Η σύγχρονη εποχή δεν επιτάσσει μόνο όραμα, αλλά και επιχειρηματικό πλάνο.
Οι έμποροι πολλές φορές δρουν χωρίς συγκεκριμένο πλάνο διοίκησης και παίρνουν αποφάσεις και ρίσκα με γνώμονα την άποψη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Οι λεγόμενες “αποφάσεις – σταθμοί” για την έναρξη ή το μέλλον μίας επιχείρησης παίρνονται συνήθως ως εξής: π.χ. «Θέλω να ανοίξω ένα μαγαζί εστίασης. Ρώτησα την παρέα μου που έχουν και αυτοί μαγαζιά και μου είπε πως θα ήταν καλή ιδέα, ο ξάδερφός μου που σπούδασε οικονομικά θεωρεί πως το σημείο που διάλεξα θα έχει κίνηση, μία γνωστή της γυναίκας μου που δουλεύει στο Επιμελητήριο είπε πως έχουν πέραση αυτά τα μαγαζιά…».
Και κάπως έτσι, ένας εν δυνάμει επιχειρηματίας σπαταλά ένα κεφάλαιο, το οποίο πολλές φορές προέρχεται από πολυετή και κοπιαστική δουλειά, κατά πλειοψηφία αποτυγχάνει και μετά καταριέται την οικονομική κρίση.
Μία ακόμα γνωστή παγίδα στην οποία πέφτουν οι περισσότεροι είναι η δημιουργία εχθρών. Οι μεγάλες αλυσίδες, τα πολυκαταστήματα, τα καταστήματα που προσφέρουν προϊόντα σε χαμηλές τιμές, αλλά και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από ηλεκτρονικά καταστήματα είναι οι βασικοί εχθροί που ο εν δυνάμει επιχειρηματίας θεωρεί πως έχει να αντιμετωπίσει.
Πολλές είναι και οι σκέψεις που του κατακλύζουν μέρα νύκτα το μυαλό. Σκέψεις που πολλές φορές οδηγούν σε λάθος κινήσεις, σε σύγχυση και σε αποφάσεις που αποβαίνουν μοιραίες. Ποιος είναι ο κυριότερος ανταγωνιστής μου και ποιο είναι το δικό μου ανταγωνιστικό πλεονέκτημα; Αυτές είναι δύο από τις βασικές του ανησυχίες, οι οποίες όμως εστιάζουν στο σήμερα.
Για την προσέγγιση στην εξεύρεση μίας πρώτης λύσης θα χρειαστεί ο νέος επιχειρηματίας να απαντήσει αρχικά στις παρακάτω ερωτήσεις.
Ποιες θα είναι οι κυριότερες ανάγκες των πελατών μου σε 3 χρόνια από σήμερα;
Ποιος θα είναι ο κυριότερος ανταγωνιστής μου σε 3 χρόνια από σήμερα;
Ποιο θα είναι το επόμενο πλεονέκτημά μου;
* σύμβουλος marketing & ανάπτυξης επιχειρήσεων
