Ενεργειακή ακρίβεια

Οι αυξήσεις στα καύσιμα και τα είδη διατροφής που ακολουθούν ανοδική τάση οφείλονται στην “ενεργειακή ακρίβεια”. Όταν υπάρχει αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος, έχουμε μεγάλο κύμα ανατιμήσεων στις πρώτες ύλες, στα ναύλα και στις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Βρισκόμαστε σε ένα κύμα οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008. Τώρα εκδηλώνεται με μεγαλύτερη έξαρση παίρνοντας, μετά το βάρος της πανδημίας, άλλες διαστάσεις. Είμαστε η τρίτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μείωσε το κατώτατο ωρομίσθιο και βρισκόμαστε με 4,96 € στην όγδοη θέση του ΟΟΣΑ.
Τούτο δεν έχει γίνει κατανοητό από την κυβέρνηση, σε όλη του την έκταση, γιατί αν αυτό έχει αντιληφθεί δεν θα έλεγε, ότι η ακρίβεια είναι παροδικό φαινόμενο. Για τη διεθνή αύξηση των τιμών ενέργειας αναζητείται τρόπος συγκράτησής των. Μόλις τώρα βιάζονται να πάρουν πρόσθετα μέτρα στην ουσία «πυροσβεστικά», τα οποία πριν λίγο καιρό τα υποτιμούσαν.
Μισθοί και συντάξεις έχουν καθηλωθεί εκεί που ήταν το 2016, και οι μισθοσυντήρητοι όσο και αν διαμαρτύρονται, δεν εισακούονται. Οι κυβερνώντες προσπαθούν, να υποβαθμίσουν την ξέφρενη κούρσα των τιμών στην ενέργεια με δηλώσεις των αρμοδίων, ότι έλεγχαν το κύμα της ακρίβειας θεωρώντας ότι οι αυξήσεις στα ενεργειακά αγαθά, είναι παροδικές. Είναι ένας δοκιμασμένος τρόπος, ο αποπροσανατολισμός, να παρουσιάζεται ως ψευδαίσθηση, ότι βαδίζουμε στην «κανονικότητα». Δυστυχώς, ο κόσμος που θεωρεί τα μέτρα ανεπαρκή για την προστασία των εισοδημάτων του, έχει εξοικειωθεί μέσα στη λιτότητα και στην ανασφάλεια που προκαλούν οι ανατιμήσεις.
Δεν είναι υπερβολή να σημειώσουμε ότι η εργατική τάξη έχει δεχτεί αλλεπάλληλες ήττες, δεδομένης και της αμφίρροπης κατάστασης στον συνδικαλιστικό τομέα. Περιπαίζεται και παραπλανάται η λεγόμενη “μεσαία τάξη” από τις αριστερίστικες τοποθετήσεις εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και από την δεξιά παράταξη με τα έωλα ευχολόγια περί ανάκαμψης.
Η φτωχότερη κοινωνική τάξη, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της, που το αντιπροσωπεύουν οι νεαρές ηλικίες, στρέφει τα βλέμματά της στην ακροδεξιά έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η επιδεινωμένη κατάσταση θα βελτιωθεί κοντά σ’ αυτήν.
Το κοινωνικό φαινόμενο της αδικίας, που διευρύνει τις ανισότητες μεταξύ των πολιτών, δύσκολο να καλυφθεί. Η απληστία και ο ασυγκράτητος ανταγωνισμός πατάσσεται μόνον από την πολιτεία, απ’ την οποία προέρχονται τα κακά. Σ’ αυτή τη συγκυρία είναι δύσκολο να στηθεί κάποιο ανάχωμα, να μετριαστούν οι απώλειες του οικογενειακού προϋπολογισμού. Πάντως τα οφέλη από τις αναγγελθείσες μειώσεις των φοροεισφορών, αντί να βοηθήσουν τους καταναλωτές, θα αφομοιωθούν από την απληστία των επιχειρηματιών.
Υπεραισιόδοξα σενάρια για την ανάκαμψη της οικονομίας εκπέμπει το επιτελείο των συμβούλων του Μεγάρου Μαξίμου, υπολογίζοντας στην εκταμίευση των πρώτων 3,2 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και από τα 8 δισ. ευρώ που προβλέπονταν μέχρι το τέλος του έτους. Οι “κουτόφραγκοι” όμως του διευθυντηρίου των Βρυξελλών δίνουν τα λεφτά από αυτό το ταμείο, κατά τρόπο που θυμίζει μνημονικές διαδικασίες. Αν λοιπόν “ξεστρατίσουν” από αυτά που έχουν δηλώσει στα ευρωπαϊκά όργανα και δεν πάνε σε επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις θα υπάρξουν κυρώσεις.