Δεν επελέγη τυχαία (ως τοπόσημο) η Κρήτη στην τριμερή συνάντηση Ελλάδος – Κύπρου – Αιγύπτου, που πραγματοποιήθηκε στην Ελούντα.
Η στρατηγική επιλογής της ελληνικής κυβέρνησης είναι να οριοθετήσει στρατηγικά τον ενεργειακό διάδρομο, με συμφέροντες όρους.
Oσο πιο κοντά πλησιάζουμε εμείς την Κύπρο και την Αίγυπτο, τόσο πιο μόνος αισθάνεται ο Ερντογάν. Και ενώ είναι εκπεφρασμένη πια και η διπλωματική μας εγγύτητα και με το Ισραήλ αισθάνομαι αυτή η νέα αρχιτεκτονική που δομείται στην περιοχή, φέρνει την Ελλάδα (όσον αφορά την ενέργεια και το στρατιωτικό σκέλος) σε μια προνομιακή αναβάθμιση, αφού “χτίζει” πια με νέους συμμάχους, που διατηρούν την ιστορικότητά τους.
Επάνω στην ενέργεια, στην περιοχή, θα οικοδομηθεί ο νέος, απαράβατος χάρτης συμφερόντων των χωρών. Γι’ αυτό εμείς οφείλουμε να πλησιάσουμε κοντά, να συνθέσουμε από κοινού, να σφυρηλατήσουμε….
Μην ξεχνάτε ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι, αν και “μπρουτάλ” Στρατηγός, έχει καλή εικόνα στην προηγμένη Δύση. Θέλω να πω ότι η συνοδοιπορία μαζί του είναι αποδεκτή.
Κρατά, όμως, από την εποχή του Αντρέα Παπανδρέου στις συναντήσεις με τον Μιτεράν και η Ελούντα τον ενιαυτό ρόλο της, ως διπλωματικό προπύργιο.
Μόνο που τότε δεν υπήρχε η ενέργεια, αλλά απασχολούσε η ειρήνη στην περιοχή. Τώρα υπεισέρχονται τα συναμφότερα οικονομικά οφέλη, που καθορίζουν τις μελλοντικές εξελίξεις, την εδραία στάση της χώρας μας, την “οριοθέτηση” της Τουρκίας
-που αν δεν φορούσε μιλιταριστική ρομφαία- μπορούσε να συμμετέχει στον υπό διαμόρφωση τριμερή διάλογο.
Η Τουρκία επιλέγει έναν προκλητικά μοιραίο δρόμο με τον “Πορθητή”. Και μόνο η επιλογή του ονόματος του Γεωτρύπανού της, δείχνει τον επιδιωκόμενο απομονωτισμό της Τουρκίας στην διεθνή σκακιέρα.
Πρώτη φορά βλέπω χώρα να επιλέγει η ίδια την απομόνωσή της. Θα φταίει μάλλον… η επιφοίτηση του Αλλάχ.
Αξιότιμε κύριε,είναι πράγματι θετικό ότι η ιδιαιτέρα μας πατρίδα είναι γεωγραφικά παρούσα σε εξελίξεις που πατριωτικά κρινόμενες είναι θετικές για το Ελληνικό έθνος συνολικά.Θα πρέπει βέβαια να ομολογήσουμε ότι η πρώτη παρουσία της Ελούντα στο διεθνές προσκήνιο δεν είχε την βαρύτητα της δεύτερης και ήταν μάλλον κίνηση εντυπωσιασμού παρά ουσίας,η οποία με δεδομένους τους συντελεστές ισχύος της χώρας και του σχεδόν μονίμως τεταμένου περιβάλλοντος ήταν καλοδεχούμενη για την διπλωματία της Ελλάδος.Ο Σίσι είναι η επιστροφή “στα γνωστά” για την πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή μετά την πλήρη αποτυχία της ούτω λεγόμενης “αραβικής άνοιξης” που εξελίχθηκε σε πολικό χειμώνα.Επειδή το ισλαμικό στοιχείο είναι δύσκολο ελεγχόμενο(φαίνεται ότι κάποιοι στις ΗΠΑ δεν πήραν το μάθημα τους από Χομεϊνικό ΙΡΑΝ), όπως τους απέδειξαν στην πράξη οι αδελφοί μουσουλμάνοι του Μόρσι,ακόμη και του “στρατηγικού εταίρου”Ερτογάν δόθηκε το σάλπισμα “επιστροφή στις ρίζες” δηλαδή σε ότι αφορά την Αίγυπτο σε μια δοκιμασμένη λύση τύπου Μουμπάρακ με άλλο όνομα.Η Τουρκία για τις ΗΠΑ είναι μια ειδική περίπτωση.Επί δεκαετίες μπήκαν όλα τα αυγά της αμερικανική διπλωματίας στο καλάθι της και αποτελούσε μαζί με το Τελ-Αβίβ τον άξονα και εκφραστή της πολιτικής της στην περιοχή.Η Τουρκία του Ερτογάν “ξέροντας πολλά” θεώρησε ότι οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την αναβάθμηση της σε βεζύρη της περιοχής.Είχε την ανοχή της γραφειοκρατίας του Στέϊτ Ντιπάρντμεντ σε όλα τα ανοίγματα πρός τα ισλαμικά κεφάλαια ,στο πλαίσιο της στρατηγικής του ελέγχου του μουσουλμανικού κόσμου με το λεγόμενο “ήπιο Ισλάμ”.΄Ομως το Ισλάμ έχει μεγάλη επιρροή από ακραία στοιχεία και αυτό δεν συμβιβάζεται με συμμαχία με το Ισραήλ.Η σύγκρουση ήταν προδιαγεγραμμένη από την στιγμή που η Τουρκία ήθελε χαλιφάτα,έργα στην Μέση Ανατολή και Αραβικά κεφάλαια,στρέφοντας τα νώτα της προς την δύση.Παρά τις προσπάθεις που έγιναν το γυαλί έχει σπάσει και το Ισραήλ ,που έχει κυριολεκτικά καεί στο παρελθόν,ψάχνει ασφαλέστερες λύσεις.Τα σημάδια δείχνουν (ποτέ δεν ξέρεις τις υποβόσκουσες σκοπιμότητες),ότι οι κινήσεις γίνονται με την ευλογία της Ουάσιγκτων.Αν τελικά επιβεβαιωθεί το γεγονός αυτό θα είναι η πρώτη φορά από το 1964 που τα συμφέροντα της πατρίδος μας συμπλέουν με αυτά των ΗΠΑ στην περιοχή.Εκείνη την ευκαιρία του μοιραίου καλοκαιριού του 1964 την μετατρέψαμε σε τραγωδία,ας φροντίσουμε τούτη την φορά να προστατέψουμε τα δίκαια μας καλύτερα.΄Οσοι τάχθηκαν να υπερασπίζονται την χώρα μας μέσα στο δύσκολο κλίμα της εύνοιας για την Τουρκία άκουσαν πολλές φορές την αμερικάνικη γραφειοκρατία να συνιστά “Μην ωθήσετε ποτέ τα πράγματα σε τέτοιο σημείο,ούτως ώστε να είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε μεταξύ της χώρας σας και της Τουρκίας”…….Με εκτίμηση