Τώρα όλοι συμφωνούν ότι δεν υπάρχουν επαρκείς υποδομές για να περιθάλψουν το σύνολο των πολιτών που τυχόν θα προσβληθούν από τον ιό.
Το παράξενο είναι ότι όλες οι οικονομίες δαπάνησαν χωρίς ενδοιασμούς τεράστια ποσά για την στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος και παράλληλα όλες οι κυβερνήσεις έβαλλαν σε εφαρμογή προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης προκειμένου να στηρίξουν τα προγράμματα τους.
Οι πολίτες όλων των χωρών στερήθηκαν δημόσια αγαθά προκειμένου να στηριχτεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η δημοσιονομική εξυγίανση επέβαλλε να περιοριστούν όλες οι δαπάνες – υγεία παιδία ασφάλεια κλπ- προκειμένου να στηρίξουμε την ακόρεστη ανάγκη του συστήματος.
Βλέπετε πάντα πρέπει σε κάθε κρίση να καλύπτουμε – όλοι μαζί – την ζημία των τραπεζών σε αντίθεση με την περίοδο της κερδοφορίας όπου τα κέρδη τα καρπούνται μόνο οι μέτοχοι των τραπεζικών ιδρυμάτων. Παράξενος καπιταλισμός, όταν ζορίζεται γίνεται κρατικοδίαιτος και όταν ευημερεί επωφελείται αποκλειστικά την κερδοφορία.
Το μάρμαρο το πληρώνει η πλειονότητα των απλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Καιρός να αλλάξουμε ρότα. ‘Η θα έχουμε καπιταλισμό όπου και η ζημία και το κέρδος θα είναι σε αυτούς που θα αναλαμβάνουν ρίσκο Ή θα έχουμε συστήματα και κρατικών παρεμβάσεων όπου τα κράτη θα έχουν λάβει από τις παρεμβάσεις του και δεν θα πράττουν σε βάρος των πολιτών.
Και ενώ από το ξέσπασμα της κρίσης έχουν δαπανηθεί αμύθητα ποσά και στην χώρα μας τώρα ευχόμαστε ο ιός να μην έχει την εμβέλεια που έχει στην γειτονική μας χώρα, ώστε να μπορούν οι υποδομές να καλύψουν τις ανάγκες. Και να το ευχηθούμε για το κάλο των συμπολιτών μας και των συνάνθρωπων μας, όμως πρέπει να διδαχτούμε.
Δεν μπορεί να μην έχουμε επαρκείς υποδομές και την αναγκαία στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό και να θέλουμε να πάμε μπροστά.
Χωρίς την διασφάλιση της υγείας των πολιτών καμία οικονομία δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Να συμβάλλουμε όλοι με την συμμόρφωση στις απόψεις των ειδικών και ας αποφύγουμε λογικές ότι τα ξέρουμε όλα και εμάς δεν μας αγγίζει τίποτα, και να βάλουμε σε προτεραιότητα ότι τα δημόσια αγαθά της υγείας, της παιδείας και της ασφάλειας που πρέπει να είναι στην άμεση προτεραιότητα των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων και όχι η προστασία των ακόρεστων αναγκών του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η απαξίωση των δημοσίων αγαθών δεν δείχνει σοβαρό πολιτικό σύστημα και σοβαρή πολίτικη ηγεσία.
Αλεβιζάκης Παναγιώτης
Οικονομολόγος
Μέλος της Κεντρικής Διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητήριου Ελλάδος
Εκπρόσωπος της Ανεξάρτητης Κίνησης Οικονομολόγων Ελλάδας (Α.ΚΙ.Ο.Ε.)
Εδώ πρόκειται για ανωτέρα βία, για μια πανδημία, κανένα σύστημα υγείας δεν μπορεί να υπάρχει υπό κανονικές συνθήκες στο επίπεδο που πρέπει να βρίσκεται σε τόσο έκτακτες συνθήκες, καμία χώρα δεν μπορεί να έχει σε καιρό ειρήνης τόσους γιατρούς και τόσα νοσοκομεία όσα της χρειάζονται σε έναν πόλεμο.