Ένας μισοκρυμμένος θησαυρός

Σαν ένα τέτοιο πραγματικό θησαυρό θεωρώ έναν δρόμο περιπάτου. Τον χρησιμοποιούν ήδη μερικοί, αλλά ολίγοι. Σε σχέση με την ομορφιά και τη σπουδαιότητα του ελάχιστοι. Σπουδαιότητα όχι μόνο για τους περιπατητές αλλά και για την πόλη και την περιοχή.
Πρόκειται για τον παραθαλάσσιο δρόμο που αρχίζει από Κουμπελή, περνάει κάτω από τις εγκαταστάσεις του “Gaz”- κάτω από το Μουσικό Γυμνάσιο δηλαδή- και συνεχίζει σχετικά παραθαλάσσια προς Αγία Κυριακή. Απ’ εκεί στη συνέχεια, λίγο σε δημόσιο δρόμο, παίρνοντας πάντα δυνατότητες όσο γίνεται βόρεια, κοντά στη θάλασσα. Απ’ εκεί πάνω από την Κουλούρα προς τα πρώτα -απ’ αυτή τη μεριά- Tαμπακαριά. Συνεχίζοντας, περνάμε πάνω από τη Χονολουλού, δίπλα στη Βίλα Κούνδουρου και προς Κουμ Καπί. Συνεχίζοντας καταλήγουμε στην ανατολική πλευρά του Λιμανιού. Θα μπορούσε να συνεχιστεί προς Νέα Χώρα, Κλαδισό κ.λπ. Επιμήκυνση είναι δυνατή και ανατολικά προς Καλαθά, αλλά είναι δυνατή και προς Αγίους Αποστόλους κ.λπ.
Η διαδρομή αυτή προσφέρει μεγάλη ποικιλία θέας. Θάλασσα, βουνό, πόλη, Σπάθα, Θοδωρού και γενικά πλούσια εναλλαγή τοπίου. Φυσικά χρειάζονται επεμβάσεις π.χ. ομορφιάς και ασφάλειας. Και ένα ωραίο όνομα. Εθελοντές θα μπορούσαν να συμβάλουν.
Οι περισσότεροι περιπατητές μπορούν να κινηθούν σ’ ένα μέρος της διαδρομής χωρίς να ‘ναι πάντα αναγκαία η χρήση αυτοκινήτου για να φθάσουν εκεί. Και τουριστικά μπορεί να ωφεληθεί ο τόπος από την ανάδειξη αυτής της διαδρομής.
Κύριε Δήμαρχε! Στις δραστηριότητες γύρω από τη Ρόκα φάνηκες πρωτοπόρος και σκαπανέας. Σκέψου την πρόταση μου και ελπίζω να την υιοθετήσεις. Φυσικά απευθύνομαι και σ’ όλο το δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας!
Ευχαριστώ τα “Χ.ν.”
για τη φιλοξενία.