Το “επαχθές χρέος” του 5%

Η ρητορική των οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος ήταν αρχικώς αταλάντευτη. Χαρακτηρίστηκε δυσβάστακτο και “επαχθές χρέος”, το οποίο αποτιμήθηκε τον περασμένο Ιούλιο στο Συνέδριο να ανέρχεται στο 70% περίπου ως ποσοστά του Α.Ε.Π. και το οποίο δεσμεύτηκαν ότι θα διαγράψουν άμα γίνουν κυβέρνηση. Επειδή τέτοια πράγματα είναι εξωπραγματικά, κατόπιν ωρίμου σκέψεως οι άνθρωποι του κόμματος προσγειώθηκαν για να αμβλυνθούν κάπως οι υποσχέσεις.
Εγινε κατανοητό απ’ τη μεριά της Κουμουνδούρου ότι είναι απαραίτητη η στροφή ως προς την οικονομική πολιτική, κάνοντας διορθωτική πορεία πλεύσης ως προς μια εμφανώς ρεαλιστική αλλαγή τακτικής. Ο βουλευτής Χανίων κ. Κ. Σταθάκης, καθηγητής και υπεύθυνος Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, άγνωστο πόθεν ορμώμενος, έρχεται να στρογγυλέψει τις ακρότητες, θεωρώντας το “επαχθές χρέος” σε 5% του Α.Ε.Π., εξειδικευμένο στα εξοπλιστικά και στον εξηλεκτρισμό του Ο.Σ.Ε. Και το άλλο 95% είναι το τρεχούμενο χρέος των ομολόγων, που θεωρείται ως μη βιώσιμο, αλλά και δεν αμφισβητείται.
Λέει, λοιπόν, ο κ. Σταθάκης ότι: “Πρέπει να βρεθεί φόρμουλα βιώσιμου χρέους, που σημαίνει τεράστιες ελαφρύνσεις έως και μηδενικά τοκοχρεολύσια μέχρι να γυρίσει η οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό θα ισχύει για τα πρώτα 3 – 4 χρόνια και μετά με μειωμένο το χρέος κατά 30 – 40% να μπορεί να εξυπηρετηθεί στο μέλλον” (haniotika-nea.gr 22/1/14). Τούτο το χρέος ο κ. Σταθάκης το φέρνει στα 9 δισ. € τον χρόνο για τις επόμενες τρεις 10ετίες, ποσό πολύ μεγάλο που είναι αδύνατον να προέλθει στις σημερινές συγκυρίες από πλεονάσματα του Π/Υ ή από ιδιωτικοποιήσεις. Ξεκαθάρισε ποιο μέρος του χρέους είναι επαχθές για να μπορέσουν, όταν έλθουν στην κυβέρνηση, να ζητήσουν τη διαγραφή του με όχι πολιτικά μέσα.
Η κρίση χρέους είναι κρίση πολιτικής της Ε.Ε. χωρίς αμφιβολίες και όχι νομισματική των χωρών μελών. Οταν ένα χρέος δεν έιναι βιώσιμο, πρόοδος και ανάπτυξη, για να υπάρξει πλεόνασμα δεν έχουμε. Αμα ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει στην εξουσία, για το υπόλοιπο χρέος, το μη βιώσιμο, τι θα κάνει; Θα ζητήσει τη μείωση με κούρεμα; Το έγκλημα συνετελέσθη. Από ιδιωτικό, που ήταν το χρέος, το κάναμε διακρατικό και το υπαγάγαμε στο αγγλικό Δίκαιο. Οι χώρες τις Ευρωζώνης, που μας έχουν δανείσει και το Δ.Ν.Τ. θα δεχθούν; Τι θα γίνει αν αρνηθούν; Επιστροφή στη δραχμή;
Αδιανόητη μια μονομερής απόφαση εξόδου από το ευρώ. “Η μόνη συζητήσιμη περίπτωση θα ήταν αυτή της συντεταγμένης εξόδου, που θα είχε κάποια πλεονεκτήματα, αλλά θα προκαλούσε μεγάλο σοκ”. Και ποιος θα το κάνει καλύτερα; Αν όλοι παραδεχθούν το αδιέξοδο και έρθουν στην εξουσία, θα προσαρμοσθούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν αντιμετωπίζει άλλον αντίπαλο εκτός από τη ΝΔ, η οποία προσφεύγει σε ανορθόδοξες μεθοδεύσεις για να τον αποκρούσει. Θεωρεί δεδομένο ότι μόνον αυτή δικαιούνται να κυβερνά, όπως παλαιότερα ο Καραμανλής, που δεν διενοείτο ότι θα μπορούσε να κυβερνήσει ο Ανδρέας και προσπαθούσε να πολώσει την κατάσταση. Το ίδιο κάνει σήμερα και η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσφεύγει σε μεθόδους ανακόλουθες για να τον υποτιμήσει.