«Ο πόλεμος που κήρυξε ο Πούτιν στην Ουκρανία, μετατρέπει τη Ρωσία σε ένα αποτυχημένο κράτος, με ανεξέλεγκτα σύνορα, ιδιωτικούς στρατιωτικούς σχηματισμούς, έναν πληθυσμό σε φυγή και ηθική σήψη». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων ο ανταποκριτής του Economist στη Μόσχα Αρκάντι Οστρόφσκι.
Λογικό και αναμενόμενο αυτό για τον Πούτιν, αφού χάνει παντού. Γι’ αυτό βομβαρδίζει αμείλικτα σχολεία, πολυκατοικίες και ενεργειακές υποδομές. Εννιά μήνες μετά φαίνεται καθαρά (ότι με μια επαίσχυντη απόφαση) ο Πούτιν πόνταρε στο κόκκινο και βγήκε το μαύρο. Γι’ αυτό αναμασά και τις μπούρδες για τη «Ρωσική Αυτοκρατορία».
Το “βαπόρι” μπάζει από παντού και είναι έτοιμο να βυθιστεί. Εκεί που διαφέρουν οι εκτιμήσεις της Δύσης είναι το πώς θα σταματήσουν αυτό το έγκλημα για τους δύο λαούς. Οι Δυτικοί ανησυχούν, αλλά έχουν συγκρουόμενες απόψεις γι’ αυτόν τον χειμώνα στη στέπα.
Να θυμίσω ότι ο Ντουάιτ Αζενχάουερ έλεγε ότι «το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από μια ρωσική νίκη είναι μια ρωσική ήττα».
Αυτό φοβούνται μερικοί Δυτικοί και τι θα κάνει με το “κουμπί” ο Πούτιν σε ένα κρησφύγετο στη Σιβηρία. Αυτό βέβαια ανησυχεί όλο τον πλανήτη, την Κίνα, την Ινδία, την Ευρώπη, την Αμερική. Μπορούν να προωθηθούν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν;
Δεν το ξέρω αυτό. Αυτό που βλέπω μέχρι τώρα είναι ότι μόνο κλιμακώνει. Μένει να δούμε.