Πριν ακριβώς από εξήντα χρόνια ένα οπλιταγωγό πλοίο, μετά από ταξίδι ενός μηνός, έδενε στην κεντρική προβλήτα στο λιμάνι του Πειραιά. Εφερνε από τη μακρινή Κορέα το μακάβριο “φορτίο” των 172 σιδερένιων φερέτρων, καλυμμένων με την ελληνική σημαία Ελλήνων στρατιωτικών, που είχαν “πέσει” στον κορεατικό πόλεμο πριν δύο – τρία χρόνια.
Σύσσωμη η πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτική κ.λπ. εξουσία ήταν εκεί για να υποδεχθούν αυτά τα σιδερένια κουτιά.
Από την ίδια προβλήτα είχαν ξεκινήσει με τις ευχές δικών και φίλων και τώρα οι ίδιοι τους “υποδέχονταν” και όσοι ήταν εκεί ράγισαν οι καρδιές τους από τις σπαραχτικές σκηνές των συγγενών.
Είχαν ταφεί στο στρατιωτικό νεκροταφείο του Πουσάν Κορέας και τώρα θα αναπαύονταν πλέον στη δική τους γη και συγκεκριμένα στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Εις τους νεκρούς συμπεριλαμβάνονταν 12 αξιωματικοί του Στρατού και οκτώ της Αεροπορίας, μεταξύ των οποίων και ο Χανιώτης ιπτάμενος σμήναρχος Αναστάσιος Βάμβουκας, θείος νομίζω του δημάρχου μας. Οι αεροπόροι είχαν σκοτωθεί σε δραστηριότητες της μοίρας μεταφορών των Ντακότα που είχε συμμετάσχει από την Ελλάδα.
