Αρχίζουν και αισθάνονται τις πιέσεις οι αρμόδιοι φορείς για τα κονδύλια του κοινοτικού προϋπολογισμού που αφορούν την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική συνοχής. Τόσο η αισθητή μείωση των πληρωμών σε σχέση με τις αναλήψεις υποχρεώσεων, όσο και η τροποποίηση της μεθοδολογίας υιοθέτησης των σχεδίων προς υλοποίηση, όπως ισχύουν στον τρέχοντα προϋπολογισμό της ΕΕ είναι οι πλέον αδιάψευστοι μάρτυρες, για να περάσει απαρατήρητη η νέα πολιτική υπέρ της Ουκρανίας, μη στηριζόμενη, ούτε σε συνθήκες, ούτε σε άλλη «μελέτη» ενδεχομένων επιπτώσεων, όπως έχουμε καταδείξει στα προηγούμενα σημειώματά μας. Πρώτοι και υπέρμαχοι θα αναδειχθούν οι περιφερειάρχες που θα δουν τη μείωση στα κονδύλια και δε θα ξέρουν πώς να καλύψουν το θέμα της επάρκειας. Που δε θα καλυφθεί, αλλά κανείς δεν πρόκειται να υποστεί τα δεινά των ελλείψεων εκτός από τους ενδιαφερόμενους περιφερειακούς πληθυσμούς. Δεύτεροι θα ακολουθήσουν οι κάθε είδους διαχειριστές των κονδυλίων της γεωργίας και κτηνοτροφίας που θα καταλάβουν την ανεπάρκεια υλοποίησης της ΚΓΠ. Τρίτοι και ουσιώδεις επίσης, οι εργαζόμενοι που βλέπουν να μειώνονται οι πόροι που αφορούν τον τομέα της εργασίας.
Το σχέδιο του προϋπολογισμού της ΕΕ για το 2025 κατατέθηκε και αρχίζουν να προγραμματίζονται οι διαπραγματεύσεις, οι οποίες φαίνεται ότι κώφευσαν πλήρως στα εκλογικά αποτελέσματα του ευρωκοινοβουλίου. Και τούτο γιατί οι ίδιες δομές επιμένουν στην επανεπιλογή των ίδιων λανθασμένων στελεχών που θα κληθούν να στελεχώσουν εκ νέου τα τρία βασικά όργανα, την Κομισιόν, το Συμβούλιο, και το Ευρωκοινοβούλιο. Και για την ώρα έχουν τα λάθος άτομα να «μαρινάρονται» όπως σημειώσαμε στο τελευταίο σημείωμά μας, μέχρι το ερχόμενο Συμβούλιο κορυφής.
Μόνο η ελπίδα πρέπει να μας έχει απομείνει, αφού οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, να επιλέξουν με βάση τις νέες τάσεις που επικρατούν και επιμένουν στο ότι οι πληθυσμοί της ΕΕ αδυνατούν να βγάλουν το μήνα με τα έσοδα που έχουν απομείνει στην τσέπη τους. Και των οποίων δεν ακούσαμε ούτε από την αντιπολίτευση να κάνουν λόγο στις θέσεις που διατύπωναν προεκλογικά. Υπενθυμίζουμε την πρώτη φράση άρθρου μας των αρχών Απριλίου που επέμενε στο ότι «Επιτακτικό τίθεται το ερώτημα για την αύξηση των τόνων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σχετικά με τις θέσεις που πρέπει να αναπτυχθούν και να υποστηριχτούν κατά τις επικείμενες ευρωεκλογές». Αφού στο άρθρο μας τότε κάναμε λόγο για την τεράστια μείωση των πληρωμών της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής, καθώς επίσης και της κοινωνικής πολιτικής. Οι τομείς αυτοί είναι το άλφα και το ωμέγα των πλέον αδύναμων κρατών μελών.
Στο τωρινό Δελτίο Τύπου με τίτλο «Προϋπολογισμός της ΕΕ για το 2025: στόχος του η ενίσχυση της χρηματοδότησης των προτεραιοτήτων της Ευρώπης» που κυκλοφόρησε στις 19/06/2024 ανεβάζει το σύνολο των αναγκών για την υλοποίηση του σε 199,7 δισ. ευρώ για το 2025. Ο προϋπολογισμός θα συμπληρωθεί με εκταμιεύσεις κατ’ εκτίμηση ποσού ύψους 72 δισ. ευρώ στο πλαίσιο του NextGenerationEU. Αυτό το σημαντικό χρηματοδοτικό κονδύλιο θα στηρίξει την ΕΕ στην εκπλήρωση των πολιτικών της προτεραιοτήτων, ενσωματώνοντας παράλληλα τις αλλαγές που συμφωνήθηκαν στην ενδιάμεση αναθεώρηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) τον Φεβρουάριο του 2024.
Το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2025 θεωρητικά αναφέρει ότι θα χρηματοδοτήσει έργα που θα κάνουν τη διαφορά και στην αμέσως επόμενη φράση του δελτίου τύπου αναφέρονται η Τουρκία που θα εξακολουθήσει να λαμβάνει συνεχή στήριξη στους Σύριους πρόσφυγες, αορίστως αναφέρονται και τα Δυτικά Βαλκάνια, αλλά προτρέχουν να σημειώσουν ότι «Το σημαντικότερο είναι ότι θα παράσχει σταθερή και προβλέψιμη στήριξη στην Ουκρανία».
Για του λόγου το αληθές επισημαίνουμε ότι ως «Βοήθεια της ΕΕ προς την Ουκρανία»1 έχουν ήδη διατεθεί συνολικά περί τα 99 δις €, εκ των οποίων 50 δις € αφορούν τη στήριξη της συνολικής οικονομικής, κοινωνικής και χρηματοπιστωτικής ανθεκτικότητας της Ουκρανίας, 32 δις € σε μέτρα στρατιωτικής βοήθειας και περίπου 17 δις € για να βοηθηθούν τα κράτη μέλη να καλύψουν τις ανάγκες των Ουκρανών που εγκαταλείπουν τον πόλεμο προς την ΕΕ.
Όμως κανείς δε γνωρίζει πως πάρθηκαν οι σχετικές αποφάσεις, πως επιβλήθηκαν οι υπερψηφίσεις των κονδυλίων αυτών, πόσο αντιστοιχεί σε κάθε εμπλεκόμενο, πως μελετήθηκαν οι εμπλοκές των κρατών μελών και άλλα ερωτήματα, όπως ποιες είναι οι επιπτώσεις από τη δημιουργία της ενεργειακής φτώχειας, της έλλειψη πρώτων υλών για λιπασματοποίηση, ή της ανισορροπίας της εφοδιαστικής αλυσίδας που οδήγησε σταδιακά στην ασυναρτησία του εμπορίου στρατηγικών αγροτικών προϊόντων, όπως τα σιτηρά και οι ελαιούχοι σπόροι.
Και βέβαια οι λαοί της Ευρώπης ψήφησαν κατά των λανθασμένων αποφάσεων των ταγών της Ευρώπης, όπως δεν παύω να επισημαίνω σε όλους τους τόνους από τις στήλες της εφημερίδας αυτής.
Να γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια να ανατραπεί ο σημερινός συσχετισμός για την κάλυψη των βασικών θέσεων και θα πρέπει ο ανίσχυρος πλέον άξονας Παρίσι – Βερολίνο να συγκρουστεί με την πραγματικότητα, όσο οδυνηρή και να είναι αυτή, για να μην οδηγηθούμε σε χειρότερες καταστάσεις.
Στο επόμενο σημείωμά μας θα αναλύσουμε τι δίνει το ρεπορτάζ του νέου προϋπολογισμού (2025) για τη διαφοροποίηση των δεσμεύσεων, έναντι των πληρωμών, με την ελπίδα ότι δε θα επαναληφθεί το αίσχος του κοινοτικού προϋπολογισμού, όπου οι έξυπνοι χορηγοί του προϋπολογισμού μετάφεραν στις πλάτες των πλέον αδύναμων κρατών μελών, όπως η Ελλάδα τα τεράστια ποσά που «εξοικονόμησαν» για να χρηματοδοτήσουν τις λάθος θέσεις τους για τη ρωσο-ουκρανική σύρραξη.
1. https://eu-solidarity-ukraine.ec.europa.eu/eu-assistance-ukraine_en
