Στο συγκεκριμένο ελαιώνα η ανθοφορία ήταν αρκετά πλούσια. Οι συνθήκες που επικράτησαν είχαν ως αποτέλεσμα μία άριστη καρπόδεση. Ο ελαιόκαρπος δεν ήταν ακόμα στο στάδιο της δεκτικότητας προσβολής από το Δάκο. Στις συνθήκες της περιοχής αυτό θα γινόταν μετά 15 μέρες. Προβλήματα κοκκοειδών δεν είχε ο ελαιώνας. Η καλόκορη (Calocoris trivialis) μπορεί να προκαλέσει ζημιές, κατά την αρμόδια υπηρεσία ,όταν οι πληθυσμοί του εντόμου είναι υψηλοί, τα άνθη βρίσκονται στα πρώτα στάδια της εξέλιξης τους, το ποσοστό ανθοφορίας είναι χαμηλό και τα ζιζάνια στον ελαιώνα έχουν καταστραφεί. Επομένως η χημική αντιμετώπιση του εντόμου θα συνιστούνταν μόνο όταν η ανθοφορία ήταν χαμηλή, οι ανθοταξίες ήταν σε πολύ πρώιμο στάδιο δηλαδή μέχρι να αρχίσουν να φουσκώνουν τα άνθη και υπήρχε σημαντικός αριθμός ατόμων στα ελαιόδεντρα δηλαδή 5-7 άτομα ανά κλαδίσκο μήκους 60-70.
Κι όμως ο ελαιοπαραγωγός αυτός, όπως πολύ αναλυτικά γράφει στην ταμπέλα που κρέμασε σε ελαιόδεντρο, έκανε “Κάληψη, Ιούνιος 1-6-17 με Μπουλτόκ 15 g/18 L νερού ψεκαστήρα”.
Ποιος αλήθεια συμβούλεψε τον ελαιοπαραγωγό για τον ψεκασμό αυτό; Ποιος συνταγογράφησε το απαιτούμενο φυτοφάρμακο; Ποιος του το πούλησε; Για ποιον λόγο έγινε η επέμβαση; Ερωτήματα που δεν θα πάρουν ποτέ απάντηση.
Ακόμα ένας χωρίς λόγο ψεκασμός με οικονομική επιβάρυνση στον παραγωγό και επιζήμιος για το βιότοπο του ελαιώνα και όχι μόνο. Και δεν είναι η περίπτωση μοναδική.
*O Δρ Βαγγέλης Α. Μπούρμπος είναι Γεωπόνος Ερευνητής -Οικοτοξικολόγος