Θετικά είδε λέει τον ανασχηματισμό ο ξένος Τύπος! Α! ωραία! Ησυχάσαμε τώρα! Αφού οι ξένοι μιλούν με καλά λόγια για μας δεν θέμε και πράμα άλλο! Παραδοσιακά η στήλη στους πολλούς ανασχηματισμούς που έχει ζήσει από το 2003 -όταν άρχισε τη “ζωή” της σε τούτον εδώ τον χώρο- έχει αναφερθεί πολλάκις, σχετικά με τα “πήγαιν’ έλα’, “φύγε εσύ, έλα συ” που οι πρωθυπουργοί… πράττουν. Βέβαια σε άλλες εποχές “πιο λάιτ”, όλη αυτή η “ανακατωσούρα”, οι παραδόσεις – παραλαβές είχαν ένα χάζι και ελάχιστα μας ενδιέφεραν(;). Πιο πολύς ήταν ο ντόρος για τις μεταξύ των υπουργών -τέως και νέων- στάσεις, τα μούτρα που κρατούσαν οι απερχόμενοι στον προπονητή κ.λπ., κ.λπ.!
Ενα μόνο δεν άλλαζε σε όλη αυτή τη κατάσταση· ότι πάντοτε… η στήλη έλεγε πάνω-κάτω τα ίδια! Που βέβαια και τώρα θα υποστηρίξει το δίχως άλλο: τουτέστιν τι να τον κάνεις τον ανασχηματισμό όταν οι πολιτικές είναι ίδιες ή σπανίζουν οι προς όφελος των πολιτών αποφάσεις! Τι να μου αλλάξεις τον Αδωνι κα να μου βάλεις μέσα τον Μάκη δηλαδή… Οχι δεν το συνεχίζω κα δεν πρόκειται να αναφερθώ και σε άλλες περιπτώσεις υπουργείων. Το μόνο που θα κάνω είναι να αναφερθώ στον ορισμό του “νέου τσάρου” των Οικονομικών μας! Οχι, μη βιάζεσαι, για τον Γκίκα τον Χαρδούβελη, δεν θα πω τίποτα παρά το ότι δεν πρόκειται να κάνει καριέρα με τέτοιο όνομα και μάλιστα στο εξωτερικό! Βρωμάει η δουλειά, μου φαίνεται!
[Αστειεύομαι μη δίνετε σημασία]. Θα καταθέσω όμως την απορία μου και μια εξήγηση που δίνω: γιατί να τον λέμε τσάρο τον άνθρωπο! Τι να σημαίνει άραγε αυτός ο χαρακτηρισμός – ορισμός που αποδίδεται στον υπουργό των Οικονομικών μας; Διότι αν κάνουμε αναγωγές στους πραγματικούς τσάρους, τους αυτοκράτορες, βασιλείς κ.λπ., κ.λπ., τότε νομίζω ότι μάλλον ατυχής είναι ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός! Είναι γνωστό ότι συνήθως οι τσάροι ήταν πολύ σκληροί απέναντι στους… υπηκόους τους! Φόροι, χαράτσια, φτώχεια και κακομοιριά για τον λαουτζίκο! Σε κείνες τις αυτοκρατορίες των τσάρων και των βασιλέων τα παντεσπάνια και τα χρυσά κουτάλια υπήρχαν μόνο στις “αυλές” τους! Και βέβαια υπήρχαν και οι ευνοούμενοί τους που πολύ καλά περνούσαν κι εκείνοι! Οι ορισμένοι δηλαδή, οι λίγοι! Αρα; Σε μένα μάλλον πως λογικός μοιάζει να είναι αυτός ο χαρακτηρισμός που αποδίδεται στον δικό μας υπουργό Οικονομικών, ένας ορισμός – παγκόσμια ελληνική επινόηση ή τουλάχιστον αν υπάρχει ως έννοια σε καμιά άλλη χώρα του… τρίτου κόσμου εγώ το αγνοώ! Και για να φτάσουμε και στο διά ταύτα: Γνωρίζουμε λοιπόν φίλοι μου εκ των προτέρων τι πρόκειται να συμβεί και με τον νέο τσάρο μας και «ό,τι… φάμε χαλάλι μας»! Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω, έτσι δεν είναι;
