Από το πάλκο της Μουσικής, στον άμβωνα της εκκλησίας και στη σχολική τάξη ο π. Γ. Σεργάκης
Στον άμβωνα της εκκλησίας, στο μουσικό πάλκο αλλά και στις σχολικές αίθουσες ο πατήρ Γεώργιος Σεργάκης. Εφημέριος στο ναό του Αγ. Φανουρίου στο Καλαμάκι από το 2010, λυράρης της Κρητικής μουσικής από την ηλικία των 15 ετών και αναπληρωτής εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής στο 1ο Δ.Σ. Νέας Κυδωνίας στο Γαλατά ο πολυσχιδής 40χρονος ιερέας , ταπεινά και με χαμηλούς τόνους έχει γίνει παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς
«Έγινα ιερέας στα 30 μου. Δεν ήμουν από τα παιδιά που ήταν κάθε μέρα στο ιερό και στην εκκλησία. Ξεκίνησα ως μουσικός και για 15 χρόνια εργαζόμουν επαγγελματικά ως λυράρης καθώς ο πατέρας μου ήταν για χρόνια επαγγελματίας μουσικός και είχα στόχο να συνεχίσω τη μουσική παράδοση της οικογένειας» μας λέει ο πατήρ Γεώργιος που παίζει εξαιρετικά λύρα αλλά και λαούτο.
Η μουσική πορεία κράτησε μέχρι το 2008 όταν έπαιξε στον τελευταίο γάμο καθώς στη συνέχεια παντρεύτηκε και χειροτονήθηκε και έπαψε να παίζει επαγγελματικά αλλά μόνο σε εκδηλώσεις όπως πριν από λίγες ημέρες στο Χαζίρειο Ίδρυμα της Αγ. Μαρίνας.
«Είχα κάνει δισκογραφικές δουλειές και πήγαινα πολύ καλά στο μουσικό τομέα. Ο Θεός όμως τα έφερε έτσι ώστε να γεννηθεί ο διακαής πόθος της ιεροσύνης όταν ήμουν 22 ετών! Ήταν η κλήση του Θεού με “ή” αλλά και η κλίση με “ι” , η δική μου τάση προς τα θεία που με έφερε στην ιεροσύνη» τονίζει.
Πέρα όμως από τα θρησκευτικά του καθήκοντα ο πατήρ Σεργάκης λατρεύει τα παιδιά για αυτό και αποφάσισε να γίνει εκπαιδευτικός.
«Αφού είχα τελειώσει το λύκειο αποφάσισα να δώσω πανελλήνιες για να μπω στο πανεπιστήμιο. Χωρίς φροντιστήριο μπήκα στη Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία στο Ηράκλειο όπου έμεινα 4 χρόνια, πύρα το πτυχίο μου και έδωσα στη συνέχεια κατατακτήριες εξετάσεις και μπήκα στο Παιδαγωγικό Τμήμα της Ρόδου. Παράλληλα έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή σε Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Υπήρξαν εξεταστικές που χρειάσθηκε να δώσω και 22 μαθήματα ! Τώρα θέλω να συνεχίσω και διδακτορικές σπουδές, πρώτα ο θεός να έχουμε την υγεία μας το 2020 θα ξεκινήσω το διδακτορικό μου. Εκπληρώθηκε η επιθυμία μου να γίνω “παπαδάσκαλος”, ιερέας αλλά και εκπαιδευτικός σε μικρά παιδιά» είναι τα λόγια του συνομιλητής μας.
Μια ερώτηση που στριφογυρνάει στο μυαλό μας έχει να κάνει με το πως καταφέρνει να συνδυάσει όλα του τα καθήκοντα, πως ανταποκρίνεται ; «Αυτή η ποικιλία δραστηριοτήτων μου δίνει ζωή. Εγώ ο ελάχιστος, προσπαθώ να προσφέρω στην κοινωνία, στην ενορία μου ότι τάλαντο έχω πάρει από το Θεό. Τώρα για τον αν προλαβαίνω η αλήθεια είναι ότι από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός βρίσκομαι στις επάλξεις αλλά έχω μια οικογένεια που με στηρίζει διαφορετικά δεν θα κατάφερνα τίποτα» είναι η απάντηση του ιερέα.
ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ο π. Γ. Σεργάκης μπορεί να μην παίζει επαγγελματικά αλλά διδάσκει μουσική:
«Με ευλογία του σεβασμιωτάτου μητροπολίτη μας κ.κ. Δαμασκηνού διδάσκω τη λύρα στο τμήμα βυζαντινή μουσικής της μητρόπολης αλλά και στην ενορία του Αγ. Φανουρίου σε 15 παιδιά πάντα δωρεάν και αυτό μου δίνει ιδιαίτερη χαρά γιατί δεν ήθελα να αφήσω τη μουσική», λέει.
Όσο για το εκπαιδευτικό του καθήκον αυτό συνεχίζεται ως αναπληρωτής παράλληλης στήριξης στο 1ο Δ.Σ. Νέας Κυδωνίας. «Tα παιδιά που βγαίνουν από τις παιδαγωγικές σχολές έχουν όρεξη, έχουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά, υπάρχει γνώση και όρεξη αλλά πρέπει και οι οικογένειες να στηρίζουν τον εκπαιδευτικό. Στην εκπαιδευτική διαδικασία της μάθησης δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός αλλά κοινός στόχος, το παιδί. Για αυτό και προσπαθώ τα παιδιά που αναλαμβάνω να τους δίνω όχι μόνο γνώση αλλά και να τους μεταφέρω ένα κλίμα εξωστρέφειας, κοινωνικοποίησης και να καταλάβει ότι έχει την ίδια αξία με τα άλλα παιδιά! Έχει πολύ μεγάλη σημασία το παιδί να εμπιστευτεί το δάσκαλο της παράλληλης στήριξης, γιατί ο δάσκαλος της παράλληλης είναι δίπλα στο παιδί και τα διαλείμματα, θέλει να ακούσει το λόγο σου, να αισθανθεί το χτύπο της καρδιάς και τη ζεστασιά των χεριών. Φέτος είμαι σε μια ήπια κατάσταση παράλληλης στήριξης, όμως υπάρχουν και συνάδελφοι που πραγματικά δίνουν τεράστιο αγώνα από τη στιγμή που θα μπουν στο σχολείο μέχρι τη στιγμή που θα κτυπήσει το κουδούνι. Είναι μεγάλη η προσπάθεια των εκπαιδευτικών και πρέπει και η οικογένεια να βοηθήσει και να στηρίξει το έργο αυτό» καταλήγει ο ιερέας, εκπαιδευτικός και μουσικός.
Στην Ενορία του Αγ. Φανουρίου
Στην μικρή ενορία του ο ιερέας προσπαθεί να αναπτύξει δραστηριότητες σε όλους τους τομείς προσφέροντας της δωρεάν. Ξένες γλώσσες (Γερμανικά, γαλικά, σκάκι, παραδοσιακή μουσική, κατηχητικό, μαθήματα μαγειρικής σε νέα ζευγάρια αλλά και παρασκευής πρόσφορου, γραφείο συμβουλευτικής γάμου, γραφείο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, μαθήματα χορού σε συνεργασία με τους “Βιγλάτορες”. «Από τον Αγ. Φανούριο περνάνε κάθε εβδομάδα εκατό παιδιά. Όλα αυτά σε μια μικρή ενορία. Η πόρτα της εκκλησίας είναι πάντα ανοικτή σε όλους και ειδικά στους νέους! Καλώ τα παιδιά να έλθουν στην εκκλησία όπως είναι! Με τα σκισμένα τζιν, τα σκουλαρίκια, τα τατουάζ, όπως είναι γιατί ο Χριστός τους θέλει όπως είναι. Έτσι και εγώ θέλω να είμαι δίπλα στους νέους ανεξάρτητα το χρώμα, τα πολιτικά πιστεύω, θέλω να είμαι δίπλα στους νέους, για να αισθάνονται ότι ο Θεός είναι αγάπη και είναι κοντά τους» είναι τα λόγια του π. Γ. Σεργάκη..
