B’ MEΡΟΣ
Στο προηγούμενο σημείωμά μας είδαμε την ακατάσχετη επανάληψη ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας θα λύσουν την απασχόληση, θα εντείνουν την ανάπτυξη, θα βάλουν τις τράπεζες να μοχλεύσουν πόρους και να απαντήσουν θετικά στην ανάπτυξη των οικονομιών των κρατών μελών. Μόνο ένας που εθελοτυφλεί δεν βλέπει την πραγματικότητα του ψεύδους που κρύβουν τα λόγια αυτά.
Στο σημερινό σημείωμά μας, διακρίνουμε μία πλήρη αποστασιοποίηση της περίπτωσης της Ελλάδας, σε σχέση με τα άλλα κράτη μέλη, ως προς τις εξαγγελίες των ιθυνόντων ευρωπαίων. Τόσο στον τομέα της τραπεζικής ένωσης, οι δικές μας τράπεζες στην ουσία θα μείνουν απέξω, στον τομέα της ανάπτυξης και της σύγκλισης, εμείς είμαστε στην έξοδο των ρυθμών οικονομικής προόδου και επίλυσης του προβλήματος της απασχόλησης, αλλά έχουμε όμως πρωτογενές πλεόνασμα. Ο λαός μας πλέον δεν αντέχει άλλο αυτήν την κοροϊδία.
Σε παγκόσμιο και ενωσιακό επίπεδο, παρατηρείται μικρή βελτίωση και απαιτείται περαιτέρω πρόοδος σε όσον αφορά την καταπολέμηση της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής. Η διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης και η αποτελεσματικότητα των φορολογικών συστημάτων, και ειδικότερα η δημιουργία ενός παγκόσμιου προτύπου για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών θα παίξει σημαντικό ρόλο στην όλη εξέλιξη του θεμελιώδους αυτού θέματος. Μάλιστα, στην όλη θεματολογία εντάσσεται και το θέμα της φορολογίας της ψηφιακής οικονομίας και όλοι περιμένουν αποτελεσματικές λύσεις συμβατές με τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, κυρίως από τότε που συστάθηκε η ομάδα υψηλού επιπέδου εμπειρογνωμόνων για το θέμα αυτό. Εδώ πρόκειται για μια προσπάθεια να παγιδευτούν οι μεγάλοι όμιλοι της ψηφιακής οικονομίας (κυρίως αμερικάνικου τύπου) προκειμένου να φορολογηθούν τα τεράστια έσοδα που αντλούν από τις ευρωπαϊκές αγορές, για τις οποίες, εντέχνως αποφεύγουν να φορολογούνται.
Τώρα, ως προς την Ο.Ν.Ε., οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θεωρούν ότι υπάρχει πρόοδος ως προς τα κύρια δομικά στοιχεία για την ενίσχυση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (Ο.Ν.Ε.). Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επικέντρωσε τις συζητήσεις του στον τραπεζικό τομέα και στην οικονομική ένωση, όπως φαίνεται και στον τίτλο του σημειώματός μας. Ετσι, στο σημείο 29 των συμπερασμάτων της προεδρίας, για την Τραπεζική Ενωση, αναφέρεται ότι «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει ικανοποίηση για την τελική συμφωνία που επέτυχαν οι νομοθέτες σχετικά με την οδηγία για το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων και την οδηγία για την ανάκαμψη και την εξυγίανση. Εκφράζει επίσης ικανοποίηση για τη γενική προσέγγιση και τα ειδικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε το Συμβούλιο όσον αφορά τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης. Μαζί με τον ήδη εγκριθέντα Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό, ο Ε.Μ.Ε. θα αποτελέσει σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί τους νομοθέτες να εγκρίνουν τον Ε.Μ.Ε. πριν από το τέλος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου».
Αρα θα πρέπει να περιμένουμε τους αμέσως επόμενους μήνες, εξελίξεις για το θέμα αυτό. Τι είδους εξελίξεις σε ένα ανύπαρκτο τραπεζικό σύστημα, όπου μόνο τα κόκκινα δάνεια κάνουν ταύρους ους δανειστές της χώρας και δε θέλουν να ακούσουν τίποτα; Πώς να ακούσουν όμως, αφού οι ίδιοι με λάθη και παραλείψεις τους, όπως έχουν παραδεχθεί τουλάχιστον δυο φορές θεσμικά τους όργανα της τρόικα, ότι ήταν λάθος η συνταγή;
Πώς πρέπει δηλαδή να εξηγήσουμε στους αναγνώστες μας ότι πρέπει να αναλάβουν δράση οι χειμαζόμενοι άνθρωποι, φυσικά ή νομικά πρόσωπα;
Στη μεγαλόσχημη προπαγάνδα για τις “Συμπράξεις για την ανάπτυξη, τις θέσεις απασχόλησης και την ανταγωνιστικότητα”, ποιος είναι εκείνος που θα έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα της καταστροφής και της ένδειας; Πού θα βρεθούν οι “μπίζνες έιντζελ” οι γνωστοί άγγελοι επενδύσεων, δηλαδή διεθνείς κερδοσκόποι που θα δουν ευκαιρίες γρήγορου πλουτισμού, αφού έχουν απέναντί τους ένα τραπεζικό σύστημα με το ένα πόδι στο γύψο και το άλλο υποβασταζόμενο από τετράποδο δεκανίκι; Αρα η φράση που περιλαμβάνεται στο σημείο 30 των συμπερασμάτων της προεδρίας δεν έχει καμιά ουσιαστική αξία για τα τεκταινόμενα στον τόπο μας. Λένε εκεί οι ευρωπαίοι ιθύνοντες: «Τα τελευταία χρόνια, έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στην οικονομική διακυβέρνηση. Η στρατηγική “Ευρώπη 2020” και το ευρωπαϊκό εξάμηνο απαρτίζουν ολοκληρωμένη διαδικασία συντονισμού της πολιτικής για την προαγωγή της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη. Στη ζώνη του ευρώ, πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών για να εξασφαλιστούν τόσο η σύγκλιση εντός της Ο.Ν.Ε. όσο και υψηλότερα επίπεδα βιώσιμης ανάπτυξης. Ο στενότερος συντονισμός των οικονομικών πολιτικών θα συμβάλλει στον εντοπισμό των οικονομικών αδυναμιών σε πρώιμο στάδιο και θα διευκολύνει την έγκαιρη διόρθωσή τους».
Και συνεχίζουν ότι για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να αυξηθεί ο βαθμός δέσμευσης, οικείωσης και υλοποίησης των οικονομικών πολιτικών και μεταρρυθμίσεων στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, με βάση ισχυρή δημοκρατική νομιμοποίηση και λογοδοσία στο επίπεδο της λήψης και της εφαρμογής των αποφάσεων.
Στην Ελλάδα της άφαντης δημοκρατίας η δημοκρατική νομιμοποίηση είναι η εντολή της τρόικα
Η διευκόλυνση και η στήριξη των μεταρρυθμίσεων των κρατών μελών σε τομείς – κλειδιά για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση, είναι σημαντικοί για την ομαλή λειτουργία της Ο.Ν.Ε. ως συνόλου.
Μπορούμε βέβαια, να διακρίνουμε και θετικά σημεία στα ανακοινωθέντα αυτά και δεν είμαστε απρεπείς στο να τα τονίσουμε, όπως τους αρμόζει. Αρκεί να δούμε να προικοδοτούνται τα μέτρα αυτά με τα κατάλληλα κονδύλια, γιατί αν κρίνουμε από τη γερμανική αδιαλλαξία για την έγκριση του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, που κατέληξε στα 908 δισ. ευρώ για όλη την Ευρώπη, μάλλον απογοητευτικά πρέπει να θεωρηθούν τα δεδομένα αυτά.
Ετσι, για την προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης, της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, καθώς και της έρευνας και καινοτομίας, της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης, της απασχόλησης και της κοινωνικής ένταξης, θα πρέπει να διατεθούν κονδύλια και εκφράζω τη θλίψη μου, όταν βλέπω ουσιαστική ανυπαρξία των κατάλληλων κονδυλίων.
Υπενθυμίζω στους αναγνώστες μας, ότι οι ίδιοι αυτοί ευρωπαίοι ηγέτες, έφθασαν να οδηγήσουν την έρευνα κάτω και από τους αμερικάνους και από τους γιαπωνέζους. Με το ζόρι κρατούμε ακόμη την Τρίτη θέση στο παγκόσμιο σκηνικό.
Αλλά για το θέμα αυτό ετοιμάζουμε εκτενή αναφορά με βάση ειδική εισήγησή μας για νομικούς λόγους.
Συμπερασματικά στο δεύτερο μέρος του σημειώματος αυτού, επισημαίνουμε ότι:
• Εξακολουθεί να υπάρχει δυσχέρεια στις αμοιβαίως συμφωνούμενες συμβατικές ρυθμίσεις ότι δήθεν θα συνιστούν δέσμευση των οικείων κρατών μελών και θα αποτελούν σύμπραξη μεταξύ των κρατών μελών, της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Δεν μπορεί να συμφωνηθεί ούτε περιορισμένος αριθμός βασικών μοχλών για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση.
• Τα μέτρα οικονομικής πολιτικής και οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στις αμοιβαίως συμφωνούμενες συμβατικές ρυθμίσεις γι’ όλα τα άλλα κράτη μέλη εκπονούνται από τις εθνικές διοικήσεις τους, σύμφωνα με τις θεσμικές και τις συνταγματικές τους ρυθμίσεις, εκτός από τη χώρα μας, για την οποία η τρόικα έχει το “αποφασιστικό” χαρτί.
• Οσον αφορά τους συνδεδεμένους μηχανισμούς αλληλεγγύης, για την ακριβή φύση (δάνεια, επιχορηγήσεις, εγγυήσεις), αυτά είναι μέρη των εντολών της τρόικας.
