Επιδείνωση της πανούκλας που λένε ΑΝΕΡΓΙΑ

Παρά τη μεγαλύτερη μείωση του κόστους εργασίας που σημειώθηκε στην ευρωζώνη, καταστροφική είναι η επιδείνωση των συνθηκών στην Αγορά εργασίας στην Ελλάδα και τις άλλες  χώρες του Κοινοτικού Νότου, το 2012, σύμφωνα με την τελευταία, τριμηνιαία έκθεση της Κομισιόν, για την αγορά εργασίας και την απασχόληση.
Ετσι, διαπιστώνεται πλέον ότι ακόμη και σε επίπεδο Ο.Ν.Ε. οι αποκλίσεις μεγαλώνουν. Σε ανακοίνωση της Κομισιόν για την εξέλιξη στην αγορά εργασίας αναφέρεται ότι «Μπορεί να διαφαίνεται μια εύθραυστη οικονομική ανάκαμψη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά συνεχίζονται οι αποκλίσεις μεταξύ των χωρών, ιδίως στο εσωτερικό της ευρωζώνης, σύμφωνα με την τελευταία έκδοση της τριμηνιαίας επιθεώρησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εργασιακή και την κοινωνική κατάσταση στην Ε.Ε. Η επιθεώρηση επισημαίνει, επίσης, ότι η αγορά εργασίας και οι κοινωνικές συνθήκες παραμένουν κρίσιμα ζητήματα, ενώ η χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη θα απαιτήσει περαιτέρω στρατηγικές επενδύσεις και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».
Στην ίδια ανακοίνωση, όπου αναλύονται και οι επιδόσεις των κρατών – μελών, το 2012, η απασχόληση στην Ελλάδα υποχώρησε στο 55,3% του πληθυσμού ηλικίας 20 – 64 ετών, που ήταν και το χαμηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη, καταγράφοντας μία μείωση της τάξης των 4,6 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση προς το 2011 και 11,6 μονάδων σε σύγκριση προς το 2008 (ποσοστό απασχόλησης 66,8%). Αρα είναι αδύνατον να επιτευχθεί ο στόχος για την Ελλάδα να φθάσει  η συνολική απασχόληση στο 70% το 2020. Και δεν είναι το μόνο σημείο που θίγουμε στο σημερινό μας σημείωμα: Για το ίδιο έτος 2012, στην Ελλάδα καταγράφηκε η μεγαλύτερη μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας με -6,2%  και ακολουθούν η Πορτογαλία με μείωση -2,9% και η Ισπανία με-3,0%.
Η θέση της Κομισιόν, σύμφωνα με την ανακοίνωση, είναι η υπενθύμιση των συστάσεών της για την ανάκαμψη της αγοράς εργασίας, συστάσεις που τονίζουν την κοινοτική ιδεολογία της πλειοψηφίας περί πολιτικής λιτότητας και νεοφιλελεύθερη εφαρμογής κανόνων.
Τις προτάσεις της Κομισιόν και την αδυναμία του Συμβουλίου και του κοινοτικού διευθυντηρίου να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα της κοινοτικής οικονομίας και να οδηγήσουν με ασφάλεια τα πλοία που ακούν στο όνομα των χωρών του νότου σε υπήνεμα λιμάνια, τις έχουμε αναλύσει από τις στήλες μας εδώ. Εχουμε αναφερθεί και στις προτάσεις της Κομισιόν και υπενθυμίζουμε την πρόταση ότι, από την ανοιξη του 2014, θα κατασκευαστεί πίνακας, μέσω του οποίου θα παρακολουθούνται οι εξελίξεις στον τομέα της απασχόλησης, ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα οι ανισορροπίες και να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα. Δεν ξεχνά να υπενθυμίζει το όργανο της Ε.Ε. τη γνωστή πολιτική που θέλει να εφαρμόσει, για την οποία μάλιστα έχει προικοδοτηθεί με το γελοίο ποσόν των 6 δισ. ευρώ για το σύνολο της Ε.Ε. για το διάστημα 2014 – 2020 που είναι το κοινοτικό πρόγραμμα “Εγγύηση για τη Νεολαία” που υιοθετήθηκε για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων.
Πάντως η αναγνώριση  της Επιτροπής για τα πρωτοφανή ποσοστά της ανεργίας των νέων, αφού δεν μπορεί πλέον να παραμείνει κρυφή, την αναγκάζει να συμπεράνει στην τριμηνιαία έκθεσή της ότι:
• Τα ποσοστά της ανεργίας των νέων είναι πρωτοφανή – κατά μέσο όρο, στο 23% για το σύνολο της Ε.Ε., φθάνοντας το 63% στην Ελλάδα, (υπενθυμίζουμε ότι σε περιοχές όπως η Δυτική Μακεδονία η ανεργία των νέων φθάνει στα 73%).
• Η μακροχρόνια ανεργία έχει αυξηθεί στα περισσότερα κράτη μέλη, φθάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ για το σύνολο της Ε.Ε. Η διαρθρωτική ανεργία και η αναντιστοιχία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης εργασίας, τόσο ως προς την ποιότητα όσο και ως προς την ποσότητα, αυξάνονται.
• Η καθαρή καταστροφή θέσεων εργασίας συνέπεσε με πιο επισφαλείς θέσεις εργασίας – οι θέσεις μερικής απασχόλησης, ιδίως σε μη εθελοντική βάση, αυξάνονται, ακόμα κι αν ο αριθμός των συμβάσεων προσωρινής απασχόλησης μειώθηκε στην Ε.Ε., αφού επωμίστηκαν το βάρος της συρρίκνωσης.
• Η φτώχεια έχει αυξηθεί στην Ε.Ε. από το 2007. Το εισόδημα των νοικοκυριών φθίνει και το 24,2% του πληθυσμού της Ε.Ε. αντιμετωπίζει πλέον τον κίνδυνο της φτώχειας ή του αποκλεισμού. Τα παιδιά επηρεάζονται σημαντικά, αφού η ανεργία και τα νοικοκυριά χωρίς εργαζόμενο μέλος έχουν αυξηθεί, όπως και η φτώχεια στην εργασία.
Συμπερασματικά, παρακολουθώντας τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια, από πολύ κοντά τις εξελίξεις στην Κομισιόν, πρέπει να σημειώσω ότι η απερχόμενη Επιτροπή Μπαρόζο, μπορεί να στεφθεί με το διάδημα του χειρότερου ίσως προέδρου που έχει γνωρίσει η Κομισιόν τα χρόνια αυτά, κυρίως λόγω της ατολμίας του που τον οδήγησε να καθηλώσει το όργανο αυτό στις εντολές για λιτότητα που παίρνει από την Γερμανία.
Αδύναμος και ανύπαρκτος πρόεδρος εκεί που χρειαζόταν ικανός πρόεδρος να οδηγήσει το καράβι της κρίσης με υιοθέτηση πολιτικών, έστω και αν αυτό οδηγούσε σε προσωπικές συγκρούσεις.