«Τω καιρώ εκείνω παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού· και αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν. Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος· τα δε ιμάτια αυτού εγένοντο λευκά ως το φως. Και ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής και Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες. Αποκριθείς δε ο Πέτρος είπε τω Ιησού· Κύριε καλόν έστιν ημάς ώδε είναι· ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρεις σκηνάς, σοι μίαν και Μωσεί μίαν και μίαν Ηλία…» Απόσπασμα απ’ την αγαπημένη μου ευαγγελική περικοπή που την άκουσα πρώτη φορά απ’ τον μακαριστό παπά-Δημήτρη Θυμιανό στην εκκλησία του Χριστού στις Βρύσες Αποκορώνου – θα ‘μουν δεν θα ‘μουν 10 χρονών. Η μεγάλη της Μεταμόρφωσης του Χριστού γιορτή αύριο.
Ο Πάνω Βλάσης, που είναι ένας απ’ τους επτά λόφους γύρω απ’ τον Νίππο, ήταν για μένα, στα μικράτα μου το όρος Θαβώρ. Πάνω σ’ ένα ριζιμιό χαράκι του φανταζόμουν τον Χριστό να μεταμορφώνεται κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου. Μεγάλη η συγκίνησή μου, ωστόσο, όταν πριν από 11 χρόνια και συγκεκριμένα στις 29 Αυγούστου 2011, βρέθηκα λίγο πριν τη δύση του ήλιου μαζί με τους άλλους συμπροσκυνητές μιας εκδρομής στους Αγίους Τόπους που διοργάνωσε η Μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου επί του όρους Θαβώρ.
Μετεμορφώθης εν τω όρει,/ Χριστέ ο Θεός./ Γονυπετής ο ψάλτης-/ μυρίζει χαμομήλι η φωνή του./ Δείξας τοις μαθηταίς Σου/ την δόξαν Σου, καθώς ηδύναντο./ Λευκός κρίνος η φωνή του./ Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς/ το φως σου το αΐδιον./ Υψώνει τα χέρια του ο ψάλτης-/ στην κορυφή του κυπαρισσιού η φωνή του.// Πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα, δόξα Σοι./ Πάλι γονυπετής ο ψάλτης- ξανά μυρίζει χαμομήλι η φωνή του». Το ποίημά μου «Της Μεταμόρφωσης» (Β’ έκδοση, «Κοινωφελές Ίδρυμα “Αγία Σοφία”» – «Πυξίδα της Πόλης», Χανιά 2020).
Και… στα πεταχτά
“Σχετικές με τη μεγάλη της Μεταμόρφωσης αυριανή γιορτή αλλά και για τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες οι σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. «Χριστέ, μεταμορφώθηκες, μεγάλο τ’ όνομά σου,/ οι μαθητές θαμπώθηκαν που βρέθηκαν κοντά σου», μας λέει στην πρώτη. «Οι εκκλησιές για τον Χριστό στον τόπο μας δεκάδες/ στην Χάρη του πηγαίνουμε κι ανάβουμε λαμπάδες», μας λέει στη δεύτερη. «Ευχές στους εορτάζοντες, Σωσώ και στον Σωτήρη/ αύριο που γιορτάζουνε, μην τους χαλάς χατήρι», μας λέει στην τρίτη. Και από μένα χρόνια πολλά και καλά, στους Σωτήρηδες και στις Σωτηρίες, όπως κι αν τους φωνάζουν.
«Σώσος και Σωσώ, Σώτερ σοι τον δε ανέθηκαν/ Σώσος μεν σωθείς, Σωσώ δ’ ότι Σώσος εσώθη». Να κι ένα επίγραμμα του ποιητή Σιμωνίδη που παίζει με το “σω” του Σώσου, της Σωσώς και του Σωτήρα (του Θεού). Μεταφράζω. «Ο Σώσος και η Σωσώ, Σωτήρα, αυτό (ένα τάμα) σου αφιέρωσαν. Ο Σώσος γιατί σώθηκε και η Σωσώ γιατί σώθηκε ο Σώσος. Αγαπημένο ανδρόγυνο ο Σώσος και η Σωσώ!
Ήλθε, είδε, άκουσε, μίλησε και απήλθε… Για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψή του στα Χανιά η γνωστή τριάδα των ρημάτων, συμπληρωμένη με άλλα δυο ρήματα. Για να δούμε, τι θα δούμε, αν θα δούμε…, η πρώτη απάντηση του γνωστού φίλου μου που δεν έχει ποτέ διανοηθεί να ψηφίσει άλλο κόμμα απ’ αυτό που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Απαισιοδοξίας ανάγνωσμα; τον ρώτησα. Συγκρατημένης αισιοδοξίας, μου απάντησε.
«Ο μέλλων χρόνος περιέχεται στον παρελθόντα χρόνο». Με τα λόγια του Ηράκλειτου, όπως τα μετέφερε στο σήμερα ο Έλιοτ, τελειώνει τον πρόλογό του στην ιδιαίτερα επιμελημένη και καλαίσθητη (στα ελληνικά και στα αγγλικά) έκδοση «Αρχαίες Πόλεις και Μνημεία του Σελίνου» ο δήμαρχος του Δήμου Καντάνου Σελίνου Αντώνης Κ. Περάκης. Σαν μυθιστόρημα το διάβασα τις προάλλες. Στην προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου τα περισσότερα εύσημα!
