Η ετήσια Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος (Ε.Γ.Ε), μιας δραστήριας γυναικείας οργάνωσης στην ανδροκρατούμενη Ελληνική κοινωνία έγινε, στη Θεσσαλονίκη τη “Νύμφη του Θερμαϊκού”. Τολμήθηκε να αναδειχθεί το θέμα της Μεσογείου ως μιας θάλασσας, που βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Η Μεσόγειος όντως είναι το σταυροδρόμι της ιστορίας των λαών, της ειρήνης και του πολιτισμού από τους μυθολογικούς και προϊστορικούς χρόνους μέχρι σήμερα, κόντρα, όχι μόνο προς τον Τούρκο πρόεδρο, που δημιουργεί καταστάσεις γενικευμένης ανασφάλειας, αλλά και άλλων ενδιαφερόμενων για την υπερεκμετάλλευση του πλούτου της.
Το Παράρτημα Θεσσαλονίκης της Ε.Ε., που είχε την ευθύνη της Συνδιάσκεψης για το 2021, την πραγματοποίησε με τη χορηγία της Δ.Ε.Θ., υπό τους ήχους της μουσικής από Τζώρτζ Μουστακί “Μεσόγειος”, με τη φωνή της Μερκούρη. Ήταν προσπάθεια να δοθεί το έναυσμα για τη μετάβαση προς μια νέα πραγματικότητα διευθέτησης των ασυμφωνιών, όπου μίλησαν εκτός των παρευρεθέντων, δημάρχων νυν και τέως βουλευτών του νομού, η πρόεδρος του Παρ/τος Θεσ/κης και μέλη των παραρτημάτων απ’ όλη τη σχεδόν τη χώρα.
Στόχος ήταν να γίνουν γνωστοί γι’ αυτή την περιοχή και να σταθεροποιηθούν οι εξελίξεις σ’ όλη τη Μεσόγειο, κυρίως στην Ανατολική, που βράζει, πριν εκραγεί και από θάλασσα συγκρούσεων και ανταγωνισμών, να γίνει θάλασσα ορθολογισμού και προόδου.
Η Μεσόγειος μοιάζει με κλειστή λίμνη. Το μέγιστο πλάτος της απ’ το Γιβραλτάρ ως τη Συρία 3.850 χιλιόμετρα, το πλάτος 1.800 χιλιόμετρα και το βάθος της 5.300 μέτρα, που βρίσκεται Ν/Δ του ακρωτηρίου Ταίναρου. Συνδέεται με τον Ατλαντικό μέσω του Γιβραλτάρ, με την Ερυθρά Θάλασσα διά του Σουέζ και με τη Μαύρη Θάλασσα διά του Ελλησπόντου. Τα νερά της, που είναι λιγότερο αλμυρά από τις άλλες θάλασσες, πλην του Ατλαντικού, εξατμίζονται, αλλά αντικαθιστώνται απ’ την βροχή, τα ποτάμια και κατά τα 2/3 από τον Ατλαντικό. Έτσι εξασφαλίζεται η ανανέωση των υδάτων της και η σταθερότητα της αρμονίας της, χωρίς να κινδυνεύει να γίνει κάποια νεκρή θάλασσα.
Όμως οι ανθρώπινες δραστηρίοτητες επιδρούν στην αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος της Μεσογείου. Δεν χρειάζεται να ’ναι κάποιος ειδικός, για να καταλάβει πόση μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή συντελείται απ’ τα αστικά δηλητηριώδη απόβλητα που μετέφεραν στη θάλασσα τα ποτάμια όλη τη ρύπανση των πόλεων απ’ όπου περνούν. Οι ενάλιοι οργανισμοί μαζί με τα θρεπτικά συστατικά που «γεύονται», και τα απόβλητα τρώγονται απ’ τους ανθρώπους, που διαλέγουν «θαλασσινά» ανυποψίαστοι για τους ανθρώπους της υγείας τους. Και επειδή τα νερά της Μεσογείου έχει υπολογισθεί ότι ανανεώνονται κάθε 150 χρόνια, αυτά που ρίχνουμε εμείς μέσα της, θα τα βρουν οι άνθρωποι της 6ης γενιάς μετά από εμάς εφόσον οι προηγούμενες απ΄ αυτές σταμάτησαν να ρυπαίνουν.
Μεταξύ των προβλημάτων, τα πιο οξυμμένα που αντιμετωπίζουν τα παράλια της Μεσογείου είναι ο υπερπληθυσμός, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι ο μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός με αποτέλεσμα να διαιωνίζονται οι δυσμενείς επιπτώσεις, καθ’ όσον χρόνο με τον χρόνο τροποποιούνται οι ακτές για να προσελκύουν “πελάτες”. Υποβαθμίζονται τα τοπία, χάνονται οι ομορφιές των φυσικών τοπίων, εξαφανίζονται μεσογειακά είδη, όπως οι χελώνες και οι φώκιες και εμφανίζονται δηλητηριώδη ψάρια, άγνωστο πώς θα αντιδράσει το σύστημα και δεν καταστραφούν. Η Ε.Γ.Ε. έδωσε την ευκαιρία να επισημανθούν όλες οι αντιξοότητες, που μαστίζουν τη Μεσόγειο και να αφυπνισθούν οι αρμόδιοι, ν’ αντιμετωπίσουν τα προβλήματα πριν οι λαοί της βρεθούν προ άσχημων καταστάσεων. Για να συνεχίσει να είναι το λίκνο του πολιτισμού, όπως έγραψε και η Ελένη Γλυκατζή – Αρβελέρ ότι «για αιώνες (η Μεσόγειος) έχει μονοπωλήσει τη παγκόσμια ιστορία».
