Ανήμερα των Χριστουγέννων, στο μικρό διάλειμμα μεταξύ πρωινού καφέ και εορταστικού γεύματος, είπα να γράψω δυο λόγια για μια παράσταση που είδα τις προάλλες και γυρόφερναν μέρες στο μυαλό μου. Γιατί πώς να ξεχάσεις έτσι εύκολα το εκλεκτό παραμύθι «ΕΝΑΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΔΙΑ», γραμμένο απ’ τη Νανώ Κουτσάκη-Σπανουδάκη κι υλοποιημένο άριστα από τους εθελοντές του «Συλλόγου Φίλων Θεάτρου Χανίων»;
Ο,τι κι αν πω για την προσεγμένη, ποιοτική αυτή παράσταση θα είναι λίγο! Ήταν ένας άριστος συνδυασμός υποκριτικής, μαύρου θεάτρου, μυθολογίας, λαογραφίας με παραδοσιακές στολές, χορό και τραγούδι, μ’ έξυπνους διαλόγους, με ταιριαστά σκηνικά, με φίνα κουστούμια κι ανάλογα χτενίσματα, που σε ταξίδευαν στην αρχαία Ελλάδα, και όχι μόνο! Οι τυχεροί εμείς που απολαύσαμε για δυο βραδιές, στις 19 και 20 Δεκεμβρίου 2015, την επιτυχημένη αυτή παράσταση στο κατάμεστο «Πνευματικό Κέντρο Χανίων» -προσφέροντας αντί για εισιτήριο τρόφιμα για τις ανάγκες του Κοινωνικού Παντοπωλείου της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων- δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε στα μάτια μας. Καθηλωτική η μαγεία της εικόνας μπρος μας, ευχάριστος και ρέων ο λόγος, γρήγορες κι εντυπωσιακές οι εναλλαγές από σκηνή σε σκηνή! Εδώ ο Κρόνος γνωρίζει κι ερωτεύεται τη Ρέα, που βεβαίως της τρώει τα παιδιά για να μην τον… εκθρονίσουν, όπως έκανε κι εκείνος στον μυθικό θεό πατέρα του! Εκεί η μάνα Γη συμβουλεύει τη Ρέα πώς να ξεγελάσει τον σύζυγό της, δίνοντάς του να καταπιεί μια πέτρα αντί για το νεογέννητο.
Να κι ο μικρός Δίας -ο μετέπειτα γυναικοκατακτητής- που μεγαλώνει με το γάλα της αίγας Αμάλθειας στο Ιδαίον Άντρον! Τώρα γεμίζουν τη σκηνή οι Κουρήτες που έκαναν θόρυβο για να μην προδοθεί απ’ τις φωνές του το παιδί, που μεγάλωνε κρυφά στην Κρήτη, παρέα με τις λυγερόκορμες νύμφες της. Να και μια αψιμαχία -για τα μάτια του ενήλικα πλέον Δία- από δυο υποψήφιες, που τον διεκδικούν με πάθος λίγο πριν ερωτευθεί κεραυνοβόλα και παντρευτεί την νύμφη Ιδαία!
Η ώρα κυλά κι εμείς εκεί, αφοσιωμένοι… Ούτε κιχ δεν ακούγεται μέσα στην αίθουσα, τη γεμάτη παιδιά! Μόνο όταν οι αφηγητές -που μας μυούν στην ιστορία καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης- «μπερδευτούν» λιγάκι με το χρόνο, επεμβαίνουν ευθύς αμέσως οι μικρούληδες για να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους! Ύστερα, ξανά απόλυτη προσήλωση στη σκηνή και το παραμύθι συνεχίζεται με νέες εκπλήξεις… Έτσι θα δούμε τη Μήτις να δίνει φάρμακο στον Δία για να βγάλει ο Κρόνος τα υπόλοιπα παιδιά του, τον μετέπειτα πατέρα των θεών να μεσουρανεί, θα έχει στο μεταξύ μεσολαβήσει ένα ευχάριστο διάλειμμα μαύρου θεάτρου με κούκλες, όπου μέσα σ’ ένα σκοτεινό φόντο οι μικροί και μεγάλοι θεατές παρακολουθήσαν την αρπαγή της Ευρώπης απ’ τον μεταμορφωμένο σε ταύρο Δία… Μια ώρα κι ένα τέταρτο κράτησε η παράσταση, ούτε που το καταλάβαμε πως πέρασε!
Γνωρίζοντας ωστόσο, τον κόπο όλων των συμμετεχόντων -όχι μόνο των ευρεσιτεχνών ηθοποιών της ομάδας, αλλά και της ενδυματολόγου που έφτιαξε τα εξαιρετικά κοστούμια, της κομμώτριας που χτένισε, των μακιγιέρ, των φίλων που έφτιαξαν τις κούκλες, τον ταύρο και την Αμάλθεια, όσων τραγούδησαν και χόρεψαν ή επιμελήθηκαν τα ονειρικά σκηνικά και τη συνοδευτική μουσική- δεν μπορούμε παρά να τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Σκληρά εργαζόμενοι πολίτες σε διαφορετικά επαγγέλματα, λάτρεις όλοι του θεάτρου -αλλά κι άνθρωποι μ’ ευαισθησίες- μήνες δούλεψαν με κέφι, ξενύχτησαν στη σκηνοθεσία, στις συνεχείς πρόβες, διέθεσαν χρόνο και κόπο για τις κατασκευές, τα χορευτικά και τη σωστή οργάνωση, που όλα μαζί έδωσαν το άριστο αυτό αποτέλεσμα. Κι εμείς οι μεγάλοι με λίγα τρόφιμα στο χέρι περάσαμε μια όμορφη βραδιά, ενώ οι μικρούληδες ψυχαγωγήθηκαν, διδάχτηκαν, μυήθηκαν στη μαγεία της τέχνης και συνέλεξαν μια όμορφη εμπειρία που θα τους ακολουθεί σ’ όλη τους τη ζωή…
Μπράβο παιδιά, και στην άλλη με το καλό!!
