Τους Αμερικανούς διανοούμενους και τους συμβούλους του Λ. Οίκου κανείς πρόεδρος μέχρι τώρα δεν μπορούσε να αμφισβητήσει. Ο Τραμπ το επεχείρησε με αποτέλεσμα να δημιουργήσει εμφυλιοπολεμικό κλίμα μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών, επειδή έχει αφ’ εαυτού λόγο για πολλά ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και κυρίως τελευταίως για τις αμερικανορωσικές σχέσεις για τις οποίες κάνει προσπάθειες εξομάλυνσής τους.
Παράλληλα ο Τραμπ έχει δείξει αντιπάθεια για αρκετούς αρχηγούς κρατών, οι οποίοι προβληματίστηκαν μετά την τελευταία ΝΑΤΟϊκή Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες τον περασμένο μήνα. Αυτή τη συμπεριφορά τη δείχνει σε συγκεκριμένους ηγέτες των χωρών του ΝΑΤΟ όπως η καγκελάριος Μέρκελ, η Αγγλίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι και ο Καναδός πρωθυπουργός, ενώ με τον Γάλλο Μακρόν αρχίζει να ψυχραίνεται.
Ο κυριότερος λόγος είναι οικονομικός. Ο Τραμπ επιμένει, να αυξήσουν οι χώρες του ΝΑΤΟ την εισφορά για τις δαπάνες της συμμαχίας στο 2% του ΑΕΠ τους. Θεωρεί δυσβάστακτο για τον Αμερικανικό λαό το κόστος συντήρησης του ΝΑΤΟ δείχνοντας να απειλεί εμμέσως με αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμμαχία, παρά το γεγονός ύπαρξης νομοθετικής απαγόρευσης αποχώρησης των ΗΠΑ από το βορειοατλαντικό Σύμφωνο άνευ έγκρισης της Γερουσίας. Πάντως είναι κάθετα αρνητικός στη συνεχή παρουσία Αμερικανικών δυνάμεων και του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.
Οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Τραμπ, ως αυταρχικό ηγέτη, που φθάνει ακόμα, να θέλει να ελέγχει και την Fed. Πρώην αλλά και νυν στρατιωτικοί του ΝΑΤΟ προσπαθούν να στρέψουν τα πυρά τους εναντίον του Πούτιν, ότι χρησιμοποιεί νέες τεχνικές, να αποσταθεροποιήσει τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και τα Βαλκάνια, για να δημιουργήσουν αμφιβολίες στον Τραμπ, «η συμπάθεια του οποίου προς τον Ρώσο πρόεδρο τον τελευταίο καιρό είναι εντελώς ανεξήγητη». Στόχος τους είναι να αποτρέψουν κάθε ελλάτωση των Δυνάμεων της Συμμαχίας που θα μείωνε το μερίδιό τους από την “πίτα” των εξόδων, αν ποτέ οι ΗΠΑ οδηγούνταν σε συμφωνία κορυφής. Εχουν και το προηγούμενο του προέδρου που κατάφερε “κοινή γνώση” με τον Κιμ Γιουν της Β. Κορέας.
Το στρατιωτικό κατεστημένο ανησυχεί και για την επανεμφάνιση του “πατριάρχη” της εξωτερικής πολιτικής Χένρι Κίσσινγκερ, ο οποίος βρέθηκε να κατηγορείται απ’ τα ΜΜΕ ως παραβάτης του εθνικού νόμου εις βάρος της αμερικανικής πολιτικής. Ο Κίσσινγκερ σύμφωνα με το Bloomberg έχει προσεγγίσει τον Τραμπ περισσότερες από δυο φορές συμβουλεύοντάς τον, να επιδιώξει επανασύνδεση των ΗΠΑ με τη Ρωσία και να ομαλοποιήσει τις σχέσεις του με την Ιαπωνία, την Ινδία, με κράτη της Μ. Ανατολής και τις ευρωπαϊκές χώρες, για ν’ αντιμετωπίσουν μαζί τον εξ ανατολών κίνδυνο, την Κίνα. Ιδέα του ίδιου ήταν να συναντηθούν οι δυο πρόεδροι στο Ελσίνκι.
Ολα αυτά συντείνουν, ώστε το αμερικανικό κατεστημένο να σκέπτεται σοβαρά τη συντόμευση της προεδρίας του Τραμπ.
Αξιότιμε κύριε,οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα πολύ ολισθηρό πεδίο λόγω της πολυπλοκότητος των συμφερόντων όπως αυτά έχουν προσδιοριστεί από τον Θουδυδίδη εδώ και χιλιάδες χρόνια.Ας δούμε τα πράγματα στην ώρα μηδέν δηλαδή μετά την λήξη του β΄παγκοσμίου πολέμου.΄Οσον αφορά το συμμαχικό στρατόπεδο οι ΗΠΑ διεξήγαγαν τον πόλεμο με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε μετά την λήξη του να μην υπάρχει αμφισβήτηση για την διεύθυνση της ορχήστρας.Ούτως η άλλως πως να αμφισβητήσεις μία υπερδύναμη όταν διεξήγαγε ένα νικηφόρο πόλεμο χωρίς να πέσει μια σφαίρα στο έδαφος της,έχει 4 σοδειές το χρόνο και αστείρευτες οικονομικές δυνάμεις.Τυχόν ενδόμυχα όνειρα έγιναν ερείπια μετά την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.Τούτων δοθέντων η Γερμανία που οφείλει τα πάντα στη βούληση της Αμερικής και στα κεφάλαια της είναι μετά το Πότσνταμ εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και 90.000 ένοπλες δυνάμεις κλπ των ΗΠΑ,στο έδαφος της, της το θυμίζουν όποτε είναι απαραίτητο.Γνωρίζει επίσης ότι αυτό έγινε για να εμποδιστεί το Ην.Βασίλειο να αποκτήσει ανεξέλεγκτο μερίδιο των ευρωπαϊκών αγορών και για να αποκλειστεί η εξάπλωση του κομμουνισμού.Η Μεγ.Βρετανία είναι πια 3ο η 4ο βιολί στην ορχήστρα αναγκασμένη να πιεί το πικρό ποτήρι του “περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς” αφού έχασε των έλεγχο των πηγών ενέργειας,των θαλασσίων οδών,των αγορών της Ευρώπης,εδικά αυτές της ανατολικής,που δώθηκαν πεσκέσι στην Ρωσία,γνωρίζοντας ότι αυτή δεν είχε βιομηχανία να καλύψει τις ανάγκες τους και των αποικιών,διότι αυτό εξυπηρετούσε την άνευ ουδεμίας αμφισβήτησης διεύθυνση της ορχήστρας.Στην Γαλλία δώθηκε,για ιστορικούς λόγους και λόγω Ντεγκώλ μιά πιό προνομιούχα θέση στο μουσικό σύνολο,πράγμα που βοηθούσε να αντιμετωπιστούν ευκολώτερα τα διάφορα “πολιτικά ρεύματα” και οι φαντασιώσεις που που έψαχναν για ακροατήριο, στους βασανισμένους από το διεστραμμένο φασισταριό του Χίτλερ λαούς της Ερώπης.Η Σοβιετική Ένωση θεωρήθηκε το μικρότερο “κακό” δεδομένου ότι όπως ελέχθει και παραπάνω το δυσκίνητο και αντιπαραγωγικο συστημά της καθώς και η ανύπαρκτη σε καταναλωτικά είδη βιομηχανία της δεν της επέτρεπαν να είναι σοβαρός οικονομικός αντίπαλος.Πράγμα που έγινε αντιληπτό στο Κρουτσώφ κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ,εξουδετερώθηκε όμως αυθωρεί και παραχρήμα από την νομενκλατούρα του συστήματος όταν τόλμησε να ψελίσει κάτι για μεταρυθμίσεις. Η εξέλιξη των πραγμάτων επιβεβαιώνει ότι η ζωή συνεχίζεται,όπως σχεδιάστηκε, αν και πράγματι ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ συμπριφέρεται σαν άλλος Τζών Γουέϊν και δεν τηρεί τα προσχήματα.Ο Κίσσινκερ πράγματι γνωρίζει τι κάνει το έχει ξανακάνει άλλωσστε όταν το 1972 έκανε το άνοιγμα προς την Κίνα του Μάο, δίχασε το αντίπαλο στρατόπεδο και απομόνωσε την ΕΣΣΔ με στόχο κάποια στιγμή να της επιφέρουν το καίριο πλήγμα γνωρίζοντας τις δομικές και προπάντων τις οικονομικές αδυναμίες της.Αυτό πράγματι επετεύχθει 20 χρόνια αργότερα.Τώρα η “συμμαχία” και ο “εχθρός”αντιστρέφονται.ΗΠΑ και ΡΩΣΙΑ κλπ “φίλοι” κατά της Κίνας.Το τι μέλλει γενέσθαι και η συνέχεια επί της παγκόσμιας οθόνης των αδυσώπητων συμφερόντων .’ Ολα αυτά γίνονται κατανοητά αν πάψουμε να ταξιδεύουμε στά σύννεφα και να πιστεύουμε ιδεολογίες και άλλα φαιδρά και βάλουμε στην μνήμη μας το δόγμα Θουκυδίδη που που καθορίζει τις διεθνείς σχέσεις εδώ και χιλιάδες χρόνια:”Δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι,ούτε αιώνιοι εχθροί,αυτά που είναι μόνιμα και διαχρονικά είναι τα συμφέροντα και αυτά οφείλουν να υπηρετούν οι πολιτείες.Οι δε συμμαχοι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση”.Μιας και εδώ έχουμε να κάνουμε μια παγκόσμια οικονομική σύγκρουση καλό είναι να γνωρίζουμε την ρήση του κινέζου στρατηγιστή-φιλοσόφου ΣΟΥΝ ΤΣΟΥ :”Σ΄ένα πόλεμο μπορείς να κάνεις τα πάντα για να φροντίσεις την άμυνα σου,την ευκαιρία όμως να νικήσεις στην δίνει πάντα ο αντίπαλος”. Με εκτίμηση.