Εντυπώσεις από την εκδήλωση του Τμήματος Νοσηλευτριών του Ε.Ε.Σ. Χανίων…

«Άγρυπνη και ακούραστη, κάτω από τη σημαία του Ερυθρού Σταυρού, έδεσε πληγές, έβρεξε χείλη, χάιδεψε πυρωμένα μέτωπα τραυματισμένων παλικαριών, έγραψε γράμματα με τις τελευταίες λέξεις αυτών που ξεψυχούσαν. Ατρόμητη μπροστά στον Θάνατο άφησε την τελευταία της πνοή, θυσία στην πατρίδα. Είναι η Αδελφή Νοσοκόμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού!»
Αυτά τα συγκινητικά λόγια για τις Εθελόντριες Αδελφές του Ε. Ε. Σ. των πολέμων που πέρασαν, ακούσαμε από τον επίτιμο Πρόεδρο του Τοπικού Τμήματος, τον κ. Σκαράκη, που χρόνια τώρα  πρόσφερε με όλες του τις δυνάμεις στον Εθελοντισμό.
Σύντομο χαιρετισμό έκανε και ο νυν Πρόεδρος, ο δραστήριος κ. Γιαννακάκης.
Είχε προηγηθεί η κ. Έφη Πρωιμάκη,  Διευθύνουσα του Τμήματος Νοσηλευτικής, που μας μίλησε  για το παρόν μας, το δύσκολο : «…κυρίες και κύριοι σας διαβεβαιώ ότι οι άνθρωποι ακόμα και σήμερα έχουν μεγάλες ανάγκες», είπε μεταξύ άλλων και συνέχισε, τονίζοντας πως: «Έχουν ανάγκη οι εγκαταλελειμμένοι γέροντες, τόσο αυτοί που βρίσκονται στα νοσοκομεία, όσο και αυτοί  που βρίσκονται στα ιδρύματα, αλλά και μοναχοί στα σπίτια τους. Έχουν ανάγκη αυτοί που είναι στα ιδρύματα χρονίων παθήσεων, έχουν ανάγκη στα ιδρύματα που φιλοξενούν παιδιά με νοητικά και κινητικά προβλήματα, έχουν ανάγκη στο ίδρυμα ψυχικών νόσων…»  Όντως μεγάλες οι ανάγκες  σε όλους του τομείς «…και οι νοσηλεύτριες έρχονται επικουρικά, με μεγάλη αγάπη για τον κάθε λογής πάσχοντα, να βοηθήσουν όπως μπορούν. Να βοηθήσουν με ένα καλό μπάνιο σε κάποιον ανήμπορο στο νοσοκομείο, να συνομιλήσουν και να αστειευτούν με παιδιά που έχουν κάποιο πρόβλημα μικρό ή μεγάλο, να χειροκροτήσουν τις προσπάθειές τους στις εκδηλώσεις τους, να χορέψουν και να τραγουδήσουν με τους ηλικιωμένους, να τους πάνε μια εκδρομούλα, να τους κάνουν το τραπέζι, να πάνε τα παιδιά που είναι μακριά από τους γονείς τους στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες, να μιλήσουν μαζί τους….»
Πολύπλευρος ο ρόλος της Εθελόντριας Αδελφής της Νοσηλευτικής. Ασχολείται με τον ασθενή, προσφέρει στον πάσχοντα, ενθαρρύνει…
Με το χαμόγελο στα χείλη και την άδολη αγάπη στη ψυχή θα τείνει χείρα βοηθείας παντού!
Χαμογελαστές και πρόθυμες μέσα στην γνωστή  μπλε στολή τους ήταν τις προάλλες στο ετήσιο τσάι τους, που σκοπό είχε τη συλλογή χρημάτων,  για να μπορέσει η ομάδα ν’ ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες και τις συνεχείς δράσεις της.
Εκεί στην περιοχή Γλάρου, στις 31 Οκτωβρίου, στον κατάμεστο χώρο του Ξενοδοχείου «Κάλλιστον» της οικογένειας Μαυριγιαννάκη, όπου φιλοξενήθηκε η εκδήλωση, βρεθήκαμε κι εμείς για την ενίσχυση του σκοπού. Ήταν μια όμορφη βραδιά όπου κουβεντιάσαμε με φίλους και γνωστούς, γευτήκαμε τα νόστιμα εδέσματα -προσφορά  του ξενοδοχείου-  πρωτίστως θαυμάσαμε τη δύναμη ψυχής των Εθελοντριών!
Όλες τους δραστήριες κι ακαταπόνητες, με βλέμμα καθαρό και  καθαρή ψυχή…
«Δεν κάνουμε και τίποτα σπουδαίο…» είχε πει μια παλαίμαχη νοσηλεύτρια. «Απλώς αγαπάμε τον συνάνθρωπο και του το δείχνουμε…»
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πει κανείς τίποτ’ άλλο!
Ν’ αγαπάμε και να το δείχνουμε εμπράκτως, πρέπει μόνο…
Και βεβαίως να συγχαρούμε τις Εθελόντριες και να τους ευχηθούμε καλή δύναμη στο δύσκολο έργο τους!