Κύριε Διευθυντά,
Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για την αποκατάσταση του Δημοτικού Κήπου με προϋπολογισμό πράξης 1.486.000,00€, όπως αναγράφεται σε μια ταμπέλα αναρτημένη από την πλευρά της οδού Τζανακάκη, που εγώ μπορώ να προσθέσω ελάχιστα.
Η εντύπωση μου, επισκεπτόμενη τον Κήπο από την πλευρά της οδού Τζανακάκη, είναι η χρήση τσιμέντου σε βαθμό υπερβολικό. Τα κύρια μονοπάτια με κατεύθυνση από δυτικά προς ανατολικά αλλά και τα δευτερεύοντα είναι όλα τσιμεντωμένα, καθώς και η μεγάλη και κάπως άχαρη πλατεία εμπρός από το ιστορικό Καφέ. Η παιδική χαρά έχει επεκταθεί, θετικό αυτό, τα δέντρα όμως έχουν κλαδευτεί σε βαθμό υπερβολικό, με το μάτι ενός μη ειδήμονα τουλάχιστον.
Συνολικά, το κομμάτι που έχει παραδοθεί αποπνέει την αίσθηση μιας ψυχρής ομορφιάς. Ο κύριος σκοπός του Κήπου που είναι η διαφυγή από την άσφαλτο και το τσιμέντο που έχουν κατακλύσει την πόλη, κατά τη γνώμη μου δεν επιτυγχάνεται. Επιπλέον, λείπει η αίσθηση της εξοχής και βέβαια η δροσιά, πράγμα που θα φανεί το καλοκαίρι.
Σημειωτέον ότι ο Ρεουφ πασάς το 1870, όταν προχωρούσε στη δημιουργία του “Μπαξέ”, έλεγε ότι είναι απαραίτητος για να έχουν οι κάτοικοι της πόλης ένα υποκατάστατο της εξοχής.
Γεωργία Μετζιδάκη
