Σύμφωνα με τα Πανελλαδικά στατιστικά στοιχεία μέσω της εθνικής τηλεφωνικής γραμμής για τα παιδιά SOS – 1056 μόνο για το έτος 2020, καταγράφηκαν συνολικά 1123 αναφορές σοβαρών περιστατικών κακοποίησης παιδιών, επισημαίνουν σε ανακοίνωσή τους οι Ενεργοί Μπαμπάδες.
Από αυτές οι
• 1038 (92,43%) ήταν ανώνυμες
• 85 (7,57%) ήταν επώνυμες
Ειδικότερα για το παραπάνω διάστημα οι αναφορές αφορούσαν στο σύνολο τους 2009 παιδιά εκ των οποίων
• 931 (46,34) αγόρια
• 799 (39,77%) κορίτσια
• 279 (13,88%) παιδιά για τα οποία δεν ήταν γνωστό το φύλο ή η ηλικία τους.
Οι Ενεργοί Μπαμπάδες, επισημαίνουν ότι: «Ακόμα και στις μέρες μας αρκετά παιδιά πέφτουν θύματα κακοποίησης, κυρίως από τους γονείς τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη βία ως μέσο πειθαρχίας, αλλά και από άλλα σημαντικά πρόσωπα του περιβάλλοντος τους. Τα τελευταία χρόνια, έχει διαπιστωθεί και κακοποίηση μεταξύ συνομηλίκων.
Κακοποίηση είναι η άσκηση βίας με σκοπό την “επιβολή ελέγχου” ή την υποταγή. Είναι μια επιθετική συμπεριφορά που προκαλεί τραύμα, πόνο, φόβο, δυσφορία, ενοχή και έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για το άτομο που τη δέχεται.
Όταν υπάρχει κακοποίηση υπάρχει και ανισορροπία δυνάμεων ψυχική ή σωματική. Αυτός που κακοποιεί αισθάνεται ή και είναι πιο ισχυρός από αυτόν που κακοποιείται, ο οποίος νιώθει ανήμπορος να αντιδράσει. Έτσι δημιουργούνται οι θύτες και τα θύματα.
Οι μορφές που μπορεί να πάρει η κακοποίηση είναι οι εξής:
Σωματική: χτυπήματα με το χέρι ή με τη χρήση αντικειμένων, τσιμπήματα, τράβηγμα μαλλιών, δαγκώματα, κλωτσιές, κάψιμο με αντικείμενα π.χ. τσιγάρο, ακατάλληλες μέθοδοι πειθαρχίας για την ηλικία του παιδιού.
Συναισθηματική: Περιλαμβάνει λεκτικές κυρίως συμπεριφορές που πλήττουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Τέτοιου είδους συμπεριφορές θεωρούνται οι φωνές, οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί, η έλλειψη στοργής και αγάπης, η δημιουργία ενοχών, η ταπείνωση, οι απειλές εγκατάλειψης ή βίας.
Σεξουαλική: Αναφέρεται σε οποιαδήποτε συμπεριφορά που αποβλέπει στη σεξουαλική διέγερση του ενήλικα (επαφή ή διείσδυση με οποιοδήποτε τρόπο στα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό του παιδιού από ενήλικα ή το αντίστροφο, έκθεση παιδιού σε πορνογραφικό υλικό κ.α.)
Παραμέληση και έκθεση σε κίνδυνο: Αφορά τη στέρηση του παιδιού από τις βασικές και απαραίτητες για τη διαβίωση και την υγιή του ανάπτυξη ανάγκες. Τέτοιες ανάγκες είναι η σίτιση, η ένδυση, η στέγαση, το καθαρό και υγιές περιβάλλον, η ιατρική φροντίδα, η εκπαίδευση».
