Την Τρίτη 26 Σεπτεµβρίου 2023 και ώρα 12.15 µ.µ. έλαβε χώρα συνάντηση 50 και πλέον Φιλολόγων εις το 1ο Γυµνάσιον Ελευθερίου Βενιζέλου. Σκοπός της συναντήσεως αυτής ήτο η διά ζώσης επιµόρφωσις των συµµετεχόντων εκπαιδευτικών.
Το εκπαιδευτικό αυτό Σεµινάριο διοργάνωσε η Σύµβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Νοµού Χανίων και Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Φιλολόγων ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Κρήτης (2019-2023) κυρία Στεργιανή Ζανέκα. Ως ερευνήτρια στο Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών υπήρξε συνεργάτρια του Εµµανουήλ Κριαρά κατά την σύνταξη του «Λεξικού της Μεσαιωνικής Ελληνικής ∆ηµώδους Γραµµατείας (1100-1669)» .
Η ∆ιδάκτωρ Πανεπιστηµίου κα Σ. Ζανέκα έχει µία πλούσια επιστηµονική δράση και πολλές γνώσεις. ∆ιά τους λόγους αυτούς προσεκλήθη στις 20.9.2023, ίνα διδάξει προτύπως, εις τµήµα Γυµνασίου της πόλεως µας. Η επίσκεψις αυτή εις τµήµα της Α΄ τάξεως εξέπληξε τους µαθητάς και τας µαθητρίας θετικώς, καθότι δεν είχαν προειδοποιηθεί. Η πλειοψηφία αντεπεκρίθη µε θέρµη εις τας απαιτήσεις της υποδειγµατικής διδασκαλίας, ενώ διανύαµε τα µέσα της 2ης εβδοµάδας του σχολικού έτους.
Εις τα θρανία εκάθησαν µαζί µε τους µαθητές και φιλόλογοι καθηγητές/τριες του Γυµνασίου υποδοχής. Άπαντες παρακολούθησαν το µάθηµα της κας Ζανέκα ενωµένοι. Η µαθήτρια δίπλα στην καθηγήτρια και η καθηγήτρια δίπλα στη µαθήτρια!
«Γηράσκω αεί διδασκόµενος/-η». Μια φράση η οποία έγινε πράξις τόσο κατά τη διάρκεια της πρότυπης διδασκαλίας της 20ης Σεπτεµβρίου όσο και κατά την διάρκεια του επιµορφωτικού σεµιναρίου της 26ης ηµέρας του τρέχοντος µηνός. Στο Σεµινάριο αυτό ειπώθηκαν πολλά χρήσιµα πράγµατα εκ µέρους της Συµβούλου, τα οποία αφορούν τον τρόπο ∆ιδασκαλίας των φιλολογικών µαθηµάτων. Ετέθησαν ερωτήσεις και επεκράτησε κλίµα διδακτικού διαλόγου!
Θέλω τώρα να κλείσω την ανταπόκριση και να γράψω λίγα λόγια για το τι είναι Παιδεία. Παιδεία, κατά τον Πλάτωνα, είναι η εξάσκηση που αρχίζει απ’ την παιδική ηλικία κι αποβλέπει προς την αρετή, που κάνει τον άνθρωπο να επιθυµεί και να επιδιώκει να γίνει πολίτης τέλειος, να άρχει και να άρχεται µε γνώµονα τη δικαιοσύνη! Εκείνη δε που αποβλέπει στην απόκτηση χρηµάτων ή κάποιας δύναµης ή γνώσεων, χωρίς εσωτερική καλλιέργεια και δικαιοσύνη, αυτή είναι βάναυση κι ανελεύθερη και δεν αξίζει καθόλου να ονοµάζεται παιδεία.
Με την ευεργετική επίδραση της παιδείας αρχίζει απ’ την πρώτη στιγµή της σχολικής ζωής να ελευθερώνεται ο νέος απ’ τα πνευµατικά του δεσµά, ν’ αντικρίζει µπροστά του, αργά αλλά σταθερά, την πραγµατικότητα, να διατυπώνει τις πρώτες απορίες γύρω απ’ τα µεγάλα προβλήµατα της ζωής. Ζητάει όχι να πάρει απ’ το σχολείο έτοιµες γνώσεις, πράγµα που θα επέφερε τον πνευµατικό µαρασµό του, αλλά µε τη βοήθεια και συµπαράσταση του δασκάλου, µέσα σε µια ατµόσφαιρα αµοιβαίας αγάπης και κατανόησης, ν’ αποκαλύψει τις δικές του δυνάµεις, ν’ αποκτήσει τον απαιτούµενο οπλισµό, κι έπειτα από σύντοµη προσπάθεια ν’ αρχίσει να τρέφεται µόνος του για να µπορέσει µ’ αισιοδοξία και πίστη ν’ ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ζωής. Στο σχολείο θα διδαχτεί τις µεγάλες κοινωνικές αρετές, θα συνηθίσει να υπακούει στους νόµους της Πολιτείας, να θυσιάζει, όταν χρειάζεται, το δικό του συµφέρον µπροστά στο κοινό αγαθό. Θα µάθει, πώς το να µένει πιστός στις µεγάλες αξίες της ζωής, δεν είναι γνώρισµα ανθρώπου καθυστερηµένου, αλλά ένδειξη αγνού χαρακτήρα και δηµιουργικής προσωπικότητας. Θα γνωρίσει τους τιτάνες του πνεύµατος, θα καθοδηγήσει την απαλή του ψυχή προς το όµορφο και το καλό, θα πιστέψει βαθιά στην αξία του ανθρώπου και θα θελήσει να παρακολουθήσει τον αγώνα εκείνων που έθεσαν ως σκοπό της ζωής την ηθική τους τελειοποίηση. Θα θελήσει έτσι, ανάλογα µε τις δυνατότητες του, να συντελέσει κι αυτός στη διατήρηση και την παραπέρα εξέλιξη του πολιτισµού.
Κάτω από τον λαµπρό ήλιο της Παιδείας θα διαλύσει τα σκοτάδια της ψυχής του, σύµφωνα µε την άποψη του Ουγκώ, πώς «όπου κτίζεται ένα σχολείο, γκρεµίζεται µια φυλακή». Θα απαλλαχτεί απ’ τις αδυναµίες και τα πάθη και θα θελήσει να συντελέσει στη δηµιουργία ενός περιβάλλοντος ιδανικού, όπου θα βασιλεύουν ως µόνιµες καταστάσεις, ο αµοιβαίος σεβασµός, η ειρήνη και η χαρά ανάµεσα στους ανθρώπους.
Γιατί ο υπέρτατος σκοπός της Παιδείας είναι η δηµιουργία ανθρώπων, και άνθρωποι δεν υπάρχουν χωρίς ειλικρινή και βαθιά πίστη προς τα ανώτερα ιδανικά της ζωής!
Θα βοηθηθεί, τέλος, να βρει τον σωστό δρόµο στη δύσκολη αναζήτηση της ευτυχίας της ζωής, και που δεν θα εναποθέσει στα εξωτερικά αγαθά και την συσσώρευση γνώσεων, αλλά στην ίδια την ψυχική του καλλιέργεια, γιατί όπως τονίστηκε κι απ’ τον Γκαίτε «ποτέ σου την δροσιά δε θα τη βρεις, αν µέσα απ’ την ψυχή δε σου αναβρύσει».
