Αθηναϊκά και νεοϋορκέζικα διαμερίσματα, σπίτια στην ελληνική επαρχία, ο ήλιος που δύει, ζευγάρια που χορεύουν, μια κόρη που θα την λένε Καραντίνα, screen-mirroring, μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, πρακτικές ασκήσεις προσαρμοστικότητας, μια επιδημία ύπνου, η συνθήκη εγκλεισμού που γεφυρώνει αποστάσεις, τηλεμεταφορά, το DNA και ο Μπρεχτ: Καλώς ήρθατε στον κόσμο του ENTER (onassis.org/enter), του νέου πρότζεκτ του Ιδρύματος Ωνάση που φιλοξενεί πρωτότυπες δημιουργίες φτιαγμένες από το σπίτι μέσα σε 120 ώρες.
H Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Onassis USA αναθέτουν σε δημιουργούς από όλο τον κόσμο νέα έργα φτιαγμένα στην περίοδο καραντίνας. Χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση σε θεατρικές σκηνές, χώρους προβών ή στούντιο, οι καλλιτέχνες δημιουργούν τα πάντα στο σπίτι τους.
Διαμερίσματα, κήποι, ταράτσες, παιδιά, σύζυγοι, συγκάτοικοι, μαζί με την οικοσκευή, γίνονται οι νέες site-specific σκηνές, οι χαρακτήρες και τα σκηνικά αντικείμενα, με το laptop του καλλιτέχνη να ανάγεται σε δημιουργική υπερδύναμη. Από το σπίτι μας και εμείς, πατάμε «ENTER» σε νέες δημιουργίες, σε νέες φόρμες, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένα είδος καλλιτεχνικής ψηφιακής χρονοκάψουλας.
Από σήμερα, Δευτέρα 4 Μαΐου μας υποδέχονται στο σπίτι τους:
– ο Ηλίας Αδάμ, με έναν διαφορετικό «Άμλετ»
– ο Σίμος Κακάλας, με μια σειρά videos με γενικό τίτλο «Tarantino»
– ο Βασίλης Κεκάτος, με μια μικρού μήκους ταινία σε έναν έρημο κόσμο και την αγάπη που επιμένει («Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει»), με μουσική του Παύλου Παυλίδη
– οι RootlessRoot, με τη διάσημη σε όλο τον κόσμο πρακτική τους, «Fighting Monkey», που μας βοηθούν, μέσα από βίντεο τα οποία θα προβάλλονται σε συνέχειες κάθε εβδομάδα, να διαχειριστούμε καλύτερα την καθημερινότητά μας
– ο Αντώνης Φωνιαδάκης, με ένα ντουέτο που μικραίνει τις αποστάσεις, χορογραφώντας μέσω Skype, από το διαμέρισμά του στο Παρίσι, δύο χορευτές στο Μόντρεαλ, με πηγή έμπνευσης και μουσική υπόκρουση το ολοκαίνουριο τραγούδι του Αμερικανού συνθέτη Active Child, «Color Me»*
– ρει το παρελθόν στο παρόν («inbetween Kwimiak, blue»)
– η Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), με μια σειρά μικροσκοπικών σκηνών που επικεντρώνονται στις αλλαγές συμπεριφοράς ενός οργανισμού, στη σειρά των γονιδίων, στο ανθρώπινο DNA, μπλέκοντας και τον Μπρεχτ σε όλα αυτά
– ο Στέφανος Τσιβόπουλος, με μια ματιά που αιωρείται ανάμεσα στην αβεβαιότητα για το παρελθόν και την αγωνία για το μέλλον (Untitled [Junkopia Redux]).
Από τις 24 Απριλίου είναι διαθέσιμα έργα των Δημήτρη Καραντζά, Ευθύμη Φιλίππου, 600 HIGHWAYMEN, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen και Radiohole.
Τις επόμενες μέρες θα προστεθούν νέα πρωτότυπα έργα, από τους Isabella Rossellini & Paul Magid, Ziad Antar, Εύη Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh – ATH Kids, Λένα Κιτσοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου, Κωστή Σταφυλάκη & Theo Triantafyllidis & Αλέξη Φιδετζή, Akira Takayama, Risa Puno, Daniel Wetzel, ενώ η λίστα συνεχώς μεγαλώνει.
Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μια σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη ακυρώνει την απόσταση.
Πατήστε ΕΝΤΕR (onassis.org/enter), χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που επιχειρούν να δώσουν φωνή στο σήμερα.
