“Εντός και εκτός συνόρων”

Εκτός από τα πολλά χαρίσματα και μάλιστα του στρατηγού – ηγέτη, με χαρά διαπιστώνουμε ότι έχει και εκείνο του καλού συγγραφέα. Χαίρω και τον καμαρώνω τώρα και πολλά χρόνια όχι μόνο ως στρατιωτικό ηγέτη, αλλά και ως τέλειο άνθρωπο.
H  ζωή του και η πορεία του συνανθρώπινη. Μια αφειδώλευτη αγάπη με πολλή φρόνηση και διακριτικότητα. Άνθρωπος με βαθιές ρίζες και καταβολές. Οπου, και με όποιο βαθμό υπηρέτησε, άφησε το στίγμα του χαρισματικού ανθρώπου που έβλεπε μακριά και που δεν «το ‘σκιαζε φοβέρα καμιά».
Μέσα από το εκφραστικό βιβλίο του “εντός και εκτός συνόρων”, που ευγενικά μου απέστειλε, καμαρώνει κανείς όχι μόνο ένα λόγιο αξιωματικό, αλλά και ένα άξιο συγγραφέα, μια τεράστια μνήμη και άφατη αφηγηματικότητα. Ζεις μαζί του τα βιώματά του και είναι αυτό το δείγμα του καλού συγγραφέα, τον κάνεις συνοδοιπόρο σου, σύμψυχο και ομόψυχο. Πολύ καλά έκανε και τα εξέδωσε σε βιβλίο και μάλιστα καλοφτιαγμένο και φροντισμένο. Μια ιστορική παρακαταθήκη, για τις επερχόμενες γενεές. Το βλέπουμε ειδικά στον επίλογο και στο γενικό συμπέρασμα. Καλεί σε ενότητα, και θα τονίσει: «Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα από δικά μας λάθη και παραλείψεις να στείλουμε στη σφαγή τα αγνά ελληνικά νιάτα που με δική μας ευθύνη, άρχισαν να σπανίζουν στον τόπο τους».
Δυστυχώς, τα παιδιά μας δεν έχουν να αντιγράψουν ό,τι καλύτερο από μας τους μεγάλους, ειδικά από τους πολιτικούς. Για ποια πατρίδα να τους μιλήσεις. Για ποιο φιλότιμο, για ποιά αξιοκρατία; Η ζωή μας δεν μοιάζει καθόλου με εκείνη των προγόνων μας, γι’ αυτό κι ο στρατηγός μας θα βροντοφωνήσει από το βιβλίο του: «Ας αντλήσουμε ΔΥΝΑΜΗ από τους πρώτους μεταξύ πρώτων σε παγκόσμια κλίμακα, προγόνους μας και ας ονειρευτούμε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας. Της αξίζει και το αξίζουμε».
Δεν ξέρω τι όνειρα για την πατρίδα μας έχουν τα νιάτα μας έπειτα από την ξενόφερτη κουλτούρα, που σαν επιδημία έχει πέσει στη χώρα μας. Ωστόσο έχουμε χρέος να τους κάνουμε συνοδοιπόρους και μάλιστα καλύτερους από μας. Οσο περισσότερες οι δυσκολίες και τα εμπόδια, τόσο περισσότερη η μάχη και οι μαχητές. Εντός και εκτός συνόρων πρέπει να υπάρχει η Μεγάλη Ελλάδα. Πάντα να ζούμε και να μας ζουν τα λόγια του Σωκράτη: «Μητρός τε και πατρός τε και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστι η πατρίς και σεμνότερον και Αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα, και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσιν».
Μεγάλο πράγμα να έχεις πατρίδα. Να απολαμβάνεις πατρίδα όσο και να πληγώνεται πολλές φορές από τα παιδιά της. Και λυπάμαι που είναι πολλοί εκείνοι που την πληγώνουν. Φθάνει που ξεριζωθήκαμε από την πρώτη μας πατρίδα, τον Παράδεισο, μη κάνουμε τώρα τη ζωή μας κόλαση. Ο Θεός μάς έφερε στον κόσμο για να χαρούμε τη δημιουργία Του. Γεννηθήκαμε Ελληνες για να χαρούμε την Ελλάδα μας. Και σ’ αυτό πρέπει όλοι να συμβάλλουμε. Να ζούμε εθνικό παλμό όπως αναδύεται μέσα από το βιβλίο του κ. Γ. Παπαδομανωλάκη, τον οποίο από καρδίας συγχαίρουμε και ευχαριστούμε για τα όσα επρόσφερε στην πατρίδα μας και την ετίμησε με την αξιοσύνη του και την προσωπικότητά του. Μπορεί να αποστρατεύεται κανείς από μια υπεύθυνη θέση, όμως δεν αποστρατεύεται από τις καρδιές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων, και να γνωρίζει ότι στην αγάπη και στην τιμή δεν υπάρχουν απόστρατοι. Στρατηγός και ποδηγέτης στα βήματα της ζωής μας είναι και το βιβλίο του πολύτιμο εγχειρίδιο φιλοπατρίας. Πολύχρονος κι ευλογημένος.