Επενδύσεις και γραφειοκρατία

Ενα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία για το ελληνικό κράτος που αποζητά επενδύσεις είναι η τεράστια γραφειοκρατία που συνοδεύει την εκάστοτε υποψήφια επένδυση και η γνώριμη καθυστέρηση από τους αρμοδίους προς τον υποψήφιο επενδυτή, που άλλοτε σήμαινε και σημαίνει μίζα, και άλλοτε μπλεκόταν ή εξακολουθεί να μπλέκεται στα γρανάζια των αλλεπάλληλων υπογραφών, που για να μπουν και αυτές θα έπρεπε ή πρέπει «να πέσει πεσκέσι».
Αυτή η κατάσταση μη νομίζετε πως σήμερα έχει αλλάξει, σήμερα που υποτίθεται πως έχει μπει τάξη από τα αλλεπάλληλα μνημόνια της συμφοράς. Το όλο θέμα βγαίνει, βέβαια, σε καθημερινή βάση από τους “άμεμπτους”συναδέλφους των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών, που κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να δώσουν μια διαφορετική εικόνα για την χώρα αναφορικά με τη διαφθορά. Η πραγματικότητα όμως μάλλον τους διαψεύδει. Το λέω αυτό γιατί και οι μίζες πέφτουν βροχή και οι χρηματισμοί αποτελούν κάτι σαν στάτους, αν αναλογιστεί κανείς τα στοιχεία για την κατάταξη της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο εις ό,τι αφορά την διαφθορά.
Η τεράστια γραφειοκρατία, λοιπόν, εξακολουθεί να είναι το σήμα κατατεθέν στην χώρα της γενικευμένης ανομίας. Ηταν και παραμένει μια αγιάτρευτη πληγή.