ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ στα τέλη του Φλεβάρη ένας χρόνος από την πανδημία. Που όμως παραμένει ακόμη, με χιλιάδες νεκρούς σε όλο τον πλανήτη κάθε μέρα. Και στη χώρα μας η κατάσταση, με τις ΜΕΘ σχεδόν πλήρεις, η κατάσταση δεν είναι η καλύτερη: πολλά τα ημερήσια κρούσματα, σταθερός κι ο αριθμός των νεκρών.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ αποδείχθηκε ότι οι άνθρωποι είμαστε μισοί ο εαυτός μας και μισοί μικροβιώματα. Οπότε, μεταξύ των δυο “εαυτών” μας, διεξάγεται συνεχής και αμείλικτος πόλεμος επικράτησης. Άλλοτε αρρωσταίνουμε και άλλοτε είμαστε υγιείς…
Η ΣΧΕΣΗ του ανθρώπου με παθογόνες εστίες στον οργανισμό του ή το περιβάλλον, ανάγεται στο απώτατο παρελθόν. Από τη στιγμή της εμφάνισής του στον πλανήτη είναι αέναος ο αγώνας για επιβίωση.
Η ΔΙΑΦΟΡΑ της εποχής μας από το παρελθόν είναι ότι η επιστήμη σήμερα βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα ανάπτυξης: γνώσεις, τεχνολογία και εργαλεία διατίθενται αμέσως στον αγώνα ενατίον κάθε “εισβολέα”. Και το θαύμα της ανθρώπινης ευφυίας είναι ότι (τουλάχιστον αυτό απέδειξε ο αγώνας εναντίον του Covid-19), όσο η σύγχρονη τεχνολογία ελέγχεται από τους επιστήμονες είναι σε θέση να κάνει θαύματα.
ΔΙΟΤΙ, τι άλλο είναι τα ποικίλα εμβόλια που δημιουργήθηκαν εναντίον του κορωνοϊού και των μεταλλάξεών του, αν δεν είναι σύγχρονα θαύματα;
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά στις περισσότερες χώρες του κόσμου μπήκε μπροστα η επιστήμη και ακολούθησαν η πολιτική και η οικονομία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας διατέθηκαν πακτωλοί χρημάτων για να σωθούν ανθρώπινες ζωές και όχι κυβερνήσεις ή Οικονομίες. Για πρώτη φορά επίσης, ιδεολογίες, πολιτικά συστήματα και προσωπικές φιλοδοξίες (πλην ΗΠΑ και Βραζιλίας) υποχώρησαν μπροστά στη λαίλαπα μιας πανδημίας.
ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ την πανούκλα του Μεσαίωνα (“Μαύρος Θάνατος”) με το σήμερα, διαπιστώνουμε ότι τότε, άρχουσα τάξη και επιστήμονες δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν τι την προκάλεσε. Πόσο μάλλον πώς θα την αναχαίτιζαν ή θα την καταπολεμούσαν. Γι’ αυτό είχαμε “κυνήγι Μαγισσών”, δεισιδαιμονικές και ατελέσφορες ανθρωποθυσίες, εκδίωξη πληθυσμών, σατανισμό. Όταν ξέσπασε η ισπανική γρίπη (1918), οι καλύτεροι επιστήμονες στον κόσμο δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε για τον εντοπισμό του θανατηφόρου ιού. Γι’ αυτό και οι νεκροί ήταν πολλά εκατομμύρια στην Ευρώπη και τον κόσμο.
ΣΗΜΕΡΑ, αντιλαμβανόμαστε τη δύναμη του διαδικτύου, πρώτα για την ενημέρωσή μας σχετικά με την πανδημία κι έπειτα για την εξεύρεση εμβολίων και φαρμάκων. Η χρονιά Covid ανέδειξε τη δύναμη της Πληροφορικής. Αν και το διαδίκτυο έχει πολλά μειονεκτήματα, όλοι παραδέχονται ότι η σωστή χρήση του από σωστούς ανθρώπους, σώζει ζωές.
ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ της εποχής μας -όπως λέει κι ο ισραηλινός ιστορικός και φιλόσοφος Γιουβάλ Χαράρι (1976-) είναι ότι «πολλοί από εμάς κατοικούμε σε δύο κόσμους, τον φυσικό και τον εικονικό -κι όταν ο κορωνοϊός έπληξε τον φυσικό κόσμο, μετατοπίσαμε μεγάλο μέρος της ζωής μας στον εικονικό κόσμο» (αγορές, θεάματα, επικοινωνία κ.ά., μέσω ηλεκτρονικής τεχνολογίας). Γι’ αυτό και ουσιαστικά δεν είχαμε δυσθεώρητες απώλειες.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ παράμετρος επίσης είναι: η σύγχρονη τεχνολογία διευκόλυνε την παρακολούθηση και τον εντοπισμό των φορέων της νόσου (τεστ), πράγμα που σημαίνει ότι η επιβολή καραντίνας μπορούσε να είναι επιλεκτική και αποδοτική. Αλλά και η οργάνωση των εμβολιασμών γίνεται κατά θαυμαστό τρόπο. Εξίσου σημαντικό παραμένει ότι, χάρη στο διαδίκτυο, τα κάθε λογής lockdown επιτρέπουν στον κόσμο να επιβιώνει, με ένα κλικ εκ του μακρόθεν.
