«Για ανύπαρκτο παλαιό αιγιαλό που καθορίστηκε αυθαίρετα και αντιεπιστημονικά με σκοπό να οικειοποιηθεί το κράτος εκτάσεις σε βάρος ιδιωτών ιδιοκτητών γης» κάνει λόγο ο τεχνικός σύμβουλος 16 ιδιωτών – ιδιοκτητών ακινήτων σε Κάτω Σταλό, Αγία Μαρίνα και Πλατανιά, Ιωάννης Παλιγγίνης.
Χαρακτηρίζει το κράτος “καταπατητή”, ενώ επισημαίνει ότι το 2020 εκπνέει η προθεσμία προσφυγών και οι παλιοί αιγιαλοί θα μπορούν πλέον να παραχωρηθούν από το κράτος σε ξένα funds. Μιλώντας στα “Χ.Ν.” ο κ. Παλιγγίνης τόνισε ότι απαιτείται επανακαθορισμός του αιγιαλού, ενώ υπογράμμισε ότι οποιαδήποτε πράξη κατά των ιδιοκτησιών θα προσβληθεί στο ΣτΕ και εν συνεχεία στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο κ. Παλιγγίνης τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι το πρόβλημα με τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού χρονολογείται από την εποχή της Χούντας όταν, προκειμένου να εξυπηρετηθούν κάποιοι φίλα προσκείμενοι στο καθεστώς που διέθεταν οικόπεδα χωρίς πρόσωπο στη θάλασσα, καθορίστηκε ο νέος αιγιαλός, η παραλία και ο παλαιός αιγιαλός.
Κατά τη Μεταπολίτευση υιοθετήθηκε αυτός ο καθορισμός χωρίς όμως, όπως υποστήριξε ο κ. Παλιγγίνης, να υπάρξουν τα απαραίτητα τεκμήρια. Αναφερόμενος ειδικότερα στην περίπτωση του Κάτω Σταλού επεσήμανε ότι η απόφαση που λήφθηκε από τον νομάρχη Χανίων πριν από 39 χρόνια κυρώνοντας τη σχετική έκθεση με την οποία καθορίζονταν ο αιγιαλός, η παραλία και ο παλαιός αιγιαλός είναι «άκυρη και παράνομη». «Η προσδιορισθείσα γραμμή του παλαιού αιγιαλού ουδεμία σχέση έχει με την αντιεπιστημονικά -χωρίς ενδείξεις- και αυθαίρετα τοποθετηθείσα επί χάρτου οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού, η οποία καθορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 8126/1977 απόφαση του νομάρχη Χανίων» υπογράμμισε σχετικά ο κ. Παλιγγίνης.
Σε ό,τι αφορά τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού ο κ. Παλιγγίνης σημείωσε ότι αυτός έγινε με έναν εντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο: «Μπαίνει στη βάρκα ο λιμενάρχης, ο διευθυντής της Πολεοδομίας και της Νομαρχίας και χωρίς κουπιά στον μεγάλο κυματισμό όπου τους πετάξει το κύμα εκεί είναι ο αιγιαλός. Δηλαδή εκεί που σκάει το κύμα. Συνεπώς σε μία βαθιά θάλασσα έχουμε μεγάλο κυματισμό, σε μία ρηχή όμως όπως των Χανίων δεν έχουμε υψηλές αναβάσεις των κυμάτων διότι η ορμή ανακόπτεται και ο κυματισμός σύρεται στον πυθμένα και φτάνει με απόσβεση στην ακτή.
Αυτός είναι ο αιγιαλός, μετά ορίζεται η παραλία 30 μέτρα και κατόπιν αν υπάρχει παλαιός αιγιαλός είναι πάνω από την παραλία» σχολίασε και πρόσθεσε ότι παλιός αιγιαλός δεν υπάρχει στην περίπτωση της περιοχής Κάτω Σταλού, Αγίας Μαρίνας κ.λπ. λόγω της ιδιομορφίας του θαλάσσιου κόλπου (ύπαρξη νησίδων, ρηχά νερά που αποτρέπουν τον μεγάλο κυματισμό κ.λπ.). Σημείωσε ότι τα παραπάνω μπορούν να καταδειχθούν από γεωέρευνα του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) που αποδεικνύει ότι «η άμμος είναι φερτή από τους βόρειους ανέμους κι όχι από το θαλάσσιο κύμα» σε συνδυασμό με φωτοερμηνεία που θα δείξει ότι οι αποστάσεις έχουν παραμείνει ίδιες με το πέρασμα των χρόνων.
Ο κ. Παλιγγίνης τόνισε ότι «το 2020 οι παλαιοί αιγιαλοί θα μπορούν να παραχωρηθούν στα ξένα “funds” και προειδοποίησε ότι «τότε λήγει η προθεσμία προσφυγών και ανταπαιτήσεων και πολλοί δεν γνωρίζουν το μέγεθος της καταστροφής που θα επέλθει σε αυτούς». «Εξυφαίνεται ένα πρόγραμμα εις βάρος των κατοίκων των πολιτών.
Το κράτος είναι καταπατητής και προσπαθεί να οικειοποιηθεί τον παλιό υποτιθέμενο αιγιαλό για να γίνει ιδιοκτήτης», σχολίασε ενώ επεσήμανε ότι σύμφωνα με τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπέγραψε ο Ελευθέριος Βενιζέλος «το κράτος πρέπει να αποδείξει στον Κρητικό ότι είναι ιδιοκτήτης διά συμβολαίων κι όχι με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο. Εδώ όμως πάνε να καταπατήσουν ακίνητα…
Επομένως σοφίστηκαν τον παλαιό αιγιαλό για να βάλουν χέρι στις περιουσίες των ανθρώπων». Καταλήγοντας ο κ. Παλιγγίνης υπογράμμισε ότι ένα αντίστοιχο θέμα σε σχέση με τον παλαιό αιγιαλό είχε προκύψει και στον Λαγανά Ζακύνθου που το κράτος διεκδικούσε περιουσίες ιδιωτών. Ωστόσο, όπως σημείωσε, μετά από πολυετείς προσπάθειες οι ιδιώτες – ιδιοκτήτες γης δικαιώθηκαν.
