Αλλοπρόσαλλη και απαράδεκτη η πολιτική του Ισραήλ να επικαλείται την αυτοάµυνά του, πλήττοντας αδιακρίτως άµαχο πληθυσµό, µετά απ’ την επίθεση της Χαµάς, ξέσπασµα των Παλαιστινίων, που επί 35 χρόνια εδιώκοντο απ’ τους Σιωνιστές. Είχαν φθάσει στο απροχώρητο εκεί, που δεν πήγαινε άλλο.
Η συµπεριφορά του Νετανιάχου σχεδιάστηκε έτσι για την πολιτική του επιβίωση, ανεξάρτητα αν µετέτρεπε τη Μ. Ανατολή σε κόλαση. Το Ισραήλ µετά την ισοπέδωση της Γάζας, τον βοµβαρδισµό της Βηρυτού και την πολεµική διαµάχη µε το Ιράν, έχει περιέλθει σε στρατιωτικό – πολιτικό αδιέξοδο.
∆ηµοσιογραφικές πληροφορίες φέρνουν το Ισραήλ επιτιθέµενο εναντίον του Ιράν για την προσβολή του από πυραύλους. Όταν τα ισραηλινά F-35 βρίσκονταν πάνω από τον περσικό κόλπο εντοπίστηκαν από ρωσικούς δορυφόρους και ειδοποίησε το Ιράν. Τούτο µε τη σειρά του ετοίµασε το εγκαταστηµένο πυραυλικό αντιαεροπορικό σύστηµα νότια των συνόρων του, πράγµα που ανακάλυψε το Ισραήλ και διέταξε τα F-35 να επιστρέψουν στη βάση τους.
Οι Ισραηλινοί τώρα αντελήφθησαν ότι έχουν αποτύχει σ’ όλους σχεδόν τους στρατιωτικούς στόχους τους. Να εµπεδώσουν το αίσθηµα ασφάλειας στους συµπολίτες τους, όπως φάνηκε από την πυραυλική επίθεση του Ιράν. Να µην καταφέρουν να εξαναγκάσουν τους Παλαιστινίους της Γάζας, να στραφούν προς τα εδάφη του Σινά, παρά τις βαρβαρότητες εναντίον των αµάχων και την καταστροφή οικιών και υποδοµών. Η µεγαλύτερη αποτυχία που τους πονάει είναι η µη απελευθέρωση των οµήρων, που κρατάει η Χαµάς ένα χρόνο από την έναρξη του πολέµου, που για αντίποινα εντάθηκε η εκδήλωση απαράδεκτων βιαιοτήτων στη σύγχρονη ανθρωπότητα. Οι ωµότητες, οι επιθέσεις εναντίον οικογενειακών των Παλαιστινίων, οι καταστροφές καλλιεργειών και το κατεδάφισµα κτηρίων. Όλα αυτά απειλούν να υπονοµευθεί η ειρήνη σ’ ολόκληρη τη Μ. Ανατολή.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης Νετανιάχου να γενικευθεί η σύρραξη στη Μέση Ανατολή και να εµπλακούν οι ΗΠΑ και άλλες αντιστασιακές συµµαχικές χώρες, Λίβανος, Συρία, Υεµένη, Ιράκ, µέχρι τώρα είναι αποτυχηµένη. Σηµειωτέον ότι η Χεσµπολάχ δηµιουργήθηκε το 1982 ύστερα απ’ τις κατ’ επανάληψη επιθέσεις απ’ το 1978 των Ισραηλινών για να “φτιάξουν” το “µεγάλο Ισραήλ”, ένα “φυτευτό” κράτος του “εκλεκτού λαού” επιστρέψαντος στη γη της επαγγελίας. Τούτο έγινε µε την ανοχή και βοήθεια των Αγγλο-Αµερικανών, για να ελέγχουν τον αραβικό κόσµο και τους ενεργειακούς πόρους του.
Ένας εσωτερικός άδικος πόλεµος καταδικασµένος απ’ τον Ο.Η.Ε. έχει µετατραπεί σε σύρραξη. Το ερώτηµα είναι πόσες ακόµα χώρες της Μ. Ανατολής θα προκληθούν να συµµετάσχουν σ’ αυτόν τον άτυπα κηρυγµένο γενικό πόλεµο.
