Σε δραµατική κατάσταση έχουν περιέλθει αρκετοί ελαιώνες της χώρας και ιδιαίτερα της Κρήτης, εξαιτίας του συνδυασµού των πολύ µειωµένων φετινών βροχοπτώσεων και των ασυνήθιστα παρατεταµένων υψηλών θερµοκρασιών που επικρατούν από την περασµένη άνοιξη.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική στην Ανατολική Κρήτη όπου, εκτός από τις σηµαντικές επιπτώσεις στην ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής, έχουµε και πρωτοφανείς ζηµιογόνες επιδράσεις στα ίδια τα ελαιόδεντρα! Αρκετά από αυτά, ιδίως όσα δεν αρδεύονται, ενώ απώλεσαν τα άνθη και τους καρπούς τους, άρχισαν να παρουσιάζουν έντονα συµπτώµατα ξήρανσης. Τα φύλλα σε αρκετές περιπτώσεις έχουν στρίψει, έχουν αποκτήσει χρώµα καφέ- κιτρινο και έχουν περάσει πλέον το σηµείο της «µόνιµης µάρανσης» µετά το όποιο δεν επανέρχονται ακόµα και αν αρδευτούν ή δεχτούν κάποιες βροχές, µάλλον απίθανες όπως φαίνεται για την Κρήτη.
Έτσι, όπου υπάρχουν δίκτυα άρδευσης κυρία φροντίδα των παραγωγών είναι πώς να εξασφαλίσουν νερό για κάποια άρδευση και αρκετές είναι οι διενέξεις που δηµιουργούνται σε διαφόρους ΤΟΕΒ αλλα και ∆ήµους για τα προγράµµατα άρδευσης.
Όµως όπου δεν υπάρχουν δίκτυα άρδευσης ή βρίσκονται για διαφόρους λογούς σε αδράνεια, και η άρδευση είναι πρακτικά αδύνατη όπως λένε αρκετοί παραγωγοί, η κατάσταση είναι τέτοια που εγκυµονεί κινδύνους για πυρκαγιές σε ελαιώνες».
Από την άλλη πλευρά και ο λίγος ελαιόκαρπος που φέρουν δέντρα ξερικά που βρίσκονται σε εδάφη άβαθη και ελαφρά, έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθµό ώστε αδυνατεί να συνθέσει ελαιόλαδο αλλά και να το αποδώσει αργότερα κατά την έκθλιψη του στο ελαιοτριβείο. Οι παραγωγοί είναι απογοητευµένοι ότι «δεν θα βγάλουν λαδι ούτε για το σπίτι» όπως λένε.
* Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι ∆ρ. Γεωπόνος, πρώην ∆/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύµβουλος του ΣΕ∆ΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του ΣΕ∆ΗΚ. Μπορούν να αναδηµοσιευτούν µόνο µετά από άδεια του (nmixel@otenet.gr)
