Ενστάσεις για το νομοσχέδιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς διατυπώνει σε ανακοίνωσή της η Α’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Κρήτης και Δωδεκανήσου.
Οπως αναφέρει, μεταξύ άλλων, «η ιδιοκτησία ζώων συντροφιάς στην Ελλάδα βάλλεται! Η κατοχή των ζώων συντροφιάς, από χαρά κινδυνεύει να μετατραπεί σε βάρος! Γιατί;
Στη ζωή όλων των ιδιοκτητών ζώων συντροφιάς, μπήκε ως κεραυνός εν αιθρία ο Νόμος 4830/2021 “Νέο πλαίσιο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς – Πρόγραμμα Άργος» (ΦΕΚ Α’ 169) σειρά παρεμβάσεων για την ευζωία των ζώων συντροφιάς, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις, τόσο για τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς, όσο και για τους δήμους και τις φιλοζωικές οργανώσεις”».
Η Ομοσπονδία υποστηρίζει ότι «το κύριο προτεινόμενο μέτρο του νομοσχεδίου, που είχε ως στόχο την εξάλειψη του φαινομένου των αδέσποτων ζώων και το οποίο συγκέντρωσε τη μήνιν της πλειονότητας πολιτών και φορέων, ήταν η υποχρεωτική, οριζόντια στείρωση όλων των ζώων συντροφιάς (με ελάχιστες εξαιρέσεις), κάτι που δεν έχει εφαρμοστεί σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος καθώς θεωρείται και είναι ακραίο».
Προσθέτει, μεταξύ άλλων, ότι «μετά τις αντιδράσεις τελικά, άρθηκε η υποχρεωτικότητα της στείρωσης, καθώς προστέθηκε η δυνατότητα παράκαμψης αυτής της υποχρέωσης εφόσον αποσταλεί δείγμα γενετικού υλικού (DNA) του ζώου στο Εργαστήριο Φύλαξης και Ανάλυσης Γενετικού Υλικού Ζώων που προβλέπεται να συσταθεί στην Ακαδημία Αθηνών.
Οι νομοθέτες μ’ αυτόν τον τρόπο θεωρούν ότι διασφαλίζεται πως ακόμα και εάν εγκαταλειφθεί ένα μη σημασμένο ζώο συντροφιάς, θα είναι εύκολο να βρεθεί ο γεννήτοράς του και κατ’ επέκταση ο ιδιοκτήτης του, ο οποίος θα έχει όλες τις προβλεπόμενες διοικητικές και ποινικές κυρώσεις. Κάτι το οποίο όμως αμφισβητείται από τους επιστημονικούς φορείς
Βέβαια αυτή η τροποποίηση δε γλυτώνει τους κατόχους ζώων συντροφιάς από μεγάλα έξοδα, αφού για τη διατήρηση του γενετικού υλικού -για τουλάχιστον 12 έτη- υποβάλλεται, από μέρους του, εφάπαξ ηλεκτρονικό παράβολο ύψους 150 ευρώ για κάθε ζώο.
Η ανάγκη προστασίας των ζώων από τη βάναυση και καταχρηστική συμπεριφορά του ανθρώπου, από τη συχνά καταστροφική δραστηριότητά του, η ανάγκη προάσπισης των βασικών δικαιωμάτων τους, δηλ. του δικαιώματος στη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα, την υγεία, την ασφάλεια και τέλος την ηρεμία και την αναπαραγωγή, στη χώρα μας δεν ακόμα εξασφαλισμένα στο βαθμό που θα έπρεπε και τους αρμόζει.
Όμως η λύση δε βρίσκεται στην οικονομική αφαίμαξη του κάθε φιλόζωου πολίτη, ο οποίος με αυτή την προσέγγιση του νέου νόμου αισθάνεται να τιμωρείται για την κατοχή ενός ζώου και νοιώθει ν’ αντιμετωπίζεται εκ του προτέρου ως ανεύθυνος και εν δυνάμει “εγκληματίας”, ο οποίος είτε θα εγκαταλείψει ή θα θανατώσει το ζώο του.
Η πραγματική υπεράσπισή των ζώων βρίσκεται στην ευαισθησία, τον τρόπο συμπεριφοράς και την παιδεία των ανθρώπων».
Η Α΄ (Α΄ ΚΟΚΔ) δηλώνει «απερίφραστα ότι δε συμφωνεί με το νέο Νόμο για την ευζωία των ζώων συντροφιάς και θεωρεί ότι στην πράξη δεν μπορεί να εφαρμοστεί».
