Κύριε διευθυντά,
τον βρήκα ξεφυλλίζοντας μια αθηναϊκή εφημερίδα του 19ου αιώνα στην φιλόξενη Παπαχαραλάμπειο Βιβλιοθήκη της Ναυπάκτου.
Μου θύμισε πολιτικό βγαλμένο από τις σελίδες του αθάνατου Πλούταρχου. Ο ηγέτης δεν επωφελείται από την άσκηση της εξουσίας, αλλά είναι έντιμος υπηρέτης του Δημόσιου συμφέροντος.
Το πλαίσιο είναι ο αιματηρός Αμερικανικός Εμφύλιος πόλεμος (1861-1865) μεταξύ Βορείων και Νοτίων. Αμερικανός συγγραφέας σημειώνει ότι οι Αμερικανοί πολέμησαν μεταξύ τους, με τόσο πείσμα και πάθος, «σαν τους Έλληνες στις εμφύλιες διαμάχες τους».
Παραθέτω την σχετική “είδηση” άνευ σχολίων και συνειρμών…
ΑΙΩΝ, 5.2.1870 – Ο επί του εμφυλίου πολέμου της Αμερικής υπουργός Στρατιωτικών Edwin Stanton, ου η ευφυΐα και η δραστηριότης ησφάλισαν την νίκην της Ομοσπονδίας, αποβιώσας εσχάτως, αφήκε την οικογένειαν αυτού εις εσχάτην ένδειαν, ει και εκατοντάδας εκατομμυρίων διεχειρίσθη ως εκ της θέσεως του. Αλλ’ όπως αποδείξωσιν ότι αι δημοκρατίαι δεν είναι πάντοτε αγνώμονες, οι πολιτικοί φίλοι του ήρξαντο έρανον, προς σχηματισμόν κεφαλαίου, υπερ της χήρας και των τέκνων του. […]
Αντώνης Ν. Βενέτης
Μοναστηράκι Δωρίδος
