Επαναχρησιμοποίηση αποβλήτων

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Η επαναχρησιμοποίηση ή η αξιοποίηση των αποβλήτων για την υποκατάσταση πρώτων υλών ή η επεξεργασία τους για την ανάκτηση χρήσιμων υλικών, που εισάγονται ξανά στην παραγωγή ή για την ανάκτηση ενέργειας, μοχλεύει την κυκλική οικονομία, μειώνει το κόστος παραγωγής, εξοικονομεί φυσικούς πόρους και περιορίζει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Τα παραπάνω αποτελούν βασικό συμπέρασμα από την ημερίδα για τη διαχείριση βιομηχανικών αποβλήτων στην Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στα Χανιά.
Απολογισμό της ημερίδας έκανε χθες με ανακοίνωσή του εκ μέρους Οργανωτικής Επιτροπής,
ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ευάγγελος Γιδαράκος.
Σημειώνεται ότι η ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 6ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου CRETE 2018, με αντικείμενο τη Διαχείριση Βιομηχανικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων, που διεξήχθη υπό τη διοργάνωση του Πολυτεχνείου Κρήτης, του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, του Πολυτεχνείου του Αμβούργου, του International Waste Working Group (IWWG) και του Πανεπιστημίου Tsinghua της Κίνας.
Οπως σημειώνει η συγκεκριμένη ημερίδα διαρθρώθηκε σε τρεις θεματικές ενότητες με αντικείμενο: Απόβλητα εν αναμονή καταγραφής και αξιοποίησης στην Ελλάδα, αξιοποίηση ιπτάμενης τέφρας και περιπτώσεις μελετών.
Σύμφωνα με τον κ. Γιδαράκο,από τις παρουσιάσεις, τις σχετικές ερωτήσεις και τη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης προέκυψαν συνοπτικά τα ακόλουθα:
•Η ολοκλήρωση και λειτουργία του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ) και του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου (ΗΠΜ) συνιστούν σημαντική πρόοδο και εκσυγχρονισμό για την έγκυρη ιχνηλάτηση και παρακολούθηση της διαχείρισης των αποβλήτων από την παραγωγή μέχρι και την αξιοποίηση/ανάκτηση ή την τελική διάθεση. Τα εργαλεία αυτά στη διάθεση επαρκών μηχανισμών αδειοδότησης, παρακολούθησης και ελέγχου μπορούν να φέρουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για τη διαφάνεια, την ίση αντιμετώπιση και την ποιοτική αναβάθμιση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και επιθεώρησης, καθώς και την προαγωγή της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Προς τούτο, το ΥΠΕΝ οφείλει να εκσυγχρονίσει και να θωρακίσει θεσμικά τις δομές αδειοδότησης, παρακολούθησης και ελέγχου/επιθεώρησης, να τις ενισχύσει με το απαραίτητο σε αριθμό και ποιότητα ανθρώπινο δυναμικό και να τους παράσχει σύγχρονη εκπαίδευση/κατάρτιση και τα μέσα, προκειμένου να ασκούν με διαφάνεια, ανεξαρτησία, επιστημονική και τεχνική επάρκεια το έργο τους.
•Οι αρχές «διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού αποβλήτων» και «ο ρυπαίνων πληρώνει» οφείλουν να τυγχάνουν καθολικής και όχι αποσπασματικής εφαρμογής και ίσης έναντι όλων, προκειμένου να αποφεύγονται στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να αναλαμβάνονται επενδύσεις σύγχρονης και διαφανούς διαχείρισης των αποβλήτων.
•Βασικές παραγωγικές δραστηριότητες της χώρας, ειδικά αυτές με εξαγωγικό προσανατολισμό, παρά την οικονομική κρίση, επιβιώνουν, επενδύουν και αναπτύσσονται σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον, που απαιτεί παροχή σύγχρονων, ποιοτικών και ‘πράσινων’ προϊόντων/υπηρεσιών. Σε αυτό το πλαίσιο, η επαναχρησιμοποίηση ή η αξιοποίηση των αποβλήτων για την υποκατάσταση πρώτων υλών ή η επεξεργασία τους για την ανάκτηση χρήσιμων υλικών, που εισάγονται ξανά στην παραγωγή ή για την ανάκτηση ενέργειας, μοχλεύει την κυκλική οικονομία, μειώνει το κόστος παραγωγής, εξοικονομεί φυσικούς πόρους και περιορίζει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Συνεπώς, η θεώρηση των αποβλήτων ως αξιοποιήσιμα υλικά με υπολειπόμενη αξία είναι αειφόρα τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά.
•Τα εκπαιδευτικά-ερευνητικά Ιδρύματα της χώρας έχουν να επιδείξουν αξιόλογη δράση και αποτελέσματα τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην εφαρμοσμένη έρευνα στο πεδίο της αξιοποίησης αποβλήτων. Επιβάλλεται να ενισχυθεί η επικοινωνία και η διασύνδεση των Πανεπιστημίων με τις παραγωγικές δραστηριότητες, προκειμένου να ενεργοποιηθεί και αξιοποιηθεί το νέο επιστημονικό δυναμικό της χώρας και να προσανατολιστεί η εκπαίδευση και η έρευνα στις σύγχρονες ανάγκες παραγωγής.