρε-δώσε των χρημάτων» και το χαριστικό παζάρι ως μια αντι-εμπορευματική και αλληλέγγυα δομή ανταλλαγής αντικειμένων, κατά κύριο λόγο ρούχων και παπουτσιών, που αμφισβητεί το σχήμα “καταναλώνω άρα υπάρχω”.
– Η λειτουργία θέατρου και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις μέσα από την έκφραση και τη δημιουργία «αυτοδιαχειριζόμενα, αντιεμπορευματικά, ερασιτεχνικά» και που συγχρόνως έδινε και θα δίνει χώρο σε ομάδες ή άτομα που έχουν δημιουργήσει, αλλά και για πρόβες, μαθήματα, εξάσκηση ή και για συνελεύσεις συλλογικοτήτων της πόλης.
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
Σε ό,τι αφορά τη συντήρηση των κτηρίων η Συνέλευση υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να γίνει σεβαστή η ιστορική του σημασία και να διατηρηθεί η απρόσκοπτη πρόσβαση της Αρχαιολογίας όπως και οι συνεχείς εργασίες συντήρησης, τις οποίες «μόνο η κατάληψη μπορεί να εγγυηθεί» καθώς «όλες οι άλλες προτάσεις – όντας εμπορευματικές – ουσιαστικά αποκλείουν κάθε ανασκαφική εργασία με διάρκεια».
Επίσης, η Συνέλευση στο κείμενο – πρόταση αναφέρεται στις εργασίες που έγιναν τα τελευταία 16 χρόνια στο κτήριο στο πλαίσιο της συντήρησής του, με σεβασμό στα κτιριολογικά του χαρακτηριστικά και «χωρίς καμία χρηματοδότηση από θεσμικούς φορείς». «Όπως γινόταν τα τελευταία 16 χρόνια, δεν πρόκειται να περιμένουμε από κανένα δημοτικό ή κρατικό προϋπολογισμό να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση των φθορών που προκάλεσε η ιδιωτική Εταιρία στο σύντομο διάστημα της παραμονής της. Θα το κάνουμε όπως γνωρίζουμε με συλλογικούς πόρους, προσωπική δέσμευση και εργασία», σημειώνεται στο κείμενο.