Κύριε διευθυντά,
γιόρτασε και φέτος ο ελληνισµός την ηµέρα της Εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.
Ενθυµούµαι, όπως και όλοι οι παλιοί καλοί συνάδελφοι, µα και όλοι οι χωριανοί, τον εορτασµό της µεγάλης αυτής ηµέρας. Η ύπαιθρος του νοµού µας, όπως και όλης της Κρήτης είχε ζωή.Σχολεία υπήρχαν ακόµα και στα πιο µικρά χωριά και έτσι γιορταζόταν παντού µε λαµπρότητα η Εθνική µας επέτειος, ‘‘αµετάστετα’, δηλαδή την ηµέρα του Ευαγγελισµού γιορτάζαµε τη διπλή γιορτή και του Χριστιανισµού και του Ελληνισµού.
Ενώ τώρα και κάµποσα χρόνια, οι εκδηλώσεις γίνονται ‘‘ετεροχρονισµένα’’, σε όλα τα χωριά, ειδικά φέτος οι όποιες εκδηλώσεις έγιναν την Παρασκευή 22 Μαρτίου, γύρω στις 9.30 π.µ., µε µια απλή επιµνηµόσυνη δέηση στο χώρο του Μνηµείου, οµιλία, συνήθως από µαθητές και κατάθεση στεφάνων και όλα αυτά µε το αιτιολογικό ότι την ηµέρα της επετείου συµµετέχουν τα Σχολεία στην παρέλαση.
Όµως, η Παρασκευή 22 Μαρτίου είναι εργάσιµη µέρα και η συµµετοχή του κόσµου σίγουρα ήταν ελάχιστη, πολλοί που ήθελαν να παραστούν στις εκδηλώσεις αδυνατούσαν, µεταξύ αυτών και εγώ και ένιωσα πολύ άσχηµα.
Μήπως οι ∆ήµοι, η Αντιπεριφέρεια, οι ∆ιευθύνσεις Εκπαίδευσης, η Εκκλησία και όποιος άλλος εµπλεκόµενος, πρέπει να ξαναδούν το θέµα του εορτασµού, ειδικά της 25ης Μαρτίου που είναι διπλή γιορτή και να γίνονται οι εκτός Σχολείου εκδηλώσεις, όπως δοξολογίες, επιµνηµόσυνες δεήσεις κ.ά. την ηµέρα της επετείου για να συµµετέχει ο κόσµος που είναι και το ζητούµενο.
Όσον αφορά τη συµµετοχή των Σχολείων στην παρέλαση, όλα είναι θέµα χρόνου και σωστού συντονισµού.
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821
Χρόνια πολλά σε όλους, µε εκτίµηση
Μανιαδάκης Γεώργιος
συν/χος δάσκαλος
