Σύμφωνα πάντοτε με τις αληθινές πληροφορίες των ηλικιωμένων, προχωρούμε να διδάξουμε στους νέους, τις συνήθειες και τις παροιμίες που έχουν αφήσει πίσω τους και αγνοούνται, ενώ είναι χρήσιμες στη σημερινή μας εποχή.
Oι άνθρωποι την παλιά εποχή παρόλο που ήταν αγράμματοι παρατηρούσαν και ερευνούσαν τη φύση, ό,τι είχε επάνω της “ζώα – φυτά” και στον ουρανό “φεγγάρι – αστέρια” και αξιολογούσαν όλες τις συμπεριφορές τους σε όλες τις εποχές του χρόνου και τις τοποθετούσαν ανάλογα προς τον εαυτό τους, εκεί που τους ωφελούν ή τους βλάπτουν.
Από αυτές ορισμένες έμειναν ως συνήθειες και τις περισσότερες τις τοποθέτησαν ως παροιμίες χρήσιμες για το μέλλον τους.
Μια από τις πολλές που έλεγαν και εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να λέγεται αλλά έχει και διδακτικό σκοπό είναι η παροιμία ότι: «ένας κούκος μόνος του δεν φέρνει την άνοιξη».
Είχαν παρατηρήσει ότι την εποχή που μπαίνει η άνοιξη, όταν ένα χελιδόνι πετάει στον ουρανό κοντά στο χωριό και περνά από τα σπίτια τους προειδοποιεί ότι έφθασε η άνοιξη, να την υποδεχθούν για τα καλά που θα έχουν, να τα επωφεληθούν. Ορισμένοι είχαν αμφιβολίες ότι με περισσότερα χελιδόνια θα ήταν πιο σίγουροι ότι είναι αλήθεια. Όμως και εκτός από το χελιδόνι την ίδια εποχή έκανε την εμφάνισή του και το πουλί κούκος. Όταν τον έβλεπαν να κάθεται σε ένα κλαδί ενός δέντρου και να φωνάζει: κούκου – κούκου τους προειδοποιούσε και αυτός ότι ήρθε η άνοιξη. Σε λίγο έφθαναν περισσότεροι και όλοι μαζί επαναλάμβαναν το ίδιο, οπότε πίστευαν απόλυτα ότι έφθασε. Έτσι, από τότε επικράτησε να λένε ότι χρειάζονται πολλοί μαζί για να φέρουν ένα καλό αποτέλεσμα.
Και γι’ αυτό επικράτησε το όνομα του κούκου στην παροιμία ότι ένας κούκος μόνος του δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη.
Στη συνέχεια πήρε παρόμοια συμπεριφορά να λένε και για τον άνθρωπο και πίστευαν ότι ένας μόνος του δεν μπορεί ποτέ να φέρει ένα καλό αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε εργασία που θα εκτελεί.
Στην πορεία της ζωής τους οι περισσότεροι ακολουθούσαν το νόημά της και είχαν επιτυχίες στις οικογένειές τους και σε όλα τα επαγγέλματα που εκτελούσαν.
Τα χρόνια περνούσαν και όσοι την εφάρμοζαν είχαν φύγει από τους κινδύνους της φτώχειας και είχαν δημιουργηθεί καλύτερα από αυτούς που αδιαφορούσανε να την εκτελούν. Την πρώτη θέση είχε πάρει όπως πάντα η οικογένεια και ακολουθούσαν όλα τα επαγγέλματα, οι υπηρεσίες και η πολιτεία.
Πάλι τον λόγο τους έχουν οι ηλικιωμένοι και από αυτά που έχουν συναντήσει στην πορεία της ζωής τους μέχρι σήμερα θα μας τα αναφέρουν. Να ενημερώσουμε και εμείς τους νέους μας που τα έχουν ανάγκη να τα γνωρίζουν για να τους καμαρώνουμε για την πρόοδό τους μέσα στην κοινωνία που ζούν και εργάζονται, για να δημιουργηθούν.
Θα αρχίσουμε να τους ρωτάμε, όπως θα τύχει να τους συναντούμε στον περίπατό τους, αφού πρώτα θα τους ενημερώνουμε για την παροιμία που γίνεται σήμερα ο λόγος και θα μας απαντούν για το αποτέλεσμά της.
Την πρώτη συνάντηση κάναμε με πολύ γνωστό ηλικιωμένο της πόλης μας που μόλις άκουσε την παροιμία χαρούμενος και γελαστός μας είπε: τα χρόνια της εποχής μας, αυτή η παροιμία στις οικογένειες, σε όσες την εκτελούσαν, έφερνε καλά αποτελέσματα εις τα σπίτια τους. Γονείς και παιδιά όλοι τους μαζί ήταν εκτελεστές αυτής και είχαν καλύτερη πρόοδο στο νοικοκυριό τους από τους άλλους που αδιαφορούσαν!
Όποιες οικογένειες είχαν τεμπέληδες στα σπίτια τους πεινούσαν και γυρνούσαν στις γειτονιές να ζητούν τη βοήθειά τους.
Οι πολλοί κούκοι μαζί που φέρανε την άνοιξη ήτανε πιο έξυπνοι και τους τιμούμε σήμερα, γιατί μας διδάξανε ότι όλοι εμείς μαζί μπορούμε να φέρουμε την πρόοδο εις τα σπίτια μας που την έχουν ανάγκη και δεν βαρύνουμε τον συνάνθρωπό μας, που με κόπους τα έχει αποκτήσει.
Ο επόμενος με πολύ μεγάλο παράπονο είπε: σας παρακαλώ ότι θα σας πω επιθυμώ να το γράψετε όπως ακριβώς θα βγει από το στόμα μου, γιατί έχω πολλές στεναχώριες για τα παιδιά και τα εγγόνια μου από την αδιαφορία της πολιτείας μας. Εμείς περάσαμε δύσκολες εποχές αλλά όλοι μαζί για την πατρίδα μας ήμασταν μια γροθιά και γι’ αυτό υπάρχει σήμερα Ελλάδα.
Σήμερα οι υπεύθυνοι δεν ενδιαφέρονται, για να μην γυρίσουμε σε δυσκολότερη εποχή ακόμα και από την παλιά, δηλαδή δεν είναι όλοι τους ενωμένοι για να φέρουν καλύτερα αποτελέσματα σε όλα. Φαίνεται ότι αγνοούν την παροιμία και γι’ αυτό είναι άγνωστο αυτό που θα μας φέρουν. Μήπως κάποιος πρέπει να πάρει τον λόγο εκεί που συχνάζουν και να τους πει ότι είναι αδιάβαστοι όλοι τους, αφού δεν γνωρίζουν την παροιμία που μας έχουν διδάξει οι πρόγονοί μας; Και τελείωσε λέγοντας:
Εδά πολλοί κούκοι χρειάζονται
εις την βουλή να πάνε
για να ψηφίζουν νομοσχέδια
ντρέτα να μας επάνε!
Και τελειώνοντας ο τρίτος πρόσθεσε: την εποχή που εγώ πήγαινα στο Δημοτικό σχολείο ο δάσκαλός μας έλεγε πολλές παροιμίες και ακόμα τις θυμούμαι και ότι όταν θα τις εφαρμόζετε σωστά θα έχετε πρόοδο στις οικογένειές σας και σε όποιο επάγγελμα θα κάνετε. Απορώ γιατί σήμερα δεν τις διδάσκουν οι εκπαιδευτικοί, ενώ τις έχουν περισσότερο ανάγκη οι νέοι μας.
Πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι όλες πηγάζουν από την ίδια τη ζωής τους που ζήσανε οι παλιοί μας την εποχή τους και ότι από τους ίδιους είχε δοκιμαστεί με επιτυχίες εκεί που επιθυμούσανε.
Και θα πάρει τέλος η παρέα μας, αφού προσθέσουμε και την επιθυμία ενός αγνώστου που μας είπε: Ο Γιώργης ενός χωριού, όταν χαιρετούσε τους χωριανούς όταν τους συναντούσε τους έλεγε: Κούκου – κούκου! Το ίδιο έκανε και όταν πήγαινε στα καφενεία. Αργότερα του κολλήσανε το παρατσούκλι και τον φωνάζανε «Κουκογιώργη». Ενώ έχει πεθάνει, πριν αρκετά χρόνια το ίδιο λένε ακόμα «του Κουκογιώργη τα παιδιά».
