Ενας ευπατρίδης του πεντάγραμμου εμπνεύσεις TV

Aυτοβιογραφείται… Και όση σεμνότητα και αν καταθέτει στο ύφος και τα λόγια του, η αξία της διαδρομής του δεν κρύβεται…
…Κρατικό κανάλι… “Μονόγραμμα”. Με χαρά παρακολουθώ τον νέο κύκλο της εκπομπής του Γιώργου Σγουράκη και της αείμνηστης συζύγου του.
Με τίμησε ο Γιώργος πριν από χρόνια, να μου στείλει τον μνημειώδη τόμο, των εκπομπών τους.
Μια έξοχη έκδοση, που φιλοξενεί όλο το πνευματικό και πολιτιστικό δυναμικό της πατρίδας, ή σχεδόν όλο…
Σήμερα στην TV, βλέπω τον Χατζηνάσιο… Τον Σαλονικιό πιανίστα, τον ωραίο γλυκό καλλιτέχνη, τον αφοσιωμένο μουσικό τον προικισμένο συνθέτη με το αδιαμφισβήτητο δώρο της αρμονίας, από παιδάκι. Δεκαετίες συνθέτει μοναδικά τραγούδια.
– Ο πατέρας μου καθηγητής Μουσικής, είδε την κλίση μου, κι από τα έξι μου χρόνια, μ’ έγραψε στο Ωδείο… Και τα τρία μου αδέρφια παίζαμε μουσικό όργανο!
Η μητέρα μου, ήταν ηρωίδα σ’ αυτό το κομφούζιο…
Ηρθα στην Αθήνα…
Σιγά – σιγά, γνωρίστηκα…
Ο Μίμης ο Πλέσσας, σταθμός στη ζωή μου.
Πέρασα στους λαϊκούς δρόμους, εγώ, ένας μουσικός της τζαζ!
Ημουν ευτυχής…. Η μία επιτυχία έφερε την άλλη…
Εγραψα το χρονικό της Αλωσης, Μουσική για κινηματογράφο, για θέατρο…
Τα “Μακεδονίτικα” με τον Μητσιά.
Και στιχουργοί, και μουσικοί εκτελεστές του έργου μου, και ερμηνευτές του έργου μου, με ικανοποιούσαν απόλυτα!
«Το πιάνο, ήταν προέκταση του εαυτού μου… Ολη μου η ζωή ήταν αυτό, και οι νότες που έγραψα»… Μητσιάς, Μαρινέλλα, Δήμητρα Γαλάνη, Αντώνης Καλογιάννης, Βίκυ Μοσχολιού, Μιχάλης Χατζηγιάννης, Πέτρος Γαϊτάνος, Γιάννης Πάριος, ο Πάνος Γαβαλάς, μια από τις ευκαιρίες μου, Κόκοτας, Διονυσίου, και βέβαια Νανα Μούσχουρη, σπουδαίος σταθμός στην πορεία μου… Νίκος Γκάτσος, και “η 11η εντολή”, όπου το αηδόνι του Χατζηδάκη τραγουδούσε…
«Σαν χαμοπούλι ταπεινό που δεν εγνώρισ’ ουρανό και περπατεί στο χώμα… την 11η εντολή δεν τη σεβάστηκες πολύ γι’ αυτό πονάς ακόμα».
“Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό, “βράδιασε κι άδειασε η πόλη, σε λίγο θα ‘ρθει κι η βροχή…”.
“Ανοιξε το παράθυρο να μπει δροσιά να μπει του Μάη”..
“Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε”…
“Ολα μας τα πλούτη η αγάπη ετούτη”.
Ενας μελωδικός καταιγισμός, πλημμυρίζει το χώρο μου…
Μαγεύομαι, συγκινούμαι…
Μιλεί πάλι με χαμόγελο…
– «Σας το είπα…
Το πιάνο είναι η προέκταση του εαυτού μου…
Και οι νότες μου…».
Ως υπογραφή ως φαίνεται, αφού πέφτουν οι τίτλοι.