Την ενοχή του πλοιάρχου του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond της εταιρείας Louis Cruises, του γενικού διευθυντή της πλοιοκτήτριας και διαχειρίστριας εταιρείας στον Πειραιά και του υποπλοιάρχου του Sea Diamond αποφάσισε στις 4-7-2014 το Εφετείο Πειραιά, μετά την έφεση που είχε ασκήσει η πλοιοκτήτρια εταιρεία στην περσινή απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά. Επίσης, το δικαστήριο δέχτηκε ότι υπάρχει σοβαρή και εξακολουθητική θαλάσσια ρύπανση, δικαιώνοντας γι’ άλλη μια φορά τα αποτελέσματα της Περιβαλλοντικής Μελέτης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Ταυτόχρονα, δεν έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί της εταιρείας για πρόκληση του ναυαγίου από λανθασμένη χαρτογράφηση της περιοχής.
Αξίζει, επιπλέον, να θυμίσουμε ότι πρωτόδικα η Ελληνική Δικαιοσύνη είχε υποχρεώσει την πλοιοκτήτρια και διαχειρίστρια εταιρεία να προβεί, με δικά της έξοδα, στην άμεση ανέλκυση του ναυαγίου, επιβάλλοντας ταυτόχρονα πρόστιμο 8.000.000 ευρώ στον Δήμο Θήρας για την υποβάθμιση του περιβαλλοντικού ορίζοντα στον κόλπο της Καλντέρας, και άλλα 6.000.000 ευρώ πρόστιμο προς το Ελληνικό Δημόσιο.
Παρ’ όλα αυτά, 7 και πλέον χρόνια μετά, το ναυάγιο του Sea Diamond εξακολουθεί να κείται στο βυθό της Καλντέρας, εκλύοντας καθημερινά πετρελαιοειδή που δήθεν περιορίζονται και συλλέγονται από το υπάρχον αναποτελεσματικό αντιρρυπαντικό φράγμα, ενώ το κουφάρι του πλοίου και όλος ο ηλεκτρονικός και ηλεκτρολογικός εξοπλισμός που φέρει, διαβρώνονται μέρα με τη μέρα και επιβαρύνουν συνεχώς τη θαλάσσια στήλη και τα βενθικά ιζήματα της περιοχής με σωρεία τοξικών μετάλλων. Παρ’ όλο που η Ελληνική Δικαιοσύνη αποκαθιστά την αλήθεια και επιβάλει ανάλογες ποινές, η πολιτική ηγεσία αρκείται σε ημίμετρα, εθελοτυφλεί και εξωραΐζει την κατάσταση με περιοδικές μετρήσεις του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. σύμφωνα με το οποίο δεν εγείρεται καμιά ανησυχία. Όλα αυτά, δε, τη στιγμή που στη γειτονική Ιταλία, μέσα σε 2 χρόνια, αρμόδιοι αξιωματούχοι επέβαλλαν τη νομοθεσία, προβαίνοντας σε πλήρη ανέλκυση του πολύ μεγαλύτερου Costa-Concordia, με συνολικό κόστος που άγγιξε τα 600 εκατομμύρια (!) και το οποίο ανέλαβε εξ’ ολοκλήρου η πλοιοκτήτρια εταιρεία και ο ασφαλιστικός της οργανισμός.
Πιθανώς, σε βάθος χρόνου, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις όπως αυτές καταγράφηκαν και συνεχίζουν να καταγράφονται από το Πολυτεχνείο Κρήτης, στο πλαίσιο της νέας διετούς σύμβασης (2013-2015) που υπέγραψε με τη Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, να είναι μη-αναστρέψιμα. Είναι λυπηρό που για άλλη μια φορά θα πρέπει να επισημάνουμε το αυτονόητο.
Η επίλυση του προβλήματος του “SEA DIAMOND” πρέπει να γίνει με μόνο γνώμονα τη διατήρηση και διαφύλαξη του πολυτιμότερου αγαθού στο οποίο, αναμφισβήτητα, βασίζεται σημαντικότατο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας: του θαλάσσιου περιβάλλοντός μας. Πέρα από κάθε είδους και μορφής σκοπιμότητα, πέρα από κάθε οικονομικό ή άλλο κόστος είναι μια κληρονομιά για την οποία όχι μόνο υπερηφανευόμαστε στη διεθνή τουριστική κοινότητα που αυτήν την εποχή τιμά τη χώρα μας, αλλά και που οφείλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας!
*καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
