ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Μπράβο, αγαπητέ Κωστή! Το τέλος του… Καβαφικού ποιήματός σου [ένας απόκρυφος λυρισμός το διαχέει] τα λέει όλα!… Η ευαισθησία σου είναι ολοφάνερη, ωστόσο, είσαι πιο χρήσιμος στη σημερινή κοινωνική πολυπλοκότητα με την αισιόδοξη παρουσία και πορεία σου. Τα παράπονα -έστω και νοσταλγικά- δεν μάς ταιριάζουν: καλιά να είμαστε αυτάρκεις στη ζωή μας. Τα θερμά μας συγχαρητήρια, ιδιαίτερα, αν είσαι και νέος συνάνθρωπός μας. Μάς συγκίνησες με το πανέμορφο ποίημά σου. Με εκτίμηση και φιλία Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.

Αγαπητέ μας Κωστή, επανέρχομαι, αφού αναγκάστηκα να κάνω μια μικρή ανίχνευση της προσωπικής σου πορείας: είσαι και σπουδαίος συνάδελφος Νομικός, αλλά, και το σπουδαιότερο, άριστος καλλιτέχνης της Παραδοσιακής Μουσικής και, βέβαια, σπουδαίος ποιητής. Άλλωστε, είσαι νέος άνθρωπος και έχεις να δώσεις πολλά ακόμη στον τόπο μας, την πανέμορφη Κρήτη κι όχι μόνο. Σαν “ξενομερίτης” Κρητικός γαμπρός [οι κακές γλώσσες μάς αποκαλούν …” ερωτικούς μετανάστες!”], ελπίζω να συγχωρήσεις την άγνοια μου κι ευτυχώς σε ανακάλυψα με τη βοήθεια του google και… του εξαίρετου φίλου μου, λαογράφου περιωπής και εκπαιδευτικού Σταμάτη Αποστολάκη. Και πάλι τα θερμά μου συγχαρητήρια για το παραπάνω ποίημά σου που φανερώνει την ευαισθησία των συναισθημάτων σου της βαθιάς νοσταλγίας και ανεπαίσθητης μελαγχολίας για τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα [SOCIAL FACTUALITY]. Δεν πολυασχολούμαι με την πολιτική και τα πολιτικά πράγματα της πατρίδας μας, όμως το τέλος του ποιήματός σου σκοτώνει κυριολεκτικώς: τόση συγκίνηση που φτάνει ως τη θανατερή μελαγχολία! Μπράβο Κωστή κι ελπίζω να σε γνωρίσω κάποια στιγμή. Γ. Καραγεωργίου ΧΑΝΙΑ.