Εντείνεται ο παγκόσμιος ανταγωνισμός στην αγορά του ελαιολάδου καθώς νέες ελαιοπαραγωγικές χώρες όπως η Χιλή και η Αυστραλία κάνουν την εμφάνισή τους. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα τρίτη ελαιοπαραγωγική χώρα παγκοσμίως με εξαιρετικής ποιότητας παραγωγή, εξακολουθεί να εξάγει κυρίως χύμα ελαιόλαδο, υστερώντας σημαντικά στην τυποποίηση και την προώθηση του ελαιολάδου της.
Τις παραπάνω επισημάνσεις έκανε, μεταξύ άλλων, ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποίησης Ελαιολάδου (ΣΕΒΙΤΕΛ) Γιώργος Οικονόμου μιλώντας στην ημερίδα με θέμα: “Προστασία και Ανάδειξη της Ποιότητας του Ελαιολάδου” που πραγματοποιήθηκε την πέμπτη και διοργάνωσε το Εργαστήριο Τεχνολογίας Τροφίμων του Ινστιτούτου Ελιάς, Υποτροπικών Φυτών και Αμπέλου.
«Έχουμε λοιπόν απέναντί μας έναν πολύ έντονο ανταγωνισμό και το μόνο μας όπλο είναι η ποιότητα που πρέπει να διασφαλίσουμε», τόνισε ο κ. Οικονόμου και πρόσθεσε ότι “πατώντας” στην ποιότητα η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει βήματα στο κομμάτι της αναγνωρισιμότητας του ελληνικού ελαιολάδου.
«Αυτό που μας λείπει στη διεθνή αγορά είναι το να γίνουμε γνωστοί. Ωστόσο, η αναγνωρισιμότητα επιτυγχάνεται μέσα από διαδικασίες μάρκετινγκ και απαιτεί πόρους οικονομικούς, ένα πλεονέκτημα που έχουν οι μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία που παραδοσιακά είχε μεγάλες εταιρείες που έκαναν εκστρατείες ενημέρωσης ή είχαν θυγατρικές εταιρείες στις χώρες κατανάλωσης, αλλά και η Ισπανία που υπάρχει υποστήριξη από τις κυβερνήσεις της», σημείωσε ο κ. Οικονόμου.
Ως προς το μέγεθος της παραγωγής και τις εξαγωγές ο κ. Οικονόμου ανέφερε ότι επί δεκαετίες η ελληνική παραγωγή ελαιολάδου κυμαίνεται σε περίπου 300 χιλιάδες τόνους ετησίως εκ των οποίων -κατά μέσο όρο- οι 120 χιλιάδες τόνοι εξάγονται χύμα στο εξωτερικό και μόλις 25-30 χιλιάδες τόνοι βγαίνουν εκτός συνόρων τυποποιημένοι.
«Θα θέλαμε αυτή η μεγάλη ποσότητα που εξάγεται χύμα να εξάγονταν με μορφή τυποποιημένου προϊόντος ώστε να έχει προστιθέμενη αξία», σχολίασε ο κ. Οικονόμου ενώ διευκρίνισε ότι ένα μεγάλο μέρος του χύμα ελαιολάδου αγοράζεται από τους Ιταλούς «που το αναμιγνύουν, με μια νόμιμη διαδικασία εφόσον γίνεται αναφορά στη χώρα προέλευσης, με δικό τους, όπως κάνουν τα τελευταία χρόνια και οι Ισπανοί».
«Επιδίωξή μας θα πρέπει να είναι η εξωστρέφεια και οι εξαγωγές. Αυτό θα δώσει μια δυναμική και θα βοηθήσει και τους ελαιοπαραγωγούς να πετύχουν υψηλότερες τιμές. Εξαγωγή ωστόσο είναι να βάλει το πιστοποιημένο προϊόν του κάποιος σε έναν επώνυμο περιέκτη και να πασχίσει μέσα από μηχανισμούς μάρκετινγκ να το καταστήσει γνωστό σε όλο τον κόσμο. Αντίθετα με τη μορφή του χύμα δεν πρέπει να μιλάμε καν για εξαγωγή, αφού έρχονται από το εξωτερικό και αγοράζουν το λάδι μας», επεσήμανε ο κ. Οικονόμου.
Εντείνεται ο διεθνής ανταγωνισμός στην αγορά του ελαιολάδου
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Διάβασα το κείμενο σχετικα με το ελαιόλαδο και αναφέρεστε πολύ σωστα κύριε Οικονόμου. Όμως πως αυτή η χώρα θα πάει μπροστά, πως θα αλλάξει η μοίρα των Ελλήνων και στην προκειμένη περίπτωση των αγροτών, όταν αυτός ο λαός δεν θέλει συνεργασία, δεν θέλει να αγωνιστεί, δεν φροντίζει να μάθει γιατί οι Ιταλοί και οι Ισπανοί έχουν κατακλύσει την ξένη αγορά; Δεν έχει καμμία σχέση αν προέρχονται απο πλούσιες η φτωχές χώρες. Έχουν την εξυπνάδα απλά και την αποφασιστικότητα να λανσάρουν τα προϊόντα τους και φυσικά το λάδι. Οι εμπορικοί ακόλουθοι στις πρεσβείες μας καλά περνάνε και όταν γίνεται κάποια διεθνή έκθεση η Ελληνική πλευρά δεν έχει τίποτα να λανσάρει. Όμως κάποιες χώρες που νοιάζονται για να κάνουν γνωστά τα προϊόντα τους, στέλνουν στους χώρους των εκθεσεων των εκάστοτε χωρών τόνους απ´αυτα και προσφέρουν στους χιλιάδες επισκέπτες από λάδι, μέλι, φρούτα, λουλούδια, καρύδες, δώρα για παιδιά κ.λ.π. Η Τουρκία εξάγει άφθονα προϊόντα επίσης στην Ευρώπη, η Καλιφόρνια, Αφρική, Λατινική Αμερική και Ασιατικές χώρες. Χρειάζεται αγώνας για την επιτυχία στον κάθε στόχο και φυσικά θέληση, συνεργασία, αποφασιστικότητα. Οι Σκανδιναβοί αγαπούν τη χώρα μας, ιδιαίτερα το νησί μας, τον λαό μας, τα φαγητά μας, το λάδι μας. Όμως στα ράφια των σούπερ μάρκετ επικρατούν πάντα τα ιταλικά λάδια και ισπανικά σε όμορφες συσκευασίες με διάφορες ονομασίες και είναι προτιμητέα. Έχουμε και ελληνικά ευτυχώς μέσω ενός Κύπριου εισαγωγέα αλλά μόνο σε οικονομικές συσκευασίες. Εύχομαι ολόψυχα κάτι να αλλάξει στην πορεία γιατί πράγματι το λάδι μας και κυρίως το κρητικό είναι το πιο γευστικό, είναι το καλύτερο. Να είστε καλά και εσεις κύριε Οικονόμου, αν θέλετε κάποια διευκρίνιση απο μένα σχετικά με το κείμενο μη διστάσετε, γράψτε μου και θα σας απαντησω. Ευχαριστώ επίσης τη δ/νση της εφημερίδας για το ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρω ντοκουμέντα που η ίδια έχω ζήσει στον τόπο μου στα Χανιά, και στο εξωτερικό στη Σουηδία ,που ζω με την οικογένεια μου.
Φιλικά, / Μαρία Τζινευράκη – Καραβούλια